کتاب کافه پاریس

کتاب کافه پاریس مجموعۀ هجده داستان کوتاه از نویسندگان بزرگ جهان است. این کتاب را انتشارات کوله پشتی برای تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی جهان منتشر کرده است.

درباره کتاب کافه پاریس

کافه پاریس دربردارنده ۱۸ داستان کوتاه برگزیده از چهارده نویسنده بزرگ جهان همچون ویلیام فاکنر، امیل زولا، ادگار آلن‌پو، آلبر کامو، دوریس لسینگ، آلیس مونرو، آنتوان چخوف، فئودور داستایوفسکی، لئون تولستوی، جومپا لاهیری و ... است.

داستان کوتاه نوشته‌ای کوتاه است که نسبت به رمان یا داستان بلند حجم بسیار کمتری دارد و نویسنده در آن با یک طرح منظم برشی از زندگی یک شخصیت یا روایت یک اتفاق را می‌نویسد.

ادگار آلن پو آمریکایی که او را پدر داستان کوتاه جهان می‌دانند می‌گوید: «داستان کوتاه قطعه‌ای تخیلی است که بتوان آن را در یک نشست (بین نیم ساعت تا دو ساعت) خواند. روایتی است که حادثه یکپارچه‌ای را، خواه مادی باشد و خواه معنوی، مورد بحث قرار دهد و همه جزئیات آن باید درباره یک موضوع باشد و یک اثر را القا کند، یک اثر واحد را. این قطعه تخیلی باید بدرخشد، خواننده را به هیجان بیاورد، یا در او اثر گذارد؛ باید از نقطه‌ ظهور تا پایان داستان در خط صاف و همواری حرکت کند.»

در جهان ادبیات کم‌کم داستان کوتاه به نوع ادبی محبوبی تبدیل شد چون می‌توانست بدون حاشیه‌ها و حجم رمان آن‌چه را که نویسنده می‌خواست منتقل کند. این مجموعه که زیر نظر مریم صبوری ترجمه شده است داستان‌هایی از مشهورترین نویسندگان جهان را گردآوری کرده است. 

داستان اول؛ دشمن‌ها، نوشته آنتوان چخوف نویسنده روس است. چخوف ۱۸۸۷ داستان دشمن‌ها را با هدف «نشان‌دادن بنیان سست خانواده در روسیه» نوشت. این اثر درباره مرگ پسر کوچکی است و داستان با محوریت این مرگ شکل می‌گیرد. داستان دوم؛ شرط‌بندی هم اثر دیگری از آنتوان چخوف است. این داستان بار اول سال ۱۸۸۹ منتشر شد و داستان درباره شرطی متفاوت است که یک بانکدار و وکیل را روبه‌روی هم قرار می‌دهد. این شرط درباره دو شرایط دشوار است و مرگ برابر حبس ابد قرار می‌گیرد. 

داستان سوم؛ عقده‌‌ اُدیپ‌ من، اثر فرانک اُکانر نویسنده‌ مشهور ایرلندی، است. این نویسنده عموما برای جایزه ادبی‌ای که به افتخارش نام‌گذاری شده شناخته می‌شود. داستان عقده‌ اُدیپ من که سال ۱۹۶۳ نوشته شده یکی از مشهورترین داستان‌های روان‌شناختی جهان است و داستان پسری را می‌گوید که از بازگشت پدرش از جنگ ناراحت است.

داستان چهارم؛ پاییز داغ، نوشته برنده جایزه نوبل ۲۰۱۳ آلیس مونرو است. این داستان که مانند داستان‌های دیگر مونرو روایتی آرام دارد گذشت زمان را روایت می‌کند. مونرو مسیر داستان کوتاه جهان را با آثارش تغییر داده استو 

داستان پنجم؛ از جهنم تا بهشت، نوشته نویسنده هندی - آمریکایی جومپا لاهیری است که اکثر خوانندگان ادبیات او را با رمان هم‌نام به خاطر دارند. این داستان که در سال ۲۰۱۵ نوشته شده است درباره مشکلات یک خانواده اهل بنگال در آمریکا است. 

داستان ششم؛ پرتره، نوشته پدر داستان کوتاه روسیه نیکلای گوگول است. تورگنیف نویسنده مشهور روسی درباره ادبیات روسیه می‌گوید:«ما همه از زیر شنل گوگول درآمدیم». شنل داستان کوتاهی از گوگول بود که هم‌زمان با آثار آلن پو در آمریکا نوشته شد و مسیر ادبیات روسیه را تغییر داد. گوگول داستان پرتره را سال ۱۸۳۵ منتشر کرد. این داستان درباره جوانی‌ است که با دیدن یک نقاشی تصمیم می‌گیرد با الهام از ان زندگی‌اش را تغییر دهد. 

داستان هفتم؛ در میان تونل، نوشته دوریس لسینگ نویسنده‌ انگلیسی است که در سال ۲۰۰۷ برنده جایزه ادبی نوبل شد. داستان تونل سال ۱۹۵۵ منتشر شد. این کتاب داستان ارتباط یک پسر جوان و مادرش در یک سفر است. او متولد کرمانشاه است و پدرش کارمند بانک شاهنشاهی در حکومت پهلوی بوده است. 

داستان هشتم؛ نگاه خیره نوشته دیگری از دوریس لسینگ است که نخستین بار سال ۱۹۹۷ منتشر شد.

داستان نهم؛ مرگ الیور بکی نوشته پدر سبک ناتورالیسم امیل زولا است. این داستان در بستر یک مهاجرت به پاریس روایتی از اوضاع فرانسه اراسه می‌کند. 

داستان دهم؛ به خاطر یک وجب خاک نوشته پیامبر نویسندگان روسیه لئون تولستوی است. به خاطر یک وجب خاک را در سال ۱۸۸۶ منتشر شد. این کتاب داستان مردی است که فکر می‌کند اگر زمین زیادی داشته باشد بر شیطان پیروز می‌شود. تولستوی عموما با دو رمان مشهور آناکارنینا و جنگ و صلح شناخته می‌شود. 

داستان یازدهم؛ دوشیزه فی فی، نوشته نویسنده فرانسوی گی دو موپاسان است. موپاسان در دوران عمر کوتاه ۴۳ ساله خود ۳۰۰ اثر نوشته است و از تاثیرگذارترین نویسندگان داستان کوتاه بوده است. این داستان درباره ۵ افسر آلمانی بعد از جنگ فرانسه است. 

داستان دوازدهم؛ خارج از محدوده نوشته عزیز نسین نویسنده مشهور ترکیه است. این اثر هم مانند آثار دیگر نسین به مبارزه با افراطی‌گری دینی پرداخته است. 

داستان سیزدهم؛ گل سرخی برای امیلی، نوشته ویلیام فاکنر است. او در سال ۱۹۴۹ جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد.  داستان چهاردهم؛ وحشت از سیاهی شب، هم اثر دیگری از ویلیام فالکنر است. 

داستان پانزدهم؛ رویای مرد مضحک، نوشته نویسنده مشهور رمان برادران کارامازوف و جنایت و مکافات، فئودور داستایوفسکی است. نویسنده در این داستان نشان داده است تا چه حد در داستان کوتاه هم موفق است. 

داستان شانزدهم؛ قلب افشاگر، نوشته داستان‌نویس آثار وحشت و پلیسی ادگار آلن پو است. او از اولین کسانی بود که داستان وحشت را به‌شکل مدرن آغاز کرد. 

داستان هفدهم؛ میهمان، نوشته نویسنده رمان بیگانه، آلبر کامو است. این داستان کوتاه از مشهورترین آثار اگزیستانسیالیستی کامو است. 

خواندن کتاب کافه پاریس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی جهان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کافه پاریس

در یک شب تاریک پاییزی، بانکدار پیر در اتاق مطالعه‌اش بالا و پایین می‌رفت و مهمانی‌ای را به خاطر می‌آورد که پانزده سال پیش، در یک غروب پاییزی، برگزار کرده بود. مردان زیرکی در آن مهمانی حضور داشتند و بحث‌های جالبی درگرفته بود. در میان بحث‌ها، سخن از مجازات اعدام شده بود. اکثر مهمان‌ها، که در بین آن‌ها چند روزنامه‌نگار و روشن‌فکر هم بودند، با مجازات اعدام مخالف بودند و این شکل مجازات را منسوخ، غیراخلاقی و در تضاد با دین مسیحیت می‌دانستند. به نظر برخی از آنان، حبس ابد در سراسر دنیا باید جایگزین اعدام می‌شد.

بانکدار، میزبان آنان، در پاسخ گفت: «من با نظر شما موافق نیستم. تا‌به‌حال نه اعدام را تجربه کرده‌ام، نه حبس ابد را، اما، در مقام قضاوت، اعدام اخلاقی‌تر و انسانی‌تر از حبس ابد است. اعدام یک‌باره انسان را می‌کشد، اما حبس ابد او را به‌تدریج از پا درمی‌آورد. کدام مجری قانون انسان‌تر است، آن‌‌که شما را در عرض چند دقیقه می‌کشد یا آن‌که چند سال زندگی را از شما می‌گیرد؟ »

یکی از مهمانان پاسخ داد: «هر دو به یک اندازه غیراخلاقی‌اند، چون هر دو یک هدف را دنبال می‌کنند و آن گرفتن جان انسان است. فقط خداوند می‌تواند تصمیم‌گیرنده باشد. کسی حق ندارد آن‌چه را نتواند زمانی بازگرداند از کسی بگیرد. »

وقتی نظر وکیل جوان بیست‌وپنج‌ساله‌ای را که در میان مهمانان بود پرسیدند، پاسخ داد: «مجازات مرگ و حبس ابد به یک نسبت غیراخلاقی‌اند، اما اگر مجبور باشم بین اعدام و حبس ابد یکی را انتخاب کنم، مطمئناً دومی را انتخاب خواهم کرد. به‌هرحال زنده ماندن بهتر از مرگ است. »