کتاب نفوس مرده

کتاب نفوس مرده نوشته نیکولای گوگول نویسنده مشهور روسیه است. این کتاب با ترجمه کاظم انصاری توسط انتشارات فرهنگ معاصر منتشر شده است. این کتاب از شاهکارهای ادبی جهان است.

درباره نیکولای گوگول نویسنده کتاب نفوس مرده

نیکلای واسیلیِویچ گوگول (۱۸۰۹–۱۸۵۲) نخستین بار در ۱۸۲۹ منظومه‌ی هانس کوشِل‌گارتِن را به چاپ رساند. این کتاب با موفقیتی روبه‌رو نشد و تقریباً تمام نسخه‌های آن را خود گوگول خرید و آتش زد. این ناکامی، نویسنده تازه‌کار را دلسرد کرد، ولی سرخوردگی او طولانی نبود. در سالهای ۱۸۳۱–۱۸۳۲ داستانهای منثور شبهایی در قصبهٔ نزدیک دیانکا منتشر شد و تحسین الکساندر پوشکین را برانگیخت. او در ابتدا پیرو مکتب رمانتیسم بود و کمی بعد مکتب رئالیسم انتقادی را انتخاب کرد. گوگول هم‌زمان با ادگار آلن‌پو در آمریکا داستان کوتاه را در روسیه پایه‌گذاشت. نخستین‌ داستان کوتاه او ‌شنل نام دارد. تورگنیف نویسنده مشهور روسی درباره‌ی تاثیر گوگول می‌گوید: همه ما از زیر شنل گوگول بیرون آمده‌ایم. فرانک اوکانر به او لقب پدر قصه کوتاه را داده است.

درباره کتاب نفوس مرده

چیچیکوف کارمند یک سازمان دولتی است که رعیت‌های مرده‌ای را که اسمشان از آمار زنده‌ها حذف نشده، می‌خرد تا از آن‌ها برای گرو گذاشتن در بنگاه رهنی و گرفتن وام استفاده کند. چیچیکوف ضمن سفرهایی که می‌کند، به شخصیت‌هایی برمی‌خورد که نمایندهٔ طبقه‌های روسیهٔ تزاری و نحوهٔ زندگی‌ این طبقات، سنت‌ها و بی‌عدالتی‌های حکومت‌اند. به‌طور خلاصه آن‌ها تصویر بسیار دقیق و تمام‌نمای زندگی مردم روسیه در آن زمان هستند. این کتاب را می‌توان در گروه رئالیسم انتقادی طبقه‌بندی کرد زیرا ضمن بیان شرایط جامعه نگاه واقع‌گرایانه دارد.

بخشی از کتاب نفوس مرده

«من هم کاری دارم که هم قانونی است و هم غیرقانونی: به ظاهر غیرقانونی است، اما در باطن قانونی است. چون وثیقه ندارم، نمی‌خواهم با پرداختن حتا دو روبل برای رعیت‌های زنده، باعث ضرر و زیان کسی شوم. اگر خدا نکرده ورشکست شوم، برای‌صاحب این رعیت‌ها دردسر ایجاد خواهد شد، بنابراین تصمیم گرفتم از رعیت‌های فراری یا مرده‌ای استفاده کنم که اسم‌شان هنوز در صورت سرشماری باقی مانده است، با این عمل، هم کار خیری انجام داده‌ام و هم مالک بی‌نوا را از پرداخت مالیات سرانه برای رعیت‌های مرده یا فراری‌اش خلاص کرده‌ام. فقط به‌عنوان تشریفات انگار زنده باشند قراردادی میان خودمان امضا می‌کنیم.»