کتاب بیروت ۷۵

«غاده السمان» ادیب و نویسنده سوری و از بنیان‌گذارن شعر نو عربی است، در کشور ما او را بیشتر شاعر می‌دانند اما اعراب داستان ‌ا و رمان‌های او را بیشتر می‌خوانند. «بیروت ۷۵» اولین اثر داستانی بلند غاده السمان است که اوضاع بیروت در آغاز جنگ داخلی را توصیف می‌کند. این داستان قبل از آغاز جنگ نوشته شده و منتقدان آن را پیش‌بینی این رویداد دانسته‌اند. این اثر جایزه فولبرایت که یکی از مهم‌ترین جوایز علمی جهان است را نصیب نویسنده خود کرده است. پنج مسافر در یک تاکسی راهی بیروت هستند و هرکدام رویایی در سر دارند انها برای رسیدن به شهرت و ازادی و امنیت راهی این شهر شده اند اما دریغ از گنج هایی که به دنبال آنند: «او زنی نیست که تسلیم شود. اما راندن زنی دیگر از زندگی نمر چه فایده‌ای دارد اگر او بی‌تفاوت باشد! (چرا عقلم را به کار نمی‌اندازم؟ به دمشق بر می‌گردم. باید برگردم و تدریس را ادامه دهم قبل از آن‌که پلیس مرا به اتهام هرزه‌گی و ارتباط نامشروع دستگیر کند؟) با ترس به خواندن صفحات حوادث پرداخت. با دیدن عنوان یورش سرکوب‌گرانهٔ پلیس یا تیتر مشابه آن، قلبش از ترس این‌که اسم او هم این‌طور درج شود به لرزه در می‌آمد... دوباره صدای رعد که می‌غرید اسم نمر را به دهانش انداخت. نمر. (یعنی او الان کجاست؟ و با چه کسی؟ و وجود خواستنی و زیبا و درخشانش را نثار چه کسی می‌کند؟) دانست که هرگز به دمشق باز نخواهد گشت... هیچ قطره‌ای از رود نمی‌تواند به سرچشمه خود بازگردد... بودن یا نبودن و پایان همه‌چیز، و در نهایت در رود بی‌بازگشت و خون شناور شدن...»