کتاب شب‌نشینی باشکوه
معرفی کتاب شب‌نشینی باشکوه
کتاب شب‌نشینی باشکوه، مجموعه داستان کوتاه‌های غلامحسین ساعدی نویسنده، نمایشنامه‌نویس و روان‌پزشک معروف معاصر ایرانی است که با نام مستعار گوهرِ مراد می‌نوشت.
در کتاب شب‌نشینی باشکوه ما با نخستین سنگ بنای جهان اوهام و اشباح و مردگان رو به رو هستیم.
درباره‌ی کتاب شب‌نشینی باشکوه
غلامحسین ساعدی در کتاب شب‌نشینی باشکوه، تلاش کرده است تا ملال و یکواختی زندگی کارمندی را به تصویر بکشد. داستان از این قرار است که مراسم تجلیلی برای بیست و چهارنفر از کارمندان بازنشسته برگزار می‌شود. اما در مراسم فقط دو نفر حضور پیدا می‌کنند که معلوم می‌شود یکی از آن‌ها به اختلال روانی دچار شده و دیگری هم خاطراتی را بیان می‌کند که نشان از پوچ بودن زندگی‌اش دارد. اما چه بلایی بر سر بقیه آمده است؟
غلامحسین ساعدی در شب‌نشینی باشکوه نخستین سنگ بنای جهان اوهام و اشباح و مردگان را می‌گذارد؛ جهانی که رفته‌رفته در کارهای بعدی او قوام می‌یابد و در کتاب‌هایی چون عزاداران بیل و واهمه‌های بی‌نام‌و‌نشان بروز می‌یابد و او را به عنوان بهترین شبح‌نگار ادبیات معاصر ایران تثبیت می‌کند. شب‌نشینی باشکوه را می‌توان برگردان ادبی و زیبایی‌شناختی کارنامه زیستی مردم ایران در دهه اول بعد از کودتای ۲۸ مرداد به شمار آورد. از این رو است که مکان‌ها و فضاهای بسته و رخوتناک و کم‌نور و انگار از زیر خاک بیرون آمده قصههای شب‌نشینی باشکوه به یکی از مهم‌ترین عناصر برسازنده قصههای این مجموعه بدل شده‌اند. جز قصه دوم این کتاب یعنی قصه «چتر» که خیابان در آن حضور دارد، باقی قصه‌ها همه در مکان‌هایی مسقف می‌گذرند و فضای باز تنها به صورت باد و باران‌هایی که از درز در و پنجره‌ها اتاق‌ها را تهدید می‌کنند یا آفتاب کم‌رمقی که از بیرون به داخل می‌تابد در قصه‌ها حضور دارد.
کتاب شب‌نشینی باشکوه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم
اگر طرفدار داستان‌های کوتاه هستید، اگر به مطالعه‌ی داستان‌های خوب از نویسندگان ایرانی علاقه دارید و دوست دارید اثری متفاوت بخوانید، کتاب شب‌نشینی باشکوه می‌تواند گزینه‌ی مناسبی برای شما باشد.
درباره‌ی غلامحسین ساعدی
غلامحسین ساعدی ۲۴ دی ۱۳۱۴، در تبریز متولد شد. او که با نام مستعارِ گوهرِ مراد، می‌نوشت، نویسنده و پزشک ایرانی بود. ساعدی نمایشنامه نیز می‌نوشت و با بهرام بیضایی و اکبر رادی از نامدارترین نمایشنامه‌نویسان زبان فارسی به‌شمار می‌رود. غلامحسین ساعدی از ابتدای تشکیل کانون نویسندگان ایران به آن پیوست. بعد از انقلاب به فرانسه رفت و در تاریخ ۲ آذر ۱۳۶۴، در پاریس درگذشت.
از غلامحسین ساعدی کتاب‌های بسیاری به جا مانده است که عزاداران بیل، آی با کلاه، آی بی‌کلاه و گاو که داریوش مهرجویی فیلم آن را نیز ساخته است از معروف‌ترین آن‌ها است.
جملاتی از کتاب شب‌نشینی باشکوه
آقایان در عرض یک سال اخیر بیست و چهار نفر از اداره‌ی این‌جانب به حکم رسمی مرکز، به افتخار بازنشستگی نائل شده‌اند. از این بیست‌وچهار نفر، دو نفر قبل از ابلاغ حکم و شش نفر بعد از ابلاغ حکم دعوت حق را لبیک اجابت گفته، به سرای باقی شتافته، در خلد برین آشیان گرفته‌اند. چه خوش گفته دانشمند بزرگ ایرانی:
از شمار دو چشم شش تن کم از شمار خرد هزاران بیش
خدای بزرگ همه‌ی این خدمتکاران مرحوم و ازجان‌گذشته را در جوار رحمت خود قرار دهد.
جمعیت با صدای بلند گفتند: انشاءالله.
آقای شهردار سرفه کردند: باری سه نفر قبل از ابلاغ حکم...
صدایی از میان جمعیت اشتباه شهردار را اصلاح کرد و گفت: دو نفر قربان...
عده‌ای برگشتند و نگاه کردند، باران جهت عوض کرده، به‌شدت روی شیشه‌ها می‌خورد. شهردار به صحبت ادامه دادند:
- بله، دو نفر قبل از ابلاغ و چهار نفر بعد از ابلاغ و در مجموع شش نفر، و از شانزده نفر باقی چهار نفر بنا به مختصر اختلال حواس و هشت نفر به علت امتلاء مزاج، در منازل یا بیمارستان‌ها بستری هستند، بلی آقایان، چراغ عمر این خدمتگزاران واقعی، در معرض نسیم مرگ قرار گرفته، شاید چند صباحی از عمر این فرزندان واقعی وطن باقی نمانده باشد. باری می‌ماند چهار نفر، که از آن چهار نفر دو نفر در این شب‌نشینی باشکوه افتخار حضور دارند. حضار محترم، در دنیای آشفته‌ای که ما اکنون زندگی می‌کنیم، هر ملت و مملکتی می‌خواهد از ملت و مملکت دیگر جلوتر زده، برای مام وطن افتخارات بی‌شماری کسب کند. و این امر ممکن نیست جز با افزایش جمعیت، در واقع تولید مثل مداوم. و اگر تا امروز میهن گرامی ما به چنین افتخاراتی نائل نشده، به علت کمبود سربازان فداکار و گمنام بوده، چنان‌چه وزیرالوزراء سابق در یکی از فرمایشات مؤثر خود فرموده بود، اگر جمعیت ایران دو برابر بود، من تمام دنیا را به زور شمشیر قبضه می‌کردم و نام ایران و ایرانی را در تمام عالم به اوج افتخار می‌رساندم...
فهرست
- شب‌نشینی باشکوه
- چتر
- مراسم معارفه
- خواب‌های پدرم
- حادثه به خاطر فرزندان
- ظهر که شد
- مفتش
- دایره‌ی درگذشتگان
- سرنوشت محتوم
- استعفانامه
- مسخره نوانخانه
- مجلس تودیع
غلامحسین ساعدی (۱۳۱۴ - ۱۳۶۴ )، معروف به گوهر مراد، از نویسندگان معاصر ایرانی است. او در نوجوانی به سازمان جوانان فرقه دموکرات آذربایجان پیوست و در هفده سالگی مسئولیت انتشار روزنامه‌های «فریاد»، «صعود» و «جوانان آذربایجان» را بر عهده گرفت.
حجم
۷۳٫۶ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۳
تعداد صفحه‌ها
۱۲۶ صفحه
حجم
۷۳٫۶ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۳
تعداد صفحه‌ها
۱۲۶ صفحه
نظرات کاربران
نه به قدرت «عزاداران بَیَل»، اما قطعاََ یکی از آثار خوب ساعدی. داستان‌های این کتاب حول مرگ و سردرگمی و پیری و رنج و درد و جبر می‌گذرن. داستان‌ها اغلب تمایل شدیدی به داستان وحشت دارن و پرواضح است که
یه مجموعه داستان کوتاه خیلی خوب هم جالب و غیر تکراریه هم به مشکلات روانی افراد توجه میکنه
داستان به خوبی روایت می شد
کتاب مجموعه ای از چند داستان کوتاه میباشد که روایت تلخی از زندگی کارمندی وپوچی اینگونه زندگی را نشان میدهدآدمهایی معمولی که فقط در زندگی درجا میزنندوامکان هیچ گونه پیشرفت وآینده بهتری را نمیتوانند داشته باشند و اسیر یک
عالی! منتظر بقیه کتاب‌های ساعدی هستم