کتاب پی یر و ژان

کتاب پی یر و ژان نوشتهٔ گی دو موپاسان و ترجمهٔ محمود گودرزی و ویراستهٔ کتایون بناخیری است. نشر افق این رمان کلاسیک را روانهٔ بازار کرده است. 

درباره کتاب پی یر و ژان

کتاب پی یر و ژان نوشتهٔ گی دو موپاسان، داستان دو پسر از خانوادهٔ رولان را روایت می‌کند. «پی‌یر» پسر بزرگ خانواده است که بعد از تجربهٔ رشته‌های متعدد بالاخره تصمیم می‌گیرد پزشک شود. او در ۳۰ سالگی مدرک تحصیلی خود را می‌گیرد. «ژان» پنج سال از پی یر کوچک‌تر است. او حقوق می‌خواند و مدرک لیسانسش را گرفته است. «پی‌یر» مردی ۳۰ ساله با چکمه‌های سیاه به سبک کارمندان دولت، سبزه با موی سیاه و سبیل و چانهٔ تراشیده است. «ژان» پسری قدبلند و موبور با ریش انبوه است. این دو، علاوه‌ بر تفاوت‌های ظاهری در اخلاق هم بسیار با یکدیگر متفاوت هستند. «پی‌یر» مردی است پرشور، باهوش، دمدمی‌مزاج، سرسخت و سرشار از آرمان‌گرایی و عقاید فلسفی، اما «ژان» همان‌قدر بور است که برادرش سیه‌مو و همان‌قدر آرام که برادرش تندمزاج و همان‌قدر رئوف که برادرش کینه‌جو. «پی‌یر» و «ژان» به یکدیگر علاقه دارند و همدیگر را زیر نظر می‌گیرند. حسادتی گنگ، از آن حسادت‌های خفته که کم‌وبیش بین برادران و خواهران دیده می‌شود،‌ بین این دو برادر هم دیده می‌شود تا حدی که همیشه نسبت به هم هوشیار و مراقب هستند. «پی‌یر» که زمان تولد «ژان» پنج‌ساله بود، با خصومت حیوانی کوچک و لوس، حیوان کوچکِ دیگر را نگریسته بود که ناگهان در آغوش پدر و مادرش ظاهر شده و تا آن حد مورد محبت و نوازش قرار گرفته بود. «ژان» از همان ابتدای کودکی به متانت، نیک‌خواهی و تعادل شخصیت معروف بود و «پی‌یر» از شنیدن آن همه تمجیدهایی که در وصف ژان می‌شد، خسته و کلافه می‌شد. به‌نظر «پی‌یر»، ملاحت «ژان» از سستی، مهربانی‌اش از حماقت و خیرخواهی‌اش از کوری نشئت می‌گرفت. این دو برادر، دور از خانه و خانواده زندگی می‌کنند و هر زمان که وقت استراحت داشته باشند به خانه سر می‌زنند،‌ اما هر دو در فکر این هستند تا به خانه برگردند و سکونت گزینند. وقتی در یکی از تعطیلات به خانه برمی‌گردند، بیوه‌زنی را می‌بینند که در خانه‌شان سکونت کرده است. خانم «رزمیلی» ۲۳ ساله و ثروتمند است. او همسرش را که دریانورد بوده، در حادثه‌ای دریایی از دست داده است. این زن بعضی روزها به خانه‌های همسایگان می‌رود تا با آن‌ها وقت بگذراند. خانم «رولان» فردی است منظم، صرفه‌جو، کمی احساساتی و از طبقهٔ متوسط. او نقشه‌ای در ذهن دارد که یکی از دو پسرش با خانم رزمیلی ازدواج کند. حالا هر دو پسر وارد رقابتی می‌شوند که نظر خانم رزمیلی را به خود جلب کنند، اما ماجرا تنها به رقابت و حسادت این دو برادر ختم نمی‌شود. پشت‌پرده‌هایی از خانوادهٔ رولان برملا می‌شود که همه‌چیز را به هم گره می‌زند. نقاب از چهره‌ٔ خانوادهٔ رولان برداشته می‌شود و کانون این خانواده را به هم می‌زند. این کتاب، حاوی داستانی خانوادگی است که درون‌مایه‌هایی روان‌شناسانه را هم در خود جای داده است. 

خواندن کتاب پی یر و ژان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران رمان کلاسیک پیشنهاد می‌کنیم.

درباره گی دو موپاسان

آنری رنه آلبر گی دو موپاسان در ۵ آگوست ۱۸۵۰ در نورماندی به دنیا آمد. او را در کنار استاندال، انوره دو بالزاک، گوستاو فلوبر و امیل زولا از بزرگ‌ترین داستان‌نویسان قرن نوزدهم فرانسه می‌دانند. گی دو موپاسان عمر کوتاهی داشت، اما آثار بسیاری خلق کرد؛ از جمله داستان کوتاه «تپلی» که از شاهکارهای دنیای داستان کوتاه به حساب می‌آید. او ۶ رمان، ۳ سفرنامه و ۳۰۰ داستان کوتاه از خود به جا گذاشت؛ داستان‌هایی آن‌چنان جذاب که سامرست موآم را واداشت تا درباره‌اش این‌طور بگوید که می‌توانید این داستان‌ها را پشت میز شام یا در اتاق استراحت کشتی نقل و توجه شنوندگان خود را جلب کنید. او در ۶ ژوئیه ۱۸۹۳ در پاریس چشم از دنیا فروبست. 

درباره زندگی، دیدگاه‌ها و آثار گی دو موپاسان بیشتر بخوانید.

بخشی از کتاب پی یر و ژان

«و آن سه مرد تا آستانهٔ در دیگر کلمه‌ای به زبان نیاوردند. خانه‌ای بود باریک، متشکل از طبقهٔ همکف و دو طبقهٔ کوچک، در خیابان بل‌نرماندی. خدمتکار، ژوزفین، دخترکی نوزده‌ساله، کلفت روستاییِ ارزان‌قیمتی که ظاهر بهت‌زده و حیوانی دهاتی‌ها را در حد اعلی داشت، در را باز کرد، آن را بست، پشت سر اربابانش تا سالن خانه که در طبقهٔ دوم بود رفت و بعد گفت:

«آقایی سه‌بار اینجا آمد.»

بابارولان که جز با داد و بیداد و ناسزا با او سخن نمی‌گفت، فریاد کشید:

«لعنت بر شیطان، کی آمد؟»

ژوزفین که هرگز با عربده‌های اربابش منقلب نمی‌شد، ادامه داد:

«آقایی که از طرف محضردار می‌آمد.»

«کدام محضردار؟»

«از طرف آقای کانو، خب.»

«و این آقا چه گفت؟»

«گفت که آقای کانو خودش شب می‌آید اینجا.»

آقای لوکانو محضردار و کمی دوست بابارولان بود و به کارهایش رسیدگی می‌کرد. لابد موضوعی فوری و مهم بود که خبر داده بود شب به آنجا می‌رود؛ و هر چهار عضو خانوادهٔ رولان معذب از شنیدن این خبر به هم نگریستند، مثل تمام مردم کم‌درآمد حین شنیدن اسم محضردار که تصورات بسیاری در زمینهٔ قرارداد، میراث، محاکمه، مسائل ناخوشایند یا ترسناک در ذهن تداعی می‌کرد. پدر پس از چند ثانیه سکوت به‌نجوا گفت:

«معنی‌اش چه می‌تواند باشد؟»»