کتاب ساحل پایانی

کتاب «ساحل پایانی» نوشتۀ جی.جی. بالارد و ترجمۀ علی اصغر بهرامی است و نشر چشمه آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب ساحل پایانی

کتاب ساحل پایانی مجموعه‌ای از دوازده داستان کوتاه است. مجموعه‌ای علمی - تخیلی اما با زبانی شاعرانه و نیرومند و توصیف‌ها ادبی و خیال‌انگیز به‌گونه‌ای که می‌شود متن را همانند شعر خواند. بالارد داستان‌های کوتاه زیادی نوشته است اما مجموعۀ کتاب ساحل پایانی را بهترین مجموعه داستان کوتاه او به شمار می‌رود. داستان‌های او اغلب آینده را نشان می‌دهند و روایت انسان‌های تنهایی است که در موقعیتی عجیب و سخت قرار می‌گیرند. آشفتگی، ‌غم، ناامیدی و گاهی کشف و تغییر در داستان‌ها دیده و احساس می‌شود. زبان رسمی، پرطمطراق و خیال‌انگیز است. درون‌مایۀ داستان‌ها عمدتاً مباحث هستی‌شناسی است و نویسنده دغدغه‌های محیط‌زیستی دارد. خواننده به‌محض اینکه خواندن داستان‌های نویسنده را آغاز می‌کند گویی به دنیای درونی او وارد می‌شود، دنیایی که عجیب و خیره‌کننده است.

ستوان کانالی برای سازمان فضانوردی کار می‌کند. داستان ازاین‌قرار است که یک کپسول فضایی به نام گولیات ۷ که فضانوردی به نام فرانسیس اسپندر را همراه خود داشت در راه بازگشت از مأموریت سفر به ماه ارتباطش با مرکز کنترل قطع شده بود و حدس زده می‌شود که جایی در جنگل عظیم آمازون سقوط کرده باشد. کانالی با همراهی کاپیتان پره‌ایرا می‌خواست جنگل را عمیق‌تر بگردد و با قبایل سرخ‌پوستان ارتباط برقرار کند تا بفهمد آیا چیزی دیده‌اند یا نه. آن‌ها می‌دانند که فردی به نام رایکر که ژورنالیست بوده تنها کسی است که آنجا کنار سرخ‌پوستان زندگی می‌کند. پره‌ایرا برای صحبت با او می‌رود و متوجه می‌شود که فضانورد زنده به زمین فرود آمده بود اما افراد قبیلۀ نامبا گمان می‌کنند او خدایی است که بر زمین نازل شده و آن را می‌خورند!.

داستان «مشکلِ ورودِ مجدّد» با توصیف جنگل مرطوب آمازون آغاز می‌شود که به‌درستی آن را با قلب تاریکی جوزف کنراد مقایسه کرده‌اند. توصیف شاعرانۀ فضای آرام، دلگیر و یکنواخت جنگل آمازون زبان نیرومند بالارد را به رخ خوانند می‌کشد: «چتر عظیم کاکلِ جنگل راه را بر آفتاب بسته بود و آب‌های کرانهٔ رود را با تلألویی به رنگ مخمل سیاه درپیچیده بود. گهگاه آبراهه پهن می‌شد و به‌صورت گسترهٔ مسطحی درمی‌آمد که به‌ظاهر ساکن می‌نمود، موج‌های چرب کندرو که سطح آب را برمی‌آشفت پهنهٔ گستردهٔ آب را به هیئت آینهٔ وارفته‌ای برای آسمان دوردستِ معمایی درمی‌آورد. بر جای‌جای این پهنه جزیره‌هایی از تنهٔ پوسیدهٔ درختانِ بالسا سر برآورده بودند، و وقتی لایه‌های مه این جزایر را می‌شکستند به مجمع‌الجزایر خواب می‌مانستند که سرگردانند و باز آبراهه تنگ می‌شد و تاریکی خُنک جنگل قایق بزرگِ گشتی را در خود فرومی‌برد».

داستان‌های کتاب ساحل پایانی عبارت است از: «مشکلِ ورودِ مجدّد، غولى که غرق شد، آخرِ بازى، مرد نورانى، جایگاه مخصوص خزندگان، دلتا به هنگام غروب، ساحل پایانى، در اعماق، رقص آتش‌فشان، بیلِنیوم، ژوکُند در گرگ‌ومیش ظهر، لئوناردوىِ گمشده».

 خواندن کتاب ساحل پایانی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی و رمان های علمی - تخیلی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره جی. جی. بالارد

جیمز گراهام بالارد، جی. جی بالارد نویسندۀ انگلیسی در سال ۱۹۳۰ شانگهای چین متولد شد. پدرش تاجر بود که در چین فعالیت می‌کرد. در ۱۱سالگی با حملۀ ژاپن به بندرهای مهم چین او و خانواده‌اش به اردوگاه مخصوص غیرنظامیان فرستاده شدند. آن‌ها بعد از جنگ جهانی دوم آزاد شدند و بالارد برای تحصیل به انگلستان رفت. او ۲ سال پزشکی خواند اما آن را رها کرد و به نویسندگی روی آورد و برای گذران زندگی شغل‌های مختلفی را تجربه کرد تا اینکه در سال ۱۹۶۱ کمک‌سردبیر یک مجلهٔ علمی شد. اولین رمان وی «جهانِ غرق شده» نام دارد که در ۳۰سالگی نوشت. از میان کتاب‌ها او می‌توان به «تصادف»، «امپراتوری خورشید»، «برج»، «خشکسالی» و «دنیای بلور» اشاره کرد.

بخشی از کتاب ساحل پایانی

«اخیراً بعضی از آژانس‌های بخش فضایی سازمان ملل شروع به انتشار یک نظرگاه غیررسمی کرده بودند. براساس این نظرگاه سرهنگ اسپندر موفق نشده بود ارتفاع مناسب برای ورود دوباره به جو زمین را انتخاب کند و کپسول به‌هنگام فرود نهایی بخار شده است، اما کانالی گمان می‌کرد که این کار صرفاً تلاشی بود در جهت آرام کردن افکار جهانی و نیز صاف کردن راه برای ازسرگیری برنامه‌های فضایی. اما پروژهٔ لایروبی دریاچهٔ ماراکایبو و حضور خودش در این لنج گشتی خود نشان از این داشت که بخش فضایی سازمان ملل هنوز هم معتقد بود که سرهنگ اسپندر زنده است، یا دست‌کم هنگام نشستن بر زمین زنده بوده است. آخرین مدار ورود مجدد کپسول قاعدتاً می‌بایست سرهنگ اسپندر را تا منطقهٔ فرود که هشتصد کیلومتری شرق ترینیداد بود رسانده باشد، اما آخرین تماس رادیویی کپسول پیش از آن‌که لایه‌های یونیزهٔ اطراف کپسول پخش پیام را قطع کند نشان می‌داد که سرهنگ اسپندر مسیر خود را کمی تغییر داده و جایی در خود امریکای جنوبی در امتداد خطی میان دریاچهٔ ماراکایبو و برازیلیا فرود آمده است.»