کتاب سه داستان کوتاه ژاپنی

کتاب الکترونیکی «سه داستان کوتاه ژاپنی» نوشتهٔ رینوسوکه آکوتاگاوا با ترجمهٔ شادی سلطان‌زاده در نشر سیفتال چاپ شده است. از رینوسوکه آکوتاگاوا به عنوان پدر داستان کوتاه ژاپن نام برده می‌شود. در ژاپن همه ساله جایزه‌ای ادبی به نام جایزه آکوتاگاوا اهدا می‌شود که برگفته از نام اوست.

درباره کتاب سه داستان کوتاه ژاپنی

پشت زندان و کمد دیواری ال ال بی و ژنرال کیم عناوین سه داستان این کتاب به قلم رینوسوکه آکوتاگاوا هستند. رینوسوکه آکوتاگاوا یک نویسنده داستان کوتاه ژاپنی بود که در دوره تایشو ژاپن فعالیت می‌نمود. از آکوتاگاوا بیش از ۱۵۰ داستان کوتاه با موضوعات متفاوت به جا ‌مانده‌ که درون‌مایه اکثر این داستان‌ها تقابل بین خیر و شر و کندوکاو «سرشت انسانی» است. ذکر این نکته ضروری‌ست که آکوتاگاوا به شدت به این سرشت بدبین بود. او همچنین توانایی و قدرت تکان‌دهنده‌ای در برملا ساختن لایه‌های پنهان ذهن و رویارویی اندیشه‌های خیر و شر در سرشت آدمی داشت.

کتاب سه داستان کوتاه ژاپنی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به داستان کوتاه و ادبیات ژاپن پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب سه داستان کوتاه ژاپنی

پس از آن، اویکه از برنامه‌هایش برای سانساکو دست شست و از پرداختن شهریهٔ پسرک و حمایت از او برای ادامه‌دادن تمام پنج‌سال پایهٔ متوسطه خودداری کرد. سانساکو تا آن‌جا نمره‌های خیلی خوبی در پایهٔ ابتدایی و متوسطه گرفته بود اما به معنای این نبود که در دبیرستان تلاش سخت و قابل توجهی کرده بود. ابداً این‌طور نبود. در واقع، او آن موقع سخت در بحر مجله‌ها و داستان‌ها فرو رفته بود. اما آن بلندپروازی که ایوایا سازانامی از همان سال‌های اول در او برانگیخته بود، کم‌کم دگرگون می‌شد؛ نخست، سانساکو دریافت می‌خواهد نویسندهٔ یک مجله شود، سپس، از سال سوم دبیرستان، هدف راسخ رمان‌نویس‌شدن را مشتاقانه در پیش گرفت. تا همین امروز، تغییر نکرده است. و این فقط نشان می‌دهد با کسی طرفیم که زمانی کودکی اعجوبه بود.

با این وجود، وقتی سانساکو در هژده‌سالگی از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد، مشکل دیگری پیش آمد. اویکه که فکر می‌کرد زمان آن رسیده کاری بکند، باز هم سانساکو را تحت فشار قرار داد رشتهٔ بازرگانی بخواند اما سانساکو اصرار داشت آیندهٔ او در ادبیات است. آن دو مدام در کشمکش بودند تا این که تصمیم گرفته شد (به همت طرف سومی) سانساکو باید حد وسط این دو را در پیش بگیرد و در کالج حقوق بخواند. حتا اُتسوکوتسو سانساکوی باهوش هم نمی‌توانست بفهمد دقیقاً چطور حقوق «حد وسط» بازرگانی و ادبیات بود اما او واقف بود هرگونه مقاومت بیش‌تر در برابر خواسته‌های خویشاوندی که داشت خرج تحصیلش را می‌داد، بیهوده و به ضرر منافع بزرگ‌ترش خواهد بود و در نهایت تسلیم پیوستن به برنامهٔ حقوق مقدماتی کالج شد. به این ترتیب، کم‌کم معلوم شد سانساکو در مدت سه‌سال کالج و چهارسال دیگر در دانش‌گاه، خود را منحصراً غرق ادبیات کرده بود، در حالی که باید در حقوق جا می‌افتاد. حداقل توانسته بود در امتحان‌های حقوق دانش‌گاه قبول شود و پنج‌سال پیش، اگرچه فقط به اسم، لیسانسهٔ حقوق شد، اُتسوکوتسو سانساکو، ال‌ال‌بی.