دانلود و خرید کتاب صوتی تپلی و بیست داستان دیگر

کتاب صوتی تپلی و بیست داستان دیگر نوشتهٔ گی دو موپاسان و ترجمهٔ محمدرضا پارسایار است. سینا ایجادی و الناز شجاعی گویندگی این مجموعه داستان کوتاه صوتی و فرانسوی را انجام داده‌‌اند و واوخوان آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی تپلی و بیست داستان دیگر

کتاب صوتی تپلی و بیست داستان دیگر مجموعه‌ای متشکل از مشهورترین داستان‌های گی دو موپاسان است. این داستان‌های کوتاه عموماً روایت‌هایی واقع‌گرایانه یا ناتورالیستی هستند. این نویسنده که از بزرگ‌ترین داستان‌کوتاه‌نویسان تاریخ است در این داستان‌ها می‌کوشد دوران معاصر خود و فضای جنگ و پس از جنگ فرانسه و پروس را توصیف کند. «تپلی» از درخشان‌ترین داستان‌های تاریخ بوده و بارها مورد اقتباس سینمایی قرار گرفته است. این مهم‌ترین داستان در مجموعهٔ کتاب صوتی «تپلی و چند داستان دیگر» به مقاومت فرانسه در برابر اشغالگران آلمانی در طول جنگ پرداخته است. در نیمهٔ اول داستان، راوی پیشینهٔ هر یک از سرنشینان را توضیح می‌دهد؛ با تأکید ویژه بر خرده‌بورژوای دموکرات، «کورنودت» که گفته می‌شود همه‌نوع دفاع را برای «روئن» طراحی کرده است. موضوع اصلی این است که درحالی‌که سرنشینان صحبت‌های بسیاری درمورد مقاومت در برابر مهاجمان می‌کنند، در نهایت به‌جای ماندن در شهر، به‌صورت ناجوانمردانه فرار می‌کنند.

می‌دانیم که داستان کوتاه به داستان‌هایی گفته می‌شود که کوتاه‌تر از داستان‌های بلند باشند. داستان کوتاه دریچه‌ای است که به روی زندگی شخصیت یا شخصیت‌هایی و برای مدت کوتاهی باز می‌شود و به خواننده امکان می‌دهد که از این دریچه‌ها به اتفاقاتی که در حال وقوع هستند، نگاه کند. شخصیت در داستان کوتاه فقط خود را نشان می‌دهد و کمتر گسترش و تحول می‌یابد. گفته می‌شود که داستان کوتاه باید کوتاه باشد، اما این کوتاهی حد مشخص ندارد. نخستین داستان‌های کوتاه اوایل قرن نوزدهم میلادی خلق شدند، اما پیش از آن نیز ردّپایی از این گونهٔ داستانی در برخی نوشته‌ها وجود داشته است. در اوایل قرن نوزدهم «ادگار آلن پو» در آمریکا و «نیکلای گوگول» در روسیه گونه‌ای از روایت و داستان را بنیاد نهادند که اکنون داستان کوتاه نامیده می‌شود. از عناصر داستان کوتاه می‌توان به موضوع، درون‌مایه، زمینه، طرح، شخصیت، زمان، مکان و زاویه‌دید اشاره کرد. تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در جهان «آنتوان چخوف»، «نیکلای گوگول»، «ارنست همینگوی»، «خورخه لوئیس بورخس» و «جروم دیوید سالینجر» و تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در ایران نیز «غلامحسین ساعدی»، «هوشنگ گلشیری»، «صادق چوبک»، «بهرام صادقی»، «صادق هدایت» و «سیمین دانشور» هستند.

شنیدن کتاب صوتی تپلی و بیست داستان دیگر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن این کتاب صوتی را به دوستداران ادبیات داستانی فرانسه و قالب داستان کوتاه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره گی دو موپاسان

آنری رنه آلبر گی دو موپاسان در ۵ آگوست ۱۸۵۰ در نورماندی به دنیا آمد. او را در کنار استاندال، انوره دو بالزاک، گوستاو فلوبر و امیل زولا از بزرگ‌ترین داستان‌نویسان قرن نوزدهم فرانسه می‌دانند. گی دو موپاسان عمر کوتاهی داشت، اما آثار بسیاری خلق کرد؛ از جمله داستان کوتاه «تپلی» که از شاهکارهای دنیای داستان کوتاه به حساب می‌آید. او ۶ رمان، ۳ سفرنامه و ۳۰۰ داستان کوتاه از خود به جا گذاشت؛ داستان‌هایی آن‌چنان جذاب که سامرست موآم را واداشت تا درباره‌اش این‌طور بگوید که می‌توانید این داستان‌ها را پشت میز شام یا در اتاق استراحت کشتی نقل و توجه شنوندگان خود را جلب کنید. گی دو موپاسان در ۶ ژوئیه ۱۸۹۳ در پاریس چشم از دنیا فروبست. 

زندگی نامه و معرفی کتاب‌های گی دو موپاسان را در صفحه این نویسنده می‌توانید بخوانید.

بخشی از کتاب صوتی تپلی و بیست داستان دیگر

«رو به مرگ بود، به‌سان مسلولین می‌مرد، هرروز می‌دیدمش، حوالی ساعت دو می‌آمد زیر پنجره‌های هتل روی نیمکت گردشگاه رو به دریای آرام می‌نشست. در گرمای آفتاب مدتی بی‌حرکت می‌ماند و با چشمانی غم‌زده مدیترانه را تماشا می‌کرد. گاه نگاهی به کوه بلند می‌انداخت، به قله‌های مه‌آلودی که راه مانتون را سد می‌کردند، بعد خیلی آرام لنگ‌های درازش را روی هم می‌انداخت؛ لنگ‌هایی که از لاغری مانند دو استخوان بودند و شلوار گشادش دورشان را می‌پوشاند. کتابی را باز می‌کرد، همیشه همان کتاب بود. دیگر تکان نمی‌خورد، کتابش را می‌خواند؛ هم با چشمش و هم با همه‌ی هوش و حواسش می‌خواند. انگار سرتاپای تن نحیفش در حال خواندن بود. با همه‌ی وجود در آن کتاب غرق می‌شد، گم می‌شد و ناپدید می‌شد. تا زمانی که هوا خنک می‌شد و به سرفه می‌افتاد آن‌وقت برمی‌خاست و به هتل برمی‌گشت. آلمانی قدبلندی بود با ریش بور. نهار و شامش را در اتاقش می‌خورد و با کسی حرف نمی‌زد. کنجکاوی مبهمی مرا به طرفش کشاند. یک روز کنارش نشستم و برای آنکه توجهش را جلب کنم کتابی از اشعار موسه را به دست گرفتم.»