کتاب سه گینی

کتاب سه گینی نوشتۀ ویرجینیا وولف و ترجمۀ منیژه نجم عراقی است. این کتاب را نشر چشمه منتشر کرده است.

درباره کتاب سه گینی

سه گینی که وولف در قالب مجموعهٔ سه نامه‌نگاری آن را نوشته است متنی ضدجنگ است. انتشار آن در فضایی که بسیج برای ورود به جنگ میهنی هر روز اوج بیشتری می‌یافت عملی شجاعانه و گویای اعتقاد راسخ وولف به صلح بود و به پیوندی که میان مردسالاری و فاشیسم می‌دید. وولف در آغاز برای نوشتن سه گینی قالب مقاله - رمان را در نظر گرفته بود، اما دریافت که این ایده عملی نیست. پس مطالب را دو بخش کرد. بخش غیرداستانی تبدیل به سه گینی شد و بخش داستانی رمانی به نام «سال‌ها». سه گینی چنان که انتظار می‌رفت سیلی از واکنش‌های اغلب مخالف به دنبال داشت.

وولف اغلب از نام‌ها و مکان‌ها به‌صورت شمایل و نمادهایی بهره می‌گیرد که به پیشینه‌ای تاریخی یا فرهنگی اشاره دارند. یک نمونهٔ ساده‌اش همین واژهٔ «گینی» که در عنوان کتاب آمده است؛ گینی نشان نوع طبقهٔ اجتماعی بود و ارج‌وقرب بیشتری نسبت به پوند داشت.

یکی از ویژگی‌های مهم سه گینی یادداشت‌های مفصل و خواندنی وولف است که در نسخهٔ انگلیسی در پایان هر فصل می‌آیند.

خواندن کتاب سه گینی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به مباحث فمینیستی می‌توانند از مخاطبان این کتاب باشند.

درباره ویرجینیا وولف

ویرجینیا وولف در ۲۵ ژانویة ۱۸۸۲، در لندن و در خانواده‌ای آزاداندیش و ممتاز چشم به جهان گشود. پدرش یک شخصیت برجستۀ ادبی، مورخ، اولین ویراستار دیکشنری بیوگرافی ملی و همچنین یکی از برجسته‌ترین چهره‌های عصر طلایی کوهنوردی بود. مادر وولف نیز که در هند به دنیا آمده بود، پرستار بود و با افراد مهمی در حوزه‌های اجتماعی و هنری، مانند جولیا مارگارت کامرون نشست‌وبرخاست داشت. مادر وولف همچنین مدل چندین نقاشی پیشارافائلی بود.

آسیب‌های دوران کودکی او، مانند مورد آزار جنسی قرار گرفتن توسط برادران ناتنی‌اش که بعدها نیز دربارۀ آن در مقالات خود نوشت، او را دچار افسردگی کرد. دنیای وولف با مرگ مادرش در سال ۱۸۹۵ و در سن چهل‌ونه‌سالگی با تیرگی‌های بیشتری مواجه شد. ویرجینیا وولف در حین جبران آسیب‌های روحی خود، تحصیلاتش را به زبان‌های آلمانی، یونانی و لاتین در دپارتمان بانوان کالج کینگ لندن ادامه داد. چهار سال تحصیل او را با تعدادی فمینیست تندرو در رأس اصلاحات آموزشی آشنا کرد. در سال ۱۹۰۴، پدرش بر اثر سرطان معده درگذشت. این فقدان منجر به شکست عاطفی دیگری شد که منجر شد وولف دچار حملات عصبی شود. چنین آسیب‌هایی تا آخر عمر بر نوشته‌های وولف تأثیرگذار بود.

وولف در سال ۱۹۰۸ و چند سال پیش از ازدواج با لئونارد، کار بر روی اولین رمان خود را آغاز کرده بود. وولف در ۲۸ مارس ۱۹۴۱ جیب‌های پالتویش را پر از سنگ کرد و وارد رودخانۀ اوس شد. همان‌طور که او با پای خود داخل آب می‌رفت، جریان آب او را با خود برد. مقامات جسد او را سه هفته بعد پیدا کردند. لئونارد وولف جسد او را سوزاند و بقایای او را در خانه‌شان، خانۀ مونک، پراکنده کرد.

بخشی از کتاب سه گینی

«این واقعیت که بنیاد آموزشی آرتور چشم‌انداز را - سالن‌ها، زمین‌های بازی، عمارت‌های باشکوه را - عوض می‌کند اهمیت زیادی دارد، اما عجالتاً این جنبه را کنار می‌گذاریم تا بعد به آن بپردازیم. اکنون تنها با این واقعیت بدیهی کار داریم که هر گاه زمان پرداختن به این پرسش مهم - برای جلوگیری از جنگ چه‌کاری از ما ساخته است - فرامی‌رسد تفاوت در آموزش، خود را نشان می‌دهد. برای درک علت‌هایی که به جنگ منتهی می‌شوند طبعاً باید چیزهایی از سیاست و مناسبات بین‌المللی و اقتصاد بدانید. اطلاعاتی از فلسفه و حتی خداشناسی هم می‌تواند مفید باشد. اگر تحصیل‌کرده نباشید، ذهنی فرهیخته نداشته باشید، نمی‌توانید از این‌گونه مسائل تحلیل رضایت‌بخشی به دست دهید. جنگی که حاصل عوامل غیرشخصی باشد، حتماً قبول دارید که از دایرهٔ درک ذهن‌های ناآموخته بیرون است. اما جنگی که حاصل طبیعت بشری است حساب دیگری دارد. اگر به این اعتقاد نداشتید که آنچه به جنگ منتهی می‌شود به‌خاطر طبیعت بشر، دلایل و عواطف مردان و زنان معمولی است این نامه را برای درخواست کمک نمی‌نوشتید. بی‌تردید با خود اندیشیده‌اید که زنان و مردان در اینجاوآنجا قادرند ارادهٔ خود را تحمیل کنند؛ پیاده‌نظام یا عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی نیستند که دست‌هایی نامرئی آنان را هدایت کند، خود صاحب اراده و اندیشه‌اند. شاید حتی بتوانند بر اندیشه‌ها و کنش‌های دیگران نیز تأثیر بگذارند. به‌یقین چنین استدلالی، به‌درستی، شما را به درخواست کمک از ما واداشته است. زیرا خوشبختانه یک شاخهٔ آموزش به نام «آموزش بی‌مزد» نیز وجود دارد - همان شناخت انسان و انگیزه‌هایش که (اگر از خیر تداعی‌های علمی‌اش بگذریم) می‌تواند روان‌شناسی نامیده شود.»