کتاب جنسیت گم شده

کتاب جنسیت گم شده نوشته‌ی فرخنده آقایی اثری است که نشر چشمه آن را منتشر کرده است. این کتاب روایتی شخصی و صریح از تجربه‌ی زیسته‌ی نویسنده در مواجهه با هویت جنسیتی، خانواده، جامعه و مسیر پرچالش تغییر جنسیت است. فرخنده آقایی با نگاهی بی‌واسطه و جزئی‌نگر، خاطرات، احساسات و فرازونشیب‌های زندگی خود را از دوران نوجوانی تا بزرگسالی و سفر به هند روایت می‌کند. کتاب در قالب خاطره‌نویسی و روایت اول‌شخص، به موضوعاتی چون هویت، پذیرش اجتماعی، روابط خانوادگی، عشق، رنج و امید می‌پردازد و تصویری ملموس از زندگی فردی که در جامعه‌ای سنتی با هویت جنسیتی متفاوت رشد کرده، ارائه می‌دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب جنسیت گم شده

کتاب جنسیت گم شده نوشته‌ی فرخنده آقایی، روایتی خودزندگی‌نامه‌ای است که با صداقت و جزئی‌نگری، تجربه‌ی زیسته‌ی نویسنده را در مسیر کشف و پذیرش هویت جنسیتی خود بازگو می‌کند. این کتاب با تمرکز بر سال‌های نوجوانی و جوانی راوی، به فرازونشیب‌های زندگی فردی که در بدن و نقش اجتماعی خود احساس بیگانگی می‌کند، می‌پردازد. ساختار کتاب مبتنی بر روایت خطی و خاطره‌محور است و از دل اتفاقات روزمره، روابط خانوادگی، تجربه‌های مدرسه، سربازی، کار و سفر، به تدریج لایه‌های عمیق‌تری از دغدغه‌های هویتی و جنسیتی را آشکار می‌کند. جنسیت گم شده نه‌تنها به چالش‌های فردی و درونی راوی می‌پردازد، بلکه تصویری از واکنش‌های خانواده، جامعه و نهادهای رسمی نسبت به مسئله‌ی تغییر جنسیت ارائه می‌دهد. نویسنده با روایت صادقانه‌ی احساسات، تردیدها، امیدها و شکست‌ها، خواننده را با دنیای پیچیده‌ی فردی که در جست‌وجوی هویت واقعی خود است، همراه می‌کند.

خلاصه داستان جنسیت گم شده

کتاب جنسیت گم شده با روایت زندگی راوی آغاز می‌شود؛ فردی که از کودکی و نوجوانی، احساس بیگانگی با جنسیت انتسابی خود دارد و در تلاش برای یافتن هویت واقعی‌اش، با مقاومت خانواده و جامعه روبه‌رو می‌شود. نویسنده از سال‌های انزوا در اتاق خود، تجربه‌های تلخ مدرسه و برخوردهای تحقیرآمیز هم‌کلاسی‌ها و معلمان، تا نخستین عشق‌های نوجوانی و تلاش برای جلب رضایت خانواده جهت انجام عمل جراحی تغییر جنسیت، روایت می‌کند. مرگ پدر نقطه‌ی عطفی در داستان است که مسیر زندگی راوی را تغییر می‌دهد و او را به سوی استقلال و پیگیری خواسته‌هایش سوق می‌دهد. کتاب به تجربه‌ی سربازی، مواجهه با نظام پزشکی و کمیسیون‌های معافیت، و در نهایت سفر به هند برای جست‌وجوی آرامش و هویت می‌پردازد. در این مسیر، راوی با افراد مختلفی آشنا می‌شود که هرکدام بخشی از دغدغه‌ها و امیدهای او را بازتاب می‌دهند. دغدغه‌ی اصلی کتاب، جست‌وجوی هویت، رهایی از اجبارهای اجتماعی و خانوادگی و رسیدن به پذیرش خود است. نویسنده با جزئیات فراوان، احساسات متناقض، لحظات امید و ناامیدی، و تلاش برای ساختن زندگی‌ای مطابق با خواسته‌های درونی را به تصویر می‌کشد.

چرا باید کتاب جنسیت گم شده را بخوانیم؟

کتاب جنسیت گم شده با نثری صریح و بی‌پرده، تجربه‌ای کمتر روایت‌شده از زیستن با هویت جنسیتی متفاوت را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد. این اثر نه‌تنها به مسائل فردی و روانی فردی که در جست‌وجوی هویت خود است می‌پردازد، بلکه تصویری از چالش‌های اجتماعی، خانوادگی و اداری پیش روی افراد ترنس در جامعه‌ی ایران ارائه می‌دهد. خواندن این کتاب فرصتی است برای درک عمیق‌تر از تجربه‌ی زیسته‌ی افرادی که با هویت جنسیتی متفاوت زندگی می‌کنند و با موانع متعدد روبه‌رو هستند. همچنین، کتاب با روایت صادقانه‌ی احساسات، تردیدها و امیدها، امکان همدلی و شناخت بهتر نسبت به موضوعات هویت، پذیرش و رهایی را فراهم می‌کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به کسانی پیشنهاد می‌شود که دغدغه‌ی هویت جنسیتی، پذیرش اجتماعی، روابط خانوادگی و تجربه‌های زیسته‌ی افراد ترنس را دارند. همچنین به علاقه‌مندان به روایت‌های خودزندگی‌نامه‌ای و کسانی که به دنبال شناخت عمیق‌تر از مسائل جنسیت و هویت در جامعه‌ی ایران هستند، توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب جنسیت گم شده

«هر چند در طبیعت اجبار بود، برای من تغییر این اجبار بهترین انتخاب بود. ساعت‌ها از تاریک شدن هوا می‌گذرد و صدای همهمهٔ آدم‌ها و رفت‌وآمد ماشین‌ها کم و کم‌تر می‌شود و من با این‌که چمدانم را بسته‌ام و آمادهٔ سفرم، هنوز نتوانسته‌ام خودم را از رخت‌خواب بیرون بکشم. امروز هم غمگینم، خیلی غمگین، ولی رنج نمی‌برم. شاید بهتر است بنویسم دیگر به آن شکل رنج نمی‌برم. انگار که رنج انواع متفاوت دارد و این یکی با آن دیگرها فرق می‌کند. پس از سال‌ها ناگهان آن رنج پایان یافته و رنجی دیگر پدیدار شده. همهٔ امیدم این است که این نیز پایان بگیرد و چه‌قدر خوش‌بینم. خوش‌بین بودنم با غمگین بودن جور درنمی‌آید. مالامالِ غم هستم و عصبیتی سرد وجودم را گرفته. دلم می‌خواست همهٔ آن رنج به پایان برسد، که گویا رسیده، حتی به بهای رنج جدید. حماقت محض و احساس خریتْ خلاصهٔ همهٔ آن چیزی است که بر من گذشته. لحظه‌به‌لحظه‌اش را با همهٔ وجودم آگاه بودم. برای خلاص شدن تقلا کردم، به خودم فحش دادم، خودم را نفرین کردم و برای تمام شدنش دعا کردم. و حالا اجابت آن دعا. اجابت آن نفرین. امروز غمگینم و این حق من است. برای خری به‌تمام‌معنی هیچ‌چیز بهتر از یک اردنگی حسابی نیست. آن اردنگی را من خوردم. صدایم هم درنمی‌آید، چون می‌دانم حقم است.»