کتاب از جناب جی. جی. چه خبر؟

کتاب از جناب جی. جی. چه خبر؟ نوشتهٔ جیمز جویس و ترجمهٔ لیدا طرزی است و انتشارات کتاب نیستان آن را منتشر کرده است

درباره کتاب از جناب جی. جی. چه خبر؟

جیمز جویس را یکی از بزرگ‌ترین و شاید بزرگ‌ترین نویسندهٔ قرن بیستم دانسته‌اند، با این حال بسیاری از خوانندگان خواندن آثار او را دشوار می‌دانند. یکی از دلایل این امر بازی‌های کلامی منحصربه‌فرد جویس است. او خود معتقد بود سبکی در نوشتن ابداع کرده که تا نسل‌ها ادیبان و منتقدان را مشغول خواهد ساخت.

برای آشنایی با جهان داستانی جویس شاید بهتر باشد خواندن آثارش را با کتاب دوبلینی‌ها آغاز کنیم. در دوبلینی‌ها که مشتمل بر ۱۵ داستان کوتاه است، از دشواری‌های رمان‌های بلند نویسنده همچون اولیس یا بیداری فینیگان‌ها کمتر نشان می‌بینم. با این حال، داستان‌های کوتاه این مجموعه شانه به شانهٔ آثار چخوف و فلوبر می‌سایند.

 در این کتاب، ۱۱ داستان کوتاه از داستان‌های دوبلینی‌ها (کتاب دوبلینی‌ها) ترجمه شده است. این داستان‌ها به رغم آنکه در ظاهر ساده به نظر می‌رسند، از عمق و ژرفای خاصی برخوردارند، آن‌گونه که خواننده با هر بار خواندن آن‌ها مسائل جدیدی را کشف می‌کند.

شخصیت‌های داستان‌های کوتاه این اثر در عین آنکه به شدت ایرلندی هستند، قطعاً جهانی‌ند و مثالشان را در هر جامعه‌ای می‌توان یافت. جویس در این کتاب سعی کرده تصویری ناب و منحصر به فرد از زندگی و مردمان شهری را به تصویر بکشد که هزاران سال یکی از بزرگ‌ترین پایتخت‌های اروپایی و مهد فرهنگ‌سازی برای مردمان این کشور بوده است. او کودکان و بزرگسالان طبقهٔ متوسط را در کتابش زیر ذره‌بین قرار داده و افرادی مانند خدمتکاران، کارمندان دفتری، مدرسین موسیقی، دانش‌آموزان، مغازه‌داران و بازرگانان بدشانس را در این مجموعه مانند آیینه‌ای ترسیم کرده است که ایرلندی‌ها می‌توانند خودشان را در آن مشاهده و بررسی کنند.

اهمیت داستان‌های این کتاب را همچنین باید در رنج طولانی نویسنده در انتشار آن‌ها نیز جست که سال‌ها پس از انتشار توانست اهمیت خود را به مخاطبان داستان کوتاه به اثبات برساند.

سبک روایی داستان‌های جویس در دوبلینی‌ها به شکلی کاملاً رئال انتخاب شده است. در هر داستان جزئیات به گونه‌ای انتخاب و تدوین شده‌ است که مفاهیمی نمادین تولید و عرضه می‌کنند و به همین دلیل کتاب «دوبلینی‌ها» در نگاه منتقدان دربرگیرنده سرنوشت و زندگی تمامی بشریت هم شمرده شده است.

نام داستان‌های این مجموعه عبارت است از:

خواهرها، عَرَبی، اولاین، ابرکوچک، گِل، روز پیچک در دفتر ستاد، بعد از مسابقه، برخورد، همکارها، مادری، توفیق.

خواندن کتاب از جناب جی. جی. چه خبر؟ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به طرفداران جیمز جویس و ادبیات قرن بیستم پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب از جناب جی. جی. چه خبر؟

خیابان نورث ریچموند بن‌بست و ساکت بود جز وقت‌هایی که مدرسهٔ برادران مسیحی شاگردانش را آزاد می‌کرد. یک خانهٔ متروک دو طبقه تَه بن‌بست بود که با زمینی خاکی از همسایگانش جدا شده بود. باقی خانه‌های خیابان که از زندگی‌های طیّب و طاهر داخل‌شان آگاه بودند، با صورت‌های قهوه‌ای تشویش‌ناپذیر به همدیگر زل‌زده بودند.

ساکن قبلی خانه ما که کشیش بود در اتاق نشیمن عقبی مرده بود. در همه اتاق‌ها هوا مدت‌ها حبس شده بود و بوی نا می‌داد. اتاق بلااستفاده پشت آشپزخانه پُر بود از کاغذ باطله که میانشان من چند کتاب جلد شده پیدا کردم که ورق‌هایشان کج و کوله شده و نَم‌کشیده بود مثل راهب بزرگ نوشته والتر اسکات، مبلّغ پارسا و خاطرات ویداک۴ من آخری را بیشتر از همه دوست داشتم چون ورق‌هایش زرد شده بودند. در حیاط خلوت وحشی خانه یک درخت سیب بود و چند بوته درهم برهم که زیر یکی‌شان تلمبه دوچرخهٔ زنگ‌زدهٔ ساکن قبلی را پیدا کردم. او کشیش دست و دل‌بازی بود. در وصیت‌نامه‌اش همه مال و منالش را به موسسات خیریه بخشیده بود و اثاثیه خانه‌اش را هم به خواهرش هبه کرده بود.

در روزهای کوتاه زمستان قبل از آن‌که شام‌مان را تمام کنیم هوا تاریک می‌شد. وقتی با بچه‌ها در خیابان جمع می‌شدیم خانه‌ها تیره و تار شده بودند. آسمان بالای سرمان مدام رنگ به رنگ می‌شد و چراغ‌های خیابان نور ضعیف خود را به آن تقدیم می‌کردند. هوای سرد، تن‌مان را سوزن‌سوزن می‌کرد و آن‌قدر بازی می‌کردیم که داغ می‌کردیم. صدای عربده‌هایمان در خیابان ساکت می‌پیچید.