کتاب پولین

کتاب پولین نوشتهٔ الکساندر دوما و ترجمهٔ محمود گودرزی است. نشر افق این رمان کلاسیک فرانسوی را منتشر کرده است؛ رمانی جزو مجموعهٔ «افق کلاسیک».

درباره کتاب پولین

کتاب پولین (Pauline) حاوی یک رمان کلاسیک و فرانسوی است که تمام شخصیت‌هایش درگیر عشقی عجیب و پرشورند، اما آن را همچون صندوقی مهروموم‌شده در کنج اتاقی نگه می‌دارند. «پولین» زنی است پر از رمزوراز و سرشار از زیبایی‌های پیچیده. سرنوشت، او را به مرزهای باریکی میان عشق و بی‌اعتمادی و زندگی و مرگ می‌کشاند. پولین بارها برای دست‌یافتن به رؤیاهایش که در گرو حقیقت‌ بود، از آدم‌ها و واقعیت بی‌رحمشان فرار می‌کند و بارها سر از محل‌هایی درمی‌آورد که برایش تداعی‌کنندهٔ مرگند. الکساندر دوما با حوصله و ظرافت فراوان جزئیات را توصیف می‌کند و ماجراهای درهم‌تنیدهٔ بسیاری را همچون شعری بلند بازگو می‌کند. چند راوی از نگاه خود یک قصهٔ مشخص را تعریف می‌کنند، اما نویسنده تا لحظه‌های آخر دست از ماجراجویی برنمی‌دارد. رمان پولین ۱۶ فصل دارد.

خواندن کتاب پولین را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی قرن ۱۹ میلادی فرانسه و قالب رمان عاشقانه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره الکساندر دوما

الکساندر دوما در سال ۱۸۰۲ به دنیا آمد. او رمان‌نویسی فرانسوی است که به رمان‌های ماجراجویانه‌اش مشهور است. دوما علاوه‌بر رمان‌نویسی، مقاله‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و خبرنگار بود. او پس از استقرار رژیم سلطنتی، در ۲۰سالگی و در سال ۱۸۲۲ به پاریس رفت و با کمک اقوام پدری، به سِمت منشی مخصوص دوک دو اورلئان درآمد. همزمان با کار در پاریس، به نوشتن مقاله برای مجلات و نمایشنامه برای تئاتر می‌پرداخت. در سال‌های ۱۸۳۹ تا ۱۸۴۱ همراه با تنی چند از دوستانش، رمان «جنایات مجلل» را طراحی کرد و نوشت. این رمان در هشت قسمت، به شرح جنایات مشهور اروپا می‌پردازد. نویسندگی برای دوما درآمد بسیاری به همراه داشت، اما نوع زندگی اشرافی و ولخرجی و دست‌ودل‌بازی او در نهایت باعث ورشکستگی‌اش شد. در سال ۱۸۵۱ برای رهایی از دست طلبکارانش به روسیه گریخت و دو سال از زندگی‌اش را آنجا سپری کرد. او بیش از ۳۰۰ عنوان کتاب دارد. کتاب‌های او تقریباً به تمام زبان‌های زندهٔ دنیا ترجمه شده و تاکنون بیش از ۲۰۰ فیلم بر اساس آثارش ساخته شده است. بسیاری از رمان‌های او از جمله «کنتِ مونت کریستو»، «سه‌تفنگدار» و «بیست سال بعد» رمان‌هایی دنباله‌دار و سریالی هستند. رمان «معلم شمشیرزنی» و «رهبر گرگ‌ها» از دیگر از آثار اوست. کشور فرانسه نویسندگان برجستۀ بسیاری دارد، اما گویا گسترۀ خوانندگان هیچ‌یک از آن‌ها به دوما نمی‌رسد. او از پیشگامان مکتب رمانتیسیسم بود و گاه رگه‌هایی از مکتب رئالیسم نیز در نوشته‌های او یافت می‌شود. الکساندر دوما در سال ۱۸۷۰ درگذشت.

بخشی از کتاب پولین

«یکی از آن صبح‌های زیبای پاییزی بود که در آن آسمان، پیش از آنکه با حجاب ابرها پوشیده شود، واپسین لبخندش را روانهٔ زمین می‌کند. در آن باغ همه‌چیز به‌قدری آرام و بی‌صدا بود که کم‌کم به خودم شک کردم. بااین‌حال، اتفاقات آن شب همچنان در ذهنم تازه مانده بودند. به‌علاوه، محوطه‌ای که جلوی دیدگانم بود کوچک‌ترین جزئیات آن وقایع را به خاطرم می‌آورد. دوباره در حیاطی را می‌دیدم که باز شده بود تا آن سه مرد و آن زن بتوانند رد شوند، معبری را می‌دیدم که دنبال کرده بودند و رد گام‌هایی را که آثارشان در ماسه باقی مانده بود. و جایی که قربانی تقلا کرده بود واضح‌تر دیده می‌شد، چون کسانی که حملش می‌کردند او را محکم گرفته بودند تا حرکاتش را مهار کنند. این گام‌ها مسیری را دنبال می‌کردند که پیش‌تر به آن اشاره کردم و در معبر درختان زیزفون محو می‌شدند. آنگاه خواستم منتظر بمانم تا اگر مدارکی دیگر به این‌ها اضافه می‌شد، شهادت حواسم را در صورت امکان تأیید کنم. وارد کتابخانه شدم، کرکرهٔ چوبی همان‌طور که رهایش کرده بودم نیمه‌باز بود. صندلی واژگون میان اتاق همانی بود که صدای افتادنش را شنیده بودم. به تیغهٔ چوبی نزدیک شدم و، پس از آنکه با دقت بسیار نگاه کردم، شیار نامحسوسی را دیدم که تیغه روی آن می‌لغزید. حاشیهٔ تزئینی را فشار دادم، فرورفت. در این لحظه درِ اتاقم را باز کردند، فقط فرصت یافتم تیغهٔ چوبی را برگردانم سر جای اولش و کتابی از کتابخانه بردارم.

مرد مالایایی بود، برای صبحانه آمده بود سراغم، دنبالش رفتم.

وقتی وارد سالن غذاخوری شدم، از حیرت به خود لرزیدم؛ امیدوار بودم هوراس را ببینم، اما او آنجا نبود و فقط یک بشقاب دیدم.

با صدای بلند گفتم: کنت برنگشته؟

مالایایی با اشاره گفت نه.

مات و مبهوت زمزمه کردم: نه!

باز با اشاره تکرار کرد: نه.»