کتاب هتل شبح زده

کتاب الکترونیکی «هتل شبح‌زده» (افق کلاسیک؛ ۱۳) نوشتهٔ ویلکی کالینز با ترجمهٔ محمود گودرزی و انتشار از نشر افق، رمانی معمایی و گوتیک است که در فضای قرن نوزدهم اروپا روایت می‌شود. این اثر با محوریت رازهای یک کاخ ونیزی و سرنوشت شخصیت‌هایی از طبقات مختلف اجتماعی، به بررسی روابط انسانی، سوءظن، خیانت و پیامدهای گذشته می‌پردازد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب هتل شبح زده

«هتل شبح‌زده» در دستهٔ رمان‌های معمایی و گوتیک قرار می‌گیرد و فضای داستان در اواسط قرن نوزدهم، عمدتاً در انگلستان و ایتالیا، شکل می‌گیرد. کتاب با روایتی چندلایه، داستان چند خانواده و شخصیت را دنبال می‌کند که سرنوشتشان به واسطهٔ یک ازدواج جنجالی و وقایع مرموز در کاخی قدیمی در ونیز به هم گره می‌خورد. کالینز با بهره‌گیری از عناصر تعلیق، شایعه، و رازهای خانوادگی، فضایی پر از سوءظن و تردید خلق می‌کند. روایت از دیدگاه‌های مختلف پیش می‌رود و شخصیت‌ها هرکدام با گذشته و دغدغه‌های خود دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این رمان در دوره‌ای نوشته شده که علاقه به داستان‌های اسرارآمیز و ماجراهای خانوادگی در ادبیات اروپا رواج داشت و کالینز با مهارت، فضای وهم‌آلود و پرتنش آن دوران را بازآفرینی می‌کند. در کنار خط اصلی داستان، موضوعاتی چون جایگاه اجتماعی، نقش زنان، و تاثیر شایعات بر سرنوشت افراد نیز برجسته شده است.

خلاصه کتاب هتل شبح زده

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان با معرفی دکتر وایبراو، پزشکی سرشناس در لندن، آغاز می‌شود که با زنی مرموز و بی‌نام روبه‌رو می‌شود. این زن، کنتس نارونا، با نگرانی از سلامت روانش به دکتر مراجعه می‌کند و اعتراف می‌کند که قرار است با لرد مانتبری ازدواج کند؛ مردی که پیش‌تر نامزد زنی به نام اگنس لاک‌وود بوده است. این ازدواج، زنجیره‌ای از وقایع را رقم می‌زند: اگنس، که از این خیانت رنجیده، تلاش می‌کند با زندگی جدیدش کنار بیاید، اما سایهٔ گذشته و حضور کنتس همچنان بر او سنگینی می‌کند. پس از ازدواج، لرد و کنتس به همراه برادر کنتس و راهنمایی به نام فراری به ونیز می‌روند و در کاخی قدیمی ساکن می‌شوند. در این کاخ، اتفاقات عجیبی رخ می‌دهد: فراری به‌طرزی مرموز ناپدید می‌شود و لرد مانتبری به بیماری سختی دچار شده و می‌میرد. شایعات و سوءظن‌ها دربارهٔ نقش کنتس و برادرش در این وقایع بالا می‌گیرد، اما هیچ مدرک قطعی‌ای یافت نمی‌شود. در همین حال، اگنس و خانوادهٔ لرد مانتبری تلاش می‌کنند حقیقت را کشف کنند و با پیامدهای این مرگ و ناپدید شدن فراری روبه‌رو شوند. داستان با ورود شخصیت‌های جدید، سفرها و بازگشت به کاخ ونیزی، و تلاش برای کشف رازهای پنهان، به تدریج به اوج خود نزدیک می‌شود، اما تا پایان، هاله‌ای از ابهام و ترس بر سرنوشت شخصیت‌ها سایه می‌اندازد.

چرا باید کتاب هتل شبح زده را خواند؟

این رمان با فضاسازی وهم‌آلود و تعلیق‌آمیز، خواننده را به دنیای رازآلود قرن نوزدهم می‌برد و با روایت چندلایه و شخصیت‌پردازی دقیق، تجربه‌ای متفاوت از داستان‌های معمایی و گوتیک ارائه می‌دهد. «هتل شبح‌زده» علاوه بر سرگرمی، به موضوعاتی چون تاثیر گذشته بر حال، نقش شایعه و قضاوت اجتماعی، و پیچیدگی روابط انسانی می‌پردازد. علاقه‌مندان به داستان‌های رازآلود و عاشقانه، در این اثر با روایتی پرکشش و پر از پیچش‌های غیرمنتظره روبه‌رو می‌شوند.

خواندن کتاب هتل شبح زده را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دوست‌داران رمان‌های معمایی، گوتیک و عاشقانه مناسب است؛ به‌ویژه کسانی که به داستان‌هایی با فضای رازآلود، شخصیت‌های چندوجهی و تعلیق علاقه دارند. همچنین برای کسانی که دغدغهٔ تاثیر گذشته، خیانت، و رازهای خانوادگی را دارند، جذاب خواهد بود.

بخشی از کتاب هتل شبح زده

«زن گفت: «آقا، یک واقعیت این است که من زنی بیوه‌ام. واقعیت دیگر این‌که قرار است دوباره ازدواج کنم.» اینجا مکثی کرد و از فکری که به ذهنش رسیده بود لبخند زد. لبخندش تأثیری خوشایند بر دکتر وایبراو نگذاشت، چیزی غم‌انگیز و درعین‌حال بی‌رحمانه در آن بود؛ آرام آمد و ناگهانی رفت. دکتر کم‌کم دچار تردید شد که آیا عاقلانه بوده که مطابق با دریافت نخستش عمل کرده. با نوعی حسرتِ آمیخته به محبت، دوباره به یاد بیماران عادی و بیماری‌های کشف‌شدنی‌ای افتاد که انتظارش را می‌کشیدند. زن ادامه داد. گفت: «در ازدواجی که پیش‌رو دارم، نکته‌ای عذاب‌آور هست. آقایی که قرار است همسرش بشوم، وقتی خارج از کشور من را اتفاقی دید، با زن دیگری نامزد بود. دقت بفرمایید که آن زن هم‌خون و خویشاوندش بود و نسبت عموزادگی با او داشت. من، بی‌خبر از همه‌جا، دلدار زن را از او گرفته و آتیه‌اش را نابود کرده‌ام. گفتم بی‌خبر از همه‌جا، چون همسر آینده‌ام زمانی موضوع نامزدی‌اش را به من گفت که دیگر او را قبول کرده بودم. دفعهٔ بعد که یکدیگر را در انگلستان دیدیم ــــ بی‌شک وقتی این خطر وجود داشت که من از ماجرا باخبر شوم ــــ حقیقت را به من گفت. بالطبع از کوره در رفتم. بهانه‌اش را آماده کرده بود؛ نامه‌ای از خود آن زن نشانم داد که همسر آینده‌ام را از تعهدش آزاد می‌کرد. به عمرم نامه‌ای شرافتمندانه‌تر و نجیبانه‌تر از آن نخوانده‌ام. با خواندنش گریستم؛ منی که برای غصه‌های خودم اشکی در وجودم ندارم! اگر نامه امید بخشوده‌شدن را در همسر آینده‌ام زنده نگه می‌داشت، به‌قطع و یقین حاضر نمی‌شدم با او ازدواج کنم، اما صلابت آن نامه ــــ بدون خشم، بدون کلمه‌ای ملامت‌بار، با آرزوهایی از صمیم قلب حتی برای خوشبختی‌اش بله، صلابت آن امیدی برایش باقی نگذاشت. ترحمم را به یاری طلبید. عشقی را که به من داشت میانجی گرفت. خودتان می‌دانید زن‌ها چه‌جورند. من هم دل‌رحم بودم، گفتم بسیار خب! باشد! قرار است تا یک هفتهٔ دیگر ــــ فکرش را که می‌کنم می‌لرزم ــــ عروسی کنیم.»