دانلود و خرید کتاب اولئانا دیوید ممت ترجمه علی‌اکبر علیزاد
تصویر جلد کتاب اولئانا

کتاب اولئانا

نویسنده:دیوید ممت
انتشارات:نشر بیدگل
امتیاز:
۳.۷از ۱۹ رأیخواندن نظرات

معرفی کتاب اولئانا

کتاب اولئانا نوشتهٔ دیوید ممت و ترجمهٔ علی‌اکبر علیزاد است. نشر بیدگل این کتاب را منتشر کرده است. این اثر نمایشنامه‌ای آمریکایی و سه‌پرده‌ای است.

درباره کتاب اولئانا

کتاب اولئانا (Oleanna) نمایشنامه‌ای سه‌پرده‌ای نوشتهٔ دیوید ممت است. «جان» (John) و «کارول» (Carol) شخصیت‌های این متن نمایشی آمریکایی هستند. در پایان کتاب مقاله‌ای در باب این نمایشنامه، ارجاعات متن و سال‌شمار زندگی نویسنده قرار دارد. این نمایشنامه به مسئلهٔ آزار جنسی می‌پردازد که بی‌ارتباط با شرایط اجتماعی/سیاسی آمریکا در دههٔ ۱۹۹۰ نیست. در اواخر دههٔ ۱۹۸۰ رمزهای رفتاری و تثبیت‌شدهٔ مردان و زنان شروع به تغییر اساسی کرد. اظهارنظرهایی که قبلا ازسوی زنان به‌عنوان بخشی از گفتار هرروزه پذیرفتنی بود، حال اهانت‌آمیز و ازنظر جنسی تبعیض‌آمیز به نظر می‌رسید. نظربازی جنسی و معمول، ناگهان آزار جنسی تلقی می‌شد. بنابراین در شرایط اجتماعی دههٔ ۱۹۹۰ این نمایشنامه حمله‌ای صریح به مسئلهٔ حقانیت جنسی تفسیر شد.

نمایشنامه متنی است که برای اجرا بر روی صحنه و یا هر مکان دیگری نوشته می‌شود. هر چند این قالب ادبی شباهت‌هایی به فیلم‌نامه، رمان و داستان دارد، شکل و فرم و رسانه‌ای جداگانه و مستقل محسوب می‌شود. نخستین نمایشنامه‌های موجود از دوران باستان و یونان باقی مانده‌اند. نمایشنامه‌ها در ساختارها و شکل‌های گوناگون نوشته می‌شوند، اما وجه اشتراک همهٔ آن‌ها ارائهٔ نقشهٔ راهی به کارگردان و بازیگران برای اجرا است. بعضی از نمایشنامه‌ها تنها برای خواندن نوشته می‌شوند؛ این دسته از متن‌های نمایشی را کلوزِت (Closet) نامیده‌اند. از مشهورترین نمایشنامه‌نویس‌های غیرایرانی می‌توان به «آیسخولوس»، «سوفوکل»، «اوریپید» (یونان باستان)، «شکسپیر»، «هارولد پینتر» (انگلستان)، «مولیر» (فرانسه)، «هنریک ایبسن» (نروژ)، «آگوست استریندبرگ» (سوئد)، «برتولت برشت» (آلمان)، «ساموئل بکت» (ایرلند) و «یوجین اونیل» (آمریکا) اشاره کرد. نام برخی از نمایشنامه‌نویس‌های ایرانی نیز «بهرام بیضائی»، «عباس نعلبندیان»، «اکبر رادی»، «غلامحسین ساعدی»، «بهمن فُرسی»، «محسن یلفانی»، «نغمه ثمینی»، «محمد رضایی راد»، «علیرضا نادری»، «محمد یعقوبی»، «محمد رحمانیان» و «محمد چرمشیر» بوده است.

خواندن کتاب اولئانا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ادبیات نمایشی و علاقه‌مندان به نمایشنامه‌های آمریکایی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره دیوید ممت

«دیوید آلن مامِت» در ۳۰ نوامبر ۱۹۴۷ به دنیا آمد. او نمایشنامه‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس و کارگردانی آمریکایی است. دیوید ممت در دبیرستان «فرانسیس دبلیو پارکر» در شیکاگو تحصیل کرد، در دانشگاه گودارد واقع در ورمونت به تحصیلش ادامه داد و در سال ۱۹۶۹ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. او سال اول دانشگاه را حذف کرد تا بتواند در کلاس‌های بازیگری «سنفورد مایسنر» در نیویورک شرکت کند. ممت در سال ۱۹۷۱، شروع به تدریس بازیگری در «دانشگاه گدار» کرد. یکی از صمیمی‌ترین دوستان او با نام «ویلیام. اچ. میسی» یکی از شاگردانش بود. ممت در ۱۹۷۲ شرکت «سنت نیکولاس» را با «میسی» راه‌اندازی کرد و یک سال بعد شرکت را به شهر شیکاگو منتقل کرد. او اولین شاهکارش را با عنوان «بوفالوی آمریکایی» در سال ۱۹۷۷ تهیه کرد. استفادهٔ مینیمال دیوید ممت از زبان و ویژگی‌های زبانی دیگری در آثار او، کلید اصلی نمایشنامه‌های این هنرمند تئاتر است. دیوید ممت جوایز و افتخارات متعددی را دریافت کرده است. او در سال ۱۹۷۷، جایزهٔ حلقهٔ منتقدان فیلم نیویورک را برای نمایشنامهٔ «بوفالوی آمریکایی» به دست آورد و بار دیگر همین جایزه‌ را در سال ۱۹۸۸ برای نمایشنامهٔ «گلن‌‌گری گلن‌راس» گرفت؛ نمایشنامه‌ای که جایزهٔ معتبر پولیتزر را نیز برای نویسنده به ارمغان آورد. ممت نامزد جوایز مختلفی همچون اسکار، گلدن گلوب و تونی شده است. از نمایشنامهٔ های مشهور این نمایشنامه‌نویس مهم می‌توان به «دریاچه‌پیما»، «گلن‌گری گلن‌راس»، «اولئانا»، «انواع مرغابی»، «سریع‌تر شخم بزن»، «رمزنوشته»، «جنگل» و «از تو برکت» اشاره کرد. کتاب‌های آموزشی و نظری «درست و نادرست» و «سه کاربرد چاقو؛ در باب طبیعت و مقصود درام» از دیگر آثار مکتوب او است.

درباره علی اکبر علیزاد

علی اکبر علیزاد در سال ۱۳۵۲ به دنیا آمد. او کارگردان، نویسنده، مترجم و عضو هیئت‌علمی دانشکدهٔ سینما و تئاتر در دانشگاه هنر تهران و سردبیر مجموعه نمایشنامه‌های بیدگل و مجموعهٔ «تئاتر، نظریه و اجرا» در انتشارات بیدگل است.

از میان کتاب‌های تألیفی و ترجمه‌شدهٔ علیزاد به فارسی می‌توان به آثار زیر اشاره کرد:

نمایشنامهٔ «در انتظار گودو» نوشتهٔ ساموئل بکت، کتاب «یادداشت هایی در باب سینماتوگرافی» نوشتهٔ روبر برسون، «رویکردهایی به نظریه اجرا»، «راهنمای عملی نمایشنامه‌نویسی»، نمایشنامهٔ «اولئانا» نوشتهٔ دیوید ممت و «سوءقصدهایی به زندگی آن زن». کتاب راهنمای عملی نمایشنامه‌نویسی نوشتهٔ نوئل کریگ با ترجمهٔ علی اکبر علیزاد بارها به‌وسیلهٔ دانشجویان تئاتر، اساتید این رشته و دوستداران این هنر خوانده و تمرینات آن مرور و انجام شده است.

علیزاد مقالات تألیفی و ترجمه نیز در کارنامهٔ هنری خود دارد. مقالاتی همچون: مقالهٔ «درآمدی به نمایشنامه‌شناسی و منطق تفنن»: روزنامه شرق در فروردین ۱۳۸۵ و یا مقالهٔ «آرتو و همزادش» در کتاب ماه هنر.

علی اکبر علیزاد، سال‌ها، در حرفه و هنر تئاتر فعالیت داشته است: او کارگردانی نمایش «در انتظار گودو» نوشتهٔ نمایشنامه‌نویس مشهور ایرلندی، ساموئل بکت را انجام داده و آن را در سال ۱۳۸۳ در تالار مولوی روی صحنه برده است. نگارش نمایشنامهٔ «شهرهای نامرئی» که در سال ۱۳۸۴ در مجموعهٔ تئاتر شهر اجرا شد و نیز کارگردانی نمایش «اولئانا» نوشتهٔ نمایشنامه‌نویس مشهور امریکایی، دیوید ممت و اجرای آن در سال ۱۳۸۵ در تئاترشهر از جمله فعالیت‌های اجرایی و نمایشی او هستند.

بخشی از کتاب اولئانا

«کارول: چی به شما این حق رو می‌ده. آره. که با یه زن تو حریم شخصی‌تون صحبت کنید آره. آره. من رو ببخشید. من رو ببخشید. شما احساس می‌کنید قدرتتون رو ازدست داده‌اید کلی از خودتون صحبت می‌کنید. شق‌ورق راه می‌رید. ژست می‌گیرید. «نمایش می‌دید». «من رو صدا می‌کنید که بیام اینجا» ها؟ شما می‌گید آموزش عالی جُکه. و اون رو این‌طور می‌بینید، این‌طوری می‌بینیدش. و اعتراف می‌کنید بدتون نمی‌آد تو کلاس نقش رئیس خانواده رو بازی کنید. این رو تأیید می‌کنید. اون رو تکذیب می‌کنید. دانشجوهاتون رو بغل می‌کنید.

جان: تو چطور می‌تونی این رو بگی. چطور می‌تونی بایستی اینجا و

کارول: شما چطور می‌تونید این رو تکذیب کنید. شما این کار رو با من کردید. اینجا. کردید اعتراف کنید. شما عاشق قدرتید. اینکه کج‌روی کنید، تغییر بدید، جرح‌وتعدیل کنید جرح‌وتعدیل کنید همهٔ قواعدی رو که برای ما درست شده و فکر می‌کنید خیلی جذابه اگه میل خودتون به مسخره‌کردن و نابودکردن رو زیر «سؤال» ببرید، ولی شما باید این میل رو زیر سؤال ببرید. استاد. شما چیزهایی رو که باعث پیشرفتتون می‌شه انتخاب می‌کنید: انتشارات، هیئت‌علمی، و مراحلی که اسمش رو می‌ذارید «آیین‌های بی‌ضرر». این مراحل رو پی می‌گیرید. هرچند که ممکنه بگید این ریاکاریه. ولی اون رو به اشتیاق دانشجوهاتون نسبت می‌دید. دانشجوهایی که سخت کار می‌کنند، می‌آن اینجا، کلی بردگی می‌کشند تا بیان اینجا‌‌‌شما اصلا نمی‌تونید تصور کنید من با چه هزینه‌ای به این دانشکده اومدم‌‌‌‌ما رو مسخره می‌کنید. آموزش رو «بهره‌کشی» می‌دونید، و از بالای اون صندلی محکم، که جای نشستن نخبه‌هاست، گیجی ما رو جک می‌دونید، و همراه اون تلاش‌ها و امیدهای ما رو. بعد می‌شینید اینجا و می‌گید «مگه من چی‌کار کردم؟» و از من می‌خواید درک کنم شما هم آرزوهایی دارید. ولی من بهتون می‌گم. بهتون می‌گم. که تهوع‌آورید. و اینکه استثمارگرید. و اگر شما یک سرسوزن از اون شرافت ذاتی‌ای رو که تو کتابتون مطرح کردید داشته باشید، اون‌وقت می‌تونید به خودتون نگاه کنید و همون چیزهایی رو ببینید که من می‌بینم. و همون نفرتی رو که من حس کردم حس کنید. روز خوش. (آمادهٔ ترک اتاق می‌شود.»

همتا
۱۳۹۸/۰۹/۲۷

نمی‌دونم چرا باید در مقدمه‌ی کتاب ، نقد نوشته شده باشه؟! دوستانی که میخوان شروع کنن، مقدمه رو بذارن در آخر بخونن!! چون داستان کلا لو میره! و اما در مورد محتوا.. ممکنه کتابو که تموم کردین یکم سردرگم بشید که

- بیشتر
Bookworm
۱۳۹۵/۱۲/۰۱

از زبانی استفاده میکنیم که همه آن گونه حرف میزنند پس چرا فهمی از آن زبان یکسان نداریم، آیا لازم است برای رسیدن به قدرت و شهوت دست به هر کاری بزنیم..

علی دائمی
۱۴۰۰/۰۷/۲۶

اولئنا نمایشنامهٔ بسیار خوبیه؛ به دلیل اینکه در سطوح مختلفی قابل بحثه و نمونهٔ خوبی برای تحلیل‌های مبتنی بر نظریات درک و دریافت خواننده است. اولئانا شما رو به تفکر دربارهٔ مسائل مختلفی مثل سیستم آموزشی، نقش زبان در روابط

- بیشتر
Kavehpzh
۱۳۹۶/۰۶/۲۶

اولئانا نمایشنامه واقعا عجیبیه . جدای از محتوی نثر فوق العاده پیچیده ای داره که فقط موقع اجرا متوجهش میشی .

pockethead
۱۳۹۷/۰۱/۲۲

فوق العاده..دیالوگ های دیوید ممت تو این نمایشنامه در اوج خودش قرار داره..خیلیخوب مساله قدرت و وارونگی اون رو مطرح کرده

H.H
۱۴۰۱/۰۴/۱۴

حدود هفت هشت‌تا غلط هکسره توی متن دیده می‌شه! که این خیلی بده.

روشنک
۱۴۰۲/۰۹/۱۹

نشر بیدگل جزو ناشرهای محبوب منه فقط مقدمه ی ابتدایی و تحلیل هر اثری یک پیش فرض به خواننده میده که درست نیست.در مقدمه میتونه یک مقدمه ی کوتاه از صاحب اثر باشه.نوشتن در مورد سبک نویسنده و اثر فوق در

- بیشتر
Dana far
۱۳۹۸/۰۸/۰۴

عالی بود 👌 حتما نقد این نمایشنامه رو هم باید خووند با سپاس فراوان از استاد علی‌اکبر علیزاد و نشر بیدگل 🌱🌻

آیا نمی‌شه گفت درست در همون لحظاتی که فکر می‌کنیم خیلی قوی و محکم هستیم از همیشه آسیب پذیرتریم
Mostafa F
چیزی که من بهش عمل می‌کنم، حتما نشون می‌ده که من در مورد خودم چه فکری می‌کنم.
samarium
امتحاناتی که، می‌دونی، که تو، در مدرسه، دانشگاه، یا در زندگی باهاشون مواجه می‌شی، در اکثر موارد، توسط آدم‌های احمق، برای آدم‌های احمق، طراحی شده‌اند. لزومی نداره آدم از اون‌ها شکست بخوره. این امتحانات محک خوبی برای تعیین ارزش تو نیستند. این امتحانات فقط نشون می‌دن که تو چقدر می‌تونی اطلاعات نادرست رو حفظ کنی و پس بدی.
علی دائمی
تعصب چیه؟ یه جور باور بی‌دلیل. ما همگی در معرض این باوریم. همه هستیم. وقتی این باور تهدید می‌شه، یا مورد مخالفت قرار می‌گیره، حس می‌کنیم عصبانی‌ایم، و حس می‌کنیم، این‌طور نیست؟
پویا پانا
نمایشنامه ممت، نوشته‌ای درخشان و حمله‌ای بی‌رحمانه به موذی‌گری حقانیت سیاسی و فمینیسم ستیزه‌جویانه است. فمینیست‌های ستیزه‌جو یا ــ واژه‌ای که شخصی ابداع کرده است ــ «فمی‌نازی‌ها» (feminazis) و صاحب منصبان خشن حقانیت سیاسی، کاری کرده‌اند که توده‌های مردم باور کنند زندگی روزمره بدون شبکه خفقان‌آوری از قواعد پیچیده، مقررات، و حمایت‌ها، همیشه غیرقابل دفاع است. آن‌ها کاری می‌کنند که شما باور کنید دلخواه‌ترین امیال و آرزوهای بشر و به‌عبارتی نزدیکی جسمانی و عاشقانه، آمیخته به ابهام، انحراف و انگیزه‌های نهانی است
علی دائمی
همان‌طور که جان فورتیه اشاره کرده است: «اولئانا برای تحلیل واکنش خواننده اثری قوی است، نه فقط به این دلیل که مخاطبان را به دو گروه مخالف تقسیم می‌کند یا به دلیل آنکه تماشاگر را تحریک می‌کند تا واکنش‌های خود را به پرسش بگیرند، بلکه به این دلیل که این اثر به روی امکانات تآتریِ انتخاب‌های اجرا و نیز واکنش مخاطب به عنوان عنصر سازنده معنی و دریافت باز می‌ماند»
علی دائمی
امتحاناتی که، می‌دونی، که تو، در مدرسه، دانشگاه، یا در زندگی باهاشون مواجه می‌شی، در اکثر موارد، توسط آدم‌های احمق، برای آدم‌های احمق، طراحی شده‌اند. لزومی نداره آدم از اون‌ها شکست بخوره. این امتحانات محک خوبی برای تعیین ارزش تو نیستند. این امتحانات فقط نشون می‌دن که تو چقدر می‌تونی اطلاعات نادرست رو حفظ کنی و پس بدی. البته که تو در این امتحانات رد می‌شی. اونا بی‌معنیاند.
پویا پانا
آموزش «نوعی بهره‌کشیِ طولانی و سیستماتیکه»
پویا پانا
جان: آیا همه بچه‌ها باید به دانشگاه برند؟ چرا... کارول:[ مکث ]که یاد بگیرند؟ جان: ولی اگه یه بچه‌ای یاد نگیره چی؟ کارول: اگه یه بچه‌ای یاد نگیره؟ جان: در آن‌صورت چرا باید به دانشگاه بره؟ چون به اون گفته شده این «حق» توئه.
valencia
استاد. شما چیزایی رو که باعث پیشرفتتون می‌شه انتخاب می‌کنید: انتشارات، هیأت علمی، و مراحلی که اسمش رو می‌گذارید «آیین‌های بی‌ضرر» . این مراحل رو پی می‌گیرید. هرچند که ممکنه بگید این ریاکاری‌یه. ولی اون رو به اشتیاق دانشجوهاتون نسبت می‌دید. دانشجوهایی که سخت کار می‌کنند، می‌آن اینجا، کلی بردگی می‌کشند تا بیان اینجا ــ شما اصلاً نمی‌تونید تصور کنید من با چه هزینه‌ای به این دانشکده اومدم ــ ما رو مسخره می‌کنید. آموزش رو «بهره‌کشی» می‌دونید، و از بالای اون صندلی محکم، که جای نشستن نخبه‌هاست، گیجیِ ما رو جک می‌دونید، و همراه اون تلاش‌ها و امیدهای ما رو.
samarium

حجم

۱۳۶٫۶ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۲

تعداد صفحه‌ها

۱۴۰ صفحه

حجم

۱۳۶٫۶ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۲

تعداد صفحه‌ها

۱۴۰ صفحه

قیمت:
۷۸,۰۰۰
تومان