کتاب مرغابی وحشی
۳٫۹
(۱۵)
خواندن نظراتمعرفی کتاب مرغابی وحشی
«مرغابی وحشی» نوشته هنریک ایبسن(۱۹۰۶-۱۸۲۸)، نمایشنامهنویس برجسته نروژی است.
ایبسن در مرغابی وحشی، بهعنوان الماس تراژدیِ شهرنشینان که راهگشای تئاتر رئالیستی نیز هست، بر انسان متوسط، تاکید میکند. از آنجا که در درام رئالیستی تأکیدی بر قهرمان یا چهرۀ اصلی نیست، مرغابی وحشی به گروهی از این آدمیان متوسط میپردازد و نمایشنامه بر محور چند شخص میچرخد.
در مرغابی وحشی هیچیک از اشخاص نمایشنامه آدمهای خارقالعادهای نیستند. در این نمایشنامه، گرِگیرش شبیه دکتر استوکمان در دشمن مردم است. اما اگر دکتر استوکمانِ آرمانخواه در پارهای موارد خارقالعاده، یعنی انسانی ورای نمونۀ نوعی، بهنظر میآید، گرِگیرش فردی منزوی، افسرده و کمیک است. همچنین فراموش نکنیم که ایبسن در گذر از یک نمایشنامه به بعدی، نقدی بر اندیشههای خودش نیز ارائه میدهد؛ برای مثال او قبل از نوشتن دشمن مردم روحیاتی نزدیک به دکتر استوکمان داشت و بیگمان این جنبه در پروراندن این چهره تأثیرگذاشت. درست است که ایبسن تأکید میکرد که او مسئول همۀ حرفهای استوکمان نیست، بااینحال او هنگام اقامتش در رم و قبل از نوشتن دشمن مردم خشم خود از رفتار توده و تأثیر سیاستمداران بر آنها را پنهان نکرد:
من تاب تحمل سیاستمداران را ندارم! به اندازۀ کافی از دست آنها کشیدهام! اینان شبیه یک گله بُزند که در یک قلمستان رهایشان کرده باشند! همۀ قلمهها را لگدمال میکنند!... بدبختانه بیشتر قدرت را در دست دارد، اما بسیار در اشتباه است! حق با معدود افراد تنهایی مثل من است، حق همیشه با اقلیت است.
وقتی ما مردگان سر برداریم
هنریک ایبسن
اولئانادیوید ممت
مامورهای اعداممارتین مکدونا
الکترااوریپید
هدا گابلرهنریک ایبسن
تئاتر مدرن اروپاجیمز ساندرز
جن زدگانهنریک ایبسن
روسمرسهولمهنریک ایبسن
غرب غمزدهمارتین مکدونا
مرغ دریاییآنتوان چخوف
تشنگی و دو نمایشنامه دیگریوجین اونیل
عروسکخانههنریک ایبسن
همهی پسران منآرتور میلر
دوازده قطعه کوتاهساموئل بکت
جمجمهای در کانهمارامارتین مکدونا
عزادارِ اجیربهرنگ رجبی
هفت نمایشنامه تک پردهایجرج برناردشاو
مدهآاوریپید
زنان تروااوریپید
جشن تولدشعله آذر
حجم
۲۲۳٫۱ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۴
تعداد صفحهها
۲۲۲ صفحه
حجم
۲۲۳٫۱ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۴
تعداد صفحهها
۲۲۲ صفحه
قیمت:
۱۰۶,۰۰۰
تومان
نظرات کاربران
یکی از شاهکارای ایبسنه با کلی مفهوم و البته تلخی خاص خودش فقط تو یکی از پاورقی ها انتهای داستانو لو میده ب نظرم نبود بهتر بود!چون پاورقی واسه توضیح دادنه نه تحلیل کل نمایشنامه
نمایشنامهی «مرغابیوحشی» نمونهی برجستهای از یک اثر رئالیستیست، اما از نوع نوسوفوکلی. زیرا نویسنده در آن توانسته است عقل و احساس، نماد و واقعیت روزمره، زبان روزمره و شعرگونگی آن را به تعادلی خیره کننده برساند و با این کار،
اخر کتاب خیلی غافلگیر کننده بود واسم برداشتم از نمایشنامه : صداقت حتی اگه اولش به نفعت نباشه در اخر پر منفعت ترین کاریه که میتونی بکنی پافشاری متعصبانه روی اعتقاداتمون حتی اگر در روزگار خودش بهترین و منطقی ترین باشه ،
از خواندنش خیلی لذت بردم.