کتاب سال های طلایی و یک نمایشنامه دیگر

کتاب سال‌ های طلایی و یک نمایشنامه دیگر، نوشته آرتور میلر و با ترجمه حسن ملکی، توسط نشر بیدگل منتشر شده است. این کتاب شامل دو نمایش‌نامه از میلر است که یکی از آن‌ها سال‌های طلایی نام دارد و به‌عنوان تراژدی‌ای از دنیای نو شناخته می‌شود. میلر در این اثر با بهره‌گیری از عناصر تاریخی و اسطوره‌ای، به روایت تقابل تمدن‌ها و بحران‌های هویتی می‌پردازد. شخصیت‌های اصلی نمایش‌نامه چهره‌های تاریخی و افسانه‌ای از امپراتوری آزتک و فاتحان اسپانیایی هستند که در بستر رویدادهای قرن شانزدهم میلادی، با دغدغه‌هایی چون قدرت، ایمان، ترس و فروپاشی روبه‌رو می‌شوند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب سال های طلایی و یک نمایشنامه دیگر اثر آرتور میلر

کتاب سال‌های طلایی و یک نمایش‌نامه‌ی دیگر مجموعه‌ای از آثار نمایشی آرتور میلر است که با محوریت برخورد تمدن‌ها و فروپاشی ارزش‌های کهن نوشته شده‌اند. میلر در این کتاب، به‌ویژه در نمایش‌نامه‌ی سال‌های طلایی، به‌سراغ یکی از نقاط عطف تاریخ رفته و ماجرای رویارویی امپراتوری آزتک با فاتحان اسپانیایی را دستمایه‌ی روایت خود قرار داده است. شخصیت‌هایی مانند مونته‌زوما، کورتس و دیگران، در فضایی آکنده از تردید، ترس و امید، با بحران‌های اخلاقی و سیاسی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

ساختار کتاب مبتنی‌بر دیالوگ‌های پرکشش و صحنه‌پردازی‌های دقیق است که فضای تاریخی و اسطوره‌ای را به دغدغه‌های انسانی پیوند می‌زند. آرتور میلر با نگاهی عمیق، نه‌فقط به نبرد قدرت و ایمان، بلکه به پرسش‌های بنیادین درباره‌ی معنای حکومت، سرنوشت و مسئولیت فردی می‌پردازد. این نمایش‌نامه‌ها، با وجود زمینه‌ی تاریخی، به‌گونه‌ای نوشته شده‌اند که مسائل آن‌ها، فراتر از زمان و مکان، به دغدغه‌های همیشگی بشر اشاره دارند.

خلاصه کتاب سال های طلایی و یک نمایشنامه دیگر

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

نمایش‌نامه‌ی سال‌های طلایی با شبی از شب‌های پاییز ۱۵۱۹ در پایتخت امپراتوری آزتک آغاز می‌شود. مونته‌زوما، شاه آزتک‌ها، درحالی‌که نشانه‌های شومی را در آسمان و زمین می‌بیند، با مشاوران و اعضای خانواده‌اش درباره‌ی آینده‌ی امپراتوری و تهدید اسپانیاردها گفت‌وگو می‌کند. فضای نمایش‌نامه سرشار از اضطراب و پیش‌بینی فاجعه است؛ نشانه‌هایی چون خسوف ماه، طغیان دریاچه‌ها و سقوط ستاره‌ها همگی به‌عنوان هشدارهایی از سوی خدایان تعبیر می‌شوند. در این میان، ورود اسپانیاردها به رهبری کورتس، بحران را به اوج می‌رساند. مونته‌زوما میان دوراهی مقاومت یا تسلیم گرفتار است و درباره‌ی ماهیت فاتحان (آیا آن‌ها خدایان‌اند یا انسان‌هایی خون‌ریز؟) تردید دارد.  گفت‌وگوهای شاه با قاضی، مشاوران و اعضای خانواده‌اش لایه‌های مختلف بحران را آشکار می‌کند: فساد، نارضایتی مردم و فرسایش قدرت سنتی.

در سوی دیگر، کورتس و همراهانش نیز با مشکلات داخلی، تردیدها و اختلافاتی روبه‌رو هستند؛ از یک‌ سو جاه‌طلبی و عطش طلا و از سوی دیگر، ترس از شکست و مرگ. در نهایت، دو جبهه در آستانه‌ی برخورد قرار می‌گیرند. مونته‌زوما تلاش می‌کند با نشانه‌ها و آیین‌های مذهبی راهی برای نجات بیابد، اما در نهایت واقعیت بی‌رحم قدرت و تاریخْ سرنوشت او و امپراتوری‌اش را رقم می‌زند. این نمایش‌نامه با صحنه‌هایی از تردید، امید و فروپاشی، تصویری چندوجهی از پایان یک عصر و آغاز عصری دیگر ارائه می‌دهد.

چرا باید کتاب سال های طلایی و یک نمایشنامه دیگر را بخوانیم؟

این کتاب با پرداختن به یکی از مهم‌ترین لحظات تاریخ، یعنی برخورد تمدن آزتک و اسپانیاردها، فرصتی برای تأمل درباره‌ی قدرت، ایمان و سرنوشت فراهم می‌کند. ویژگی شاخص اثر دیالوگ‌هایی است که هم‌زمان بار تاریخی و فلسفی دارند و شخصیت‌ها را از اسطوره به انسان‌هایی با تردیدها و امیدهای ملموس بدل می‌کنند. خواننده با مطالعه‌ی این نمایش‌نامه، نه‌تنها با یک روایت تاریخی مواجه می‌شود، بلکه با پرسش‌هایی درباره‌ی معنای حکومت، مسئولیت فردی و جمعی و مرز میان انسان و خدا روبه‌رو خواهد شد. همچنین ساختار نمایشی و فضاسازی دقیق تجربه‌ای متفاوت از خواندن یک متن ادبی رقم می‌زند.

خواندن کتاب سال های طلایی و یک نمایشنامه دیگر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان به نمایش‌نامه، تاریخ، فلسفه و کسانی که دغدغه‌ی فهم تقابل فرهنگ‌ها و بحران‌های هویتی را دارند، پیشنهاد می‌شود. همچنین برای دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های ادبیات نمایشی، تاریخ و مطالعات فرهنگی مناسب است.

درباره آرتور میلر

آرتور میلر با نام کامل آرتور اشر میلر، در ۱۷ اکتبر ۱۹۱۵ در نیویورک به دنیا آمد و در ۱۰ فوریه‌ی ۲۰۰۵ از دنیا رفت. او نمایش‌نامه‌نویس و مقاله‌نویس آمریکایی بود که برای ادامه‌ی تحصیل به دانشگاه میشیگان رفت. او ابتدا رشته‌ی روزنامه‌نگاری را انتخاب کرد و در نشریه‌ی دانشگاه، میشیگان دیلی، فعالیت کرد. در همین دوران نخستین نمایش‌نامه‌ی خود را نوشت. پس از مدتی رشته‌ی تحصیلی‌اش را به زبان انگلیسی تغییر داد. نخستین نمایش‌نامه‌ی او برنده‌ی جایزه‌ی آوری هاپوود شد و همین موفقیتْ او را بیش‌ازپیش به‌سمت مسیر حرفه‌ای نمایش‌نامه‌نویسی سوق داد.

میلر در هارلمِ نیویورک و در خانواده‌ای یهودی با ریشه‌های لهستانی به دنیا آمد. پدرش صاحب یک کارخانه‌ی بزرگ تولید پوشاک زنانه بود، اما ورشکستگی خانواده در رکود اقتصادی سال ۱۹۲۹ مسیر زندگی میلر را دگرگون کرد. او نوجوانی‌اش را صرف کمک به خانواده کرد.

میلر در سال ۱۹۴۰ با ماری گریس اسلتری ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد. در سال ۱۹۵۶ از همسرش جدا شد و با مرلین مونرو، ستاره‌ی سینما، ازدواج کرد؛ آن‌دو که از سال ۱۹۵۱ یکدیگر را می‌شناختند، پس از مدتی رابطه‌ی پنهانی، در نهایت زندگی مشترک خود را آغاز کردند.

میلر پس از فارغ‌التحصیلی وارد فدرال تئاتر پروجکت شد و هم‌زمان نمایش‌نامه‌نویسی برای رادیو را نیز دنبال کرد. نخستین نمایش مهمش The Man Who Had All the Luck در سال ۱۹۴۴ روی صحنه رفت، اما شهرت واقعی او با نمایش همه‌ی پسران من در سال ۱۹۴۷ رقم خورد. او در سال ۱۹۴۹ شاهکارش مرگ فروشنده را نوشت؛ نمایشی که تنها در شش هفته تکمیل شد و با دریافت سه جایزه‌ی بزرگ ـ پولیتزر، تونی و حلقه‌ی منتقدان نیویورک ـ جایگاه او را در تاریخ نمایش تثبیت کرد.

دهه‌ی ۱۹۵۰ برای او دوره‌ای پرتنش بود. میلر در جریان تحقیقات کمیته‌ی فعالیت‌های ضدآمریکایی از همکاری با دولت خودداری کرد و به‌دلیل ندادن نام‌ها محکوم شد، هرچند حکم او یک سال بعد لغو شد. این تجربه نقش مهمی در شکل‌گیری فضای نمایش‌نامه‌ی بوته‌ی آزمایش داشت.

آرتور میلر در اثر سرطان مثانه و ایست قلبی در خانه‌اش در کنتیکات درگذشت. او در سال ۲۰۰۲ جایزه‌ی استوریاس را نیز دریافت کرده بود. از مهم‌ترین آثار او می‌توان به نمایش‌نامه‌های مرگ فروشنده، چشم‌اندازی از پل، همه‌ی پسران من، نوعی داستان عاشقانه و سقف کلیسای جامع اشاره کرد.

این کتاب یا نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

از افتخارات میلر می‌توان به این موارد اشاره کرد: جایزه‌ی پولیتزر برای مرگ فروشنده (۱۹۴۹)، مدال ملی هنر آمریکا (۱۹۳۳)، جایزه‌ی پرمیوم ایمپریاله (۲۰۰۱)، جایزه‌ی پرینسیپه د آستوریاس (۲۰۰۲) و جایزه‌ی اورشلیم (۲۰۰۳).

بخشی از کتاب سال های طلایی و یک نمایشنامه دیگر

«پرده که بالا می‌رود، اتاق را تنها نور آن مشعل‌ها و مهتاب رنگ‌پریده روشن کرده. مونته‌زوما در تخت فرورفته، سه سوی او، بر سطحی پایین‌تر، مشاوران او، عالی‌جنابان گوآته‌موتزین، مردی بیست‌وچهارساله با بدنی قوی و چابک مهیای جنگ؛ کوییتلاهوا، مردی حدوداً چهل‌ساله با حرکاتی آهسته‌تر؛ کاگاما، حدوداً چهل‌وپنج‌ساله، چهارشانه و استوار. مونته‌زوما می‌ایستد به تماشای اخترشناس که، نقشه‌دردست، گهگاه نگاهی به ستاره‌ها می‌اندازد و به‌سرعت مشغول محاسبه است. در پایین‌ترین سطح اما در منتهاالیه سمت راست، تاپایا منتظر کوچک‌ترین فرمان مونته‌زوما ایستاده است. در کنار اخترشناس، پسرکی به نام تالوآ ایستاده و ستاره‌ها را از نظر می‌گذراند و با مطالب کتاب جلدسنگی‌ای که در دست دارد مقایسه می‌کند.»