کتاب ‌‫خرس، خواستگاری، تاتیانا رپینا

کوزما: به چه دردی می‌خورد... همه‌اش بیهوده است. خادمکلیسا: چی؟ کوزما: همین مراسم ازدواج را می‌گویم... هر روز عقد می‌کنیم، غسل تعمید می‌دهیم و مراسم عزاداری برپا می‌کنیم. چه فایده‌ای دارد... خادم کلیسا: آیا تو چیز خاصی می‌خواستی؟ کوزما: نه چیزی نمی‌خواهم. همین‌طوری گفتم... ولی همه این‌ها بیهوده‌اند. هر روز می‌خوانند، بخور می‌دهند، قرائت می‌کنند. اما خدا نمی‌شنود. چهل سال است که این‌جا خدمت می‌کنم ولی حتی یک بار هم اتفاق نیافتاده که خدا صدای آن‌ها را بشنود... آخر این خدا کجاست، نمی‌دانم... همه این کارها بیهوده است... خادم کلیسا: بله، (گالش‌هایش را می‌پوشد.) آن‌قدر فلسفه‌بافی کن تا سرت گیج برود. (درحالی‌که گالش‌هایش سر و صدا می‌کنند، به راه می‌افتد.) خداحافظ! (خارج می‌شود.)

‫اسمیرنف: ببینید، شما خود را زنده به گور کرده‌اید ولی تجدید آرایش‌تان را فراموش نکرده‌اید؟!

مادر شما هم قوزی بود. (با دست قلبش را می‌گیرد.) آه قلبم به پهلویم زد... به سرم زد...یا حضرت مسیح!... آب!

ای خالقی که انسان را تنها آفریدی و سپس از دنده او زن را آفریدی و او را یاور مرد قرار دادی، زیرا که وجود مقدست راضی نشد که مرد در این دنیا تنها بماند.

قرائتی از انجیل یوحنای قدیس!

توهین مردها را داد! تساوی حقوق یعنی تساوی حقوق! تساوی باید در همه چیز رعایت شود! مرده شویشان را ببرند! باید دوئل کنیم!

اسمیرنف: ببینید، شما خود را زنده به گور کرده‌اید ولی تجدید آرایش‌تان را فراموش نکرده‌اید؟!