تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب یاد نئون بخیر

نویسنده:دیوید فاستر والاس

مترجم:پرستو گرانمایه

انتشارات:نشر ثالث

دسته‌بندی:

امتیاز:

۳.۰از ۲۱ رأیخواندن نظرات

۳٫۰

(۲۱)

خواندن نظرات

معرفی کتاب یاد نئون بخیر

کتاب الکترونیکی یاد نئون بخیر نوشتهٔ دیوید فاستر والاس با ترجمهٔ پرستو گرانمایه در نشر ثالث به چاپ رسیده است. دیوید فاستر والاس برنده جایزه پولیتزر سال ۲۰۱۲، یکی از مهم‌ترین نویسندگان آمریکایی نیمه‌ٔ دوم قرن بیستم است. نویسنده در این کتاب با نگاهی خلاق و بدیع، بریده‌های غم‌انگیزی از زندگی و تک‌افتادگی انسان مدرن را در جامعه پیرامونش روایت می‌کند. فاستر والاس در داستان هایش موشکافانه زندگی را با همه شادی‌ها و غم‌هایش به تصویر می کشد. «شوخی بی‌پایان» یکی دیگر از آثار مشهور این نویسنده است.

درباره کتاب یاد نئون بخیر

نویسنده در این مجموعه داستان جهانی را خلق کرده که آکنده از غم و ترس، تنهایی، کابوس و بدبینی است و با هنرمندی زیرکانه‌اش در این روایت‌های سیاه از طنز هم بسیار بهره برده است.در این داستان‌ها انسان هایی وصف می‌شوند که اسیر تکرار احساس پوچی هستند و عشق، ثروت، هوش، آگاهی، قدرت و در نهایت هیچ معجزه ای زندگی روزمره را برای آن ها قابل تحمل نکرده و کمکی به اینکه رنجشان کمتر شود، نمی‌کند.

از دیگر ویژگی‌های این داستان‌ها زاویهٔ دید محدود راوی است. راوی هم آگاهی کاملی از اتفاقات درون داستان ندارد و همان طور که نویسنده در صفحه ی ۵۴ کتاب شرح می دهد: «انگار ما آدم ها همیشه فقط از همین سوراخ کلید است که دنیای یکدیگر را می بینیم.» گویی بینندهٔ وقایع از شکاف کلید بوده‌اند.

کتاب یاد نئون بخیر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر به مطالعهٔ داستان‌هایی با درونمایهٔ انزوای انسان مدرن علاقه‌مندید، مجموعه داستان یاد نئون بخیر را از دست ندهید.

بخشی از کتاب یاد نئون بخیر

حالم از خودم به هم می‌خورد که این قدر ریا می‌کنم، اما جلوی خودم را هم نمی‌توانستم بگیرم. همهٔ این کارها را امتحان کردم: گروه‌درمانی، سفر رفت‌وبرگشت به نوا اسکاشیا با دوچرخه، هیپنوتیزم، کوکائین، ماساژدرمانی، عضویت در یک کلیسای کاریزماتیک، دویدن، کار داوطلبانه در امور خیریه، دوره‌های مراقبه، فراماسونری، روانکاوی، شرکت در انجمن زندگی خوب، تجرد، جمع‌آوری کلکسیون کوروت‌های قدیمی و برای دو ماه پشت سر هم تلاش برای این که هر شب با یک دختر تازه بخوابم. (رکورد سی‌وشش دختر در شصت‌ویک شب را زدم. به کلامیدیا مبتلا شدم و به همهٔ دوستانم گفتم. البته طوری تعریف می‌کردم که انگار خجالتزده‌ام، اما در واقع سعی داشتم به بیش‌ترشان پز بدهم. خیلی دستم انداختند، اما اغلبشان تحت‌تأثیر قرار گرفته بودند. طی آن دو ماه، بیش‌تر وقت‌ها فقط احساس می‌کردم سطحی و سوءاستفاده‌گر هستم. کمبود خواب داشتم و سر کار خسته و کوفته بودم. این همزمان با دورانی بود که کوکائین مصرف می‌کردم.) می‌دانم این قسمت کسل‌کننده احتمالاً حوصله‌ات را سر برده است، اما وقتی به قسمتی برسم که خودم را کُشتم و فهمیدم لحظهٔ بعد از مرگ چه اتفاقی می‌افتد، جالب می‌شود. و اما در مورد کارهایی که انجام دادم، تقریباً آخرین کارم این بود که سراغ روانکاو رفتم.

نظرات کاربران

مشاهده همه (۶)

Khosro Jalalmanesh

۱۴۰۲/۰۹/۱۹

کتاب خوبی است در زمینه روان شناسی شخصیت . . اگر چه ممکن است برای کسانی که در فرهنگ ما بزرگ شده وقد کشیده اند کمی باور پذیر نباشد ولی در فرهنگ غربی خیلی عادی است . امید وارم سایر

- بیشتر

nazanin z

۱۴۰۱/۱۰/۱۳

واقعا خوندنش توصیه نمیشه مخصوصا اگه حال روحی مناسبی ندارین

min min

۱۴۰۳/۰۳/۱۵

فصل اول بی نظیره... خیلی عمیق و خاص نوشته شده.

ایران آزاد

۱۴۰۳/۰۶/۲۱

این کتاب رمان نیست... یک سری سخنرانی است که نویسنده به زور لباس رمان به آن پوشانده‌ است.

آرش فرجام

۱۴۰۱/۰۱/۲۴

فصل های این کتاب جدا از هم هستند و برای هرکسی هم مناسب نیست.

s.Alireza.s

۱۴۰۲/۱۱/۱۴

مزخرف به تمام معنا.حداقل واسه ما ایرانیا.والاس نویسنده نیست تنها هر چی به ذهنش میرسه رو مینویسه.به قول دوبلی ۹۰ درصد همه چیز مزخرفه.این کتاب هم جزو ۹۰ درصده

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۲۸)

می‌خواستم خوب باشم، نمرهٔ خوب بگیرم، تیم درست کنم و خوب بازی کنم. کارنامهٔ خوبی داشته باشم و نشان افتخار کسب کنم و آن‌ها را به بقیه نشان بدهم، اما از هیچ کدام چندان لذت نمی‌بردم، چون همیشه از این‌که به قدر کافی خوب نباشم می‌ترسیدم.

phoenix

چون آدم خودخواه و ریاکاری بودم، پَسِ همهٔ تجربه‌هایم فقط همین بود که مردم مرا چطور می‌بینند و چه کار باید کنم که مرا آن طور که می‌خواهم ببینند.

Kamyab Farahani

همه می‌دانند که هیچ خنده و هیچ جمله‌ای به تنهایی باعث نمی‌شود کسی خودش را بکشد

Kamyab Farahani

خیلی از آدم‌هایی که می‌شناسم سراغ روانکاو رفته‌اند. بی‌فایده بود. فقط باعث می‌شد نسبت به مشکلاتشان آگاه‌تر به نظر بیایند و کلمه‌ها و مفاهیم تازه‌ای یاد بگیرند تا وقتی حرف می‌زنند عمیق‌تر به نظر برسند.

ChyaRhnvrd

تمام عمرم ریاکار بوده‌ام. مبالغه نمی‌کنم. تقریباً هر کاری در زندگی کرده‌ام برای این بوده است که چهرهٔ خاصی از خودم به دیگران نشان دهم. اغلب برای این‌که دوستم داشته باشند یا ستایشم کنند. شاید پیچیده‌تر از این است. اما وقتی خوب نگاه می‌کنی می‌بینی دلیلش دقیقاً همین است که می‌خواهی دوستت داشته باشند، ستایشت کنند، تأییدت کنند، تحسینت کنند، هرچه.

Elaheh Dalirian

پدر از پهلو وارد می‌شد تا همان‌طور که وارد می‌شود، در را ببندد. پیش از این‌که بچرخد تا کلاهش را از سر بردارد، نمی‌توانستم چهره‌اش را ببینم. اما هنگامی‌که از در وارد می‌شد، حالت زاویهٔ شانه‌هایش درست شبیه حالت نگاهش بود. هنوز آن حالتش را در خاطر دارم. نمی‌توانم کیفیت نگاهش را توضیح دهم. طبعاً آن زمان هم نمی‌توانستم، اما این را می‌دانم که سرچشمهٔ آن کابوس‌ها همین حالت نگاه پدر بود. چهره‌اش هیچ شباهتی به چهرهٔ آخر هفته‌هایش نداشت. به همین دلیل، باور دارم که رؤیاهایم زندگی بزرگسالان را به تصویر می‌کشید. آن زمان فقط می‌دانستم که از آن رؤیاها می‌ترسم. به همین خاطر بود که شب‌ها به زور به رختخواب می‌رفتم.

Mahan Mehravard

کسی که به شدت در دنیای درونش فرو رفته و ناگهان متوجه اطرافش می‌شود، مثل آدمی است که وسط روز از سالن سینما خارج شود، نور خورشید و هیاهوی خیابان به چشمش غریب می‌آیند

Maedeh Y

هرگز او را نمی‌دیدم، فقط بلد بودم خودم را از چشم او ببینم

phoenix

حقیقت این است که واضح‌ترین اتفاق‌های زندگی معمولاً در حاشیه آگاهی رخ می‌دهند.

Mahan Mehravard

پارادوکس ریاکاری از این قرار بود: هر چه بیش‌تر تلاش کنی که از نظر دیگران جذاب و جالب باشی، در نظر خودت کم‌تر جذاب و جالب خواهی بود چون در نتیجهٔ این تلاش خودت را ریاکار می‌دانی، و هر چه بیش‌تر احساس ریاکاری داشته باشی، بیش‌تر تلاش می‌کنی در نظر دیگران جالب و جذاب به نظر برسی تا نفهمند چقدر ریاکار و توخالی هستی.

پویا پانا

خانواده‌ پاسکوآل دوآرته

فرهاد غبرایی

ماهی‌ها نگاهم می‌کنند

ژان‌پل دوبوآ

دون ژوان

پتر هانتکه

بی‌نهایت بلند و به غایت نزدیک