نظرات کاربران درباره کتاب چشمهایش

یه مدته به سندروم دوست نداشتن کتاب‌های محبوب مبتلا شدم😄 از وقتی نوجوون بودم تعریف چشم‌هایش رو میشنیدم، با دو بار استارت ناموفق و همون صفحات اول رها کردن کتاب مواجه شدم و شرم از اینکه یه اثر محبوب رو خوشم نمیاد ازش! اما بار سومی که خوندم این خوش نیومدن رو پذیرفتم، همین! وقتی فهمیدم سریال "بوم و بانو" که شبکه دو پخش کرد اقتباسی از این کتابه خوندنش زجرآورتر هم شد، این حجم دوست نداشتنِ یه کتاب عجیبه:')

میشه سطحی خوندش، میشه عمیق خوندش، میشه عاشق بودو عشقشو دید، میشه سیاسی بودو جنبه‌ی اعتراضیش رو دید میشه هنرمند بود و مفهوم تابلوهای ماکان رو از دل کلمات بیرون کشید در کل حیفه این کتاب و همه کتابهای خوب ک خونده نمیشن

اون دوستی که گفتن کتاب خوبی نیست به نظرم درست گفتن ولی فقط برای قشری خوب نیس ک تازه دارن استارت کتابخونی رو میزنن و گرنه این کتاب برای بقیه آدما عالیه،من همین کتاب و از همین انتشاراتی ولی چاپیشو خوندم،بدون سانسوره و خیلی خوب.

فایل صوتی رمان رو گوش دادم و بعد اصل کتاب رو هم خوندم تصویر سازی ها عالی بود ... و این که متاسفم برای افرادی که در نظراتشون کم لطفی می کنند و سطح کتاب رو پایین می بیننن! .... امیدوارم روزی برسه که بفهمیم رمان واقعی چی هست و چه ویژگیهایی داره! .... یک سطر از این کتاب برای دگرگون کردنت کافیه : - دختر! این‌طور به من نگاه نکن! این چشم‌های تو، بالاخره مرا وادار به یک خبطِ بزرگ در زندگی خواهد کرد...! +این خبطِ شما، آرزوی من است...! ..... یک عاشقانه تامل برانگیز بود!

عاشقانه ای در دل جریانات سیاسی و اجتماعی زمان حکومت رضا شاه فضای داستان طوری بود که هم دلدادگی و فداکاری رو زیبا به تصویر کشیده بود و هم جریانات سیاسی آن زمان را به خوبی روایت می کرد.👌 ((چشمهایش ))حکایت چشم هایی بود که گاه دل می برد و گاه دل می سوزاند، گاه آرام می کند و گاه به جنون می کشاند...😌❤ وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید وقتی زمین ناز تو را در آسمانها می کشید وقتی عطش طعم تو را با اشکهایم می چشید من عاشق چشمت شدم، نه عقل بود و نه دلی چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود آندم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود❤

دوستان عزیز! خواهشا وقتی در مورد کتابی نظر می‌دید داستان رو لو ندید. مرسی

یه نظر بود که می گفتن در مورد کمال الملک نوشته شده اکر اشتباه نکنم. خیلی سال پیش خوندمش که گمانم بدون سانسور بود. رمان ایرانی خوب و پرکششی بود. یه جور عواطفی توش بود مع معمولا بصورت تصویری فقط میشه تو فیلمها دید. که این یعنی نویسنده واقعا کارشو بلد بوده در زمینه ی تصویر سازی.و خب این هم از جذابیت های یک کتاب خوبه.

در شهر کوران،یک چشمی شاه است.....فوق العادس

تنها نقدی که میشه به این کتاب کرد اینه که زن ناشناس به نظر خیلی حراف میاد که از شخصیت هنرمند و تحصیلکرده ش یه مقداری به دوره... یجورایی توی منطق نمیگنجه که ۳۰۰ صفحه صحبت در یک شب اتفاق افتاده باشه شاید اگر داستان زندگیش توی چند قسمت عنوان میشد جالب تر بود

من نسخه چاپیش رو خوندم ولی اصلا کشش لازم رو نداشت که تا اخر تمومش کنم! نمیدونم چرا اینقد ازش تعریف میکنن در کل دوست نداشتم

کتاب عاشقانه بامتنی روان.کتاب خوبی بود.در حین اینکه عاشقانس ظلم شاهنشاشی رو هم نشون میده.پیشنهاد مطالعه. اما ای کاش استاد ماجرای فداکاری رو میفهمید 😭 و من الله توفیق

کتاب «چشم هایش» را به خاطر تعریفی که از آن در کتاب های درسی بود به دست گرفتم. در آغاز معمای چشم ها برایم شوق خواندن ایجاد کرد اما پس از آن در جستجوی اوج داستان و دلیل این همه تعریف از کتاب بودم. کمی که گذشت این فکر در من جان گرفت که بیشتر بر اثر زمینه ی سیاسی و نوع نگرش سیاسی نویسنده است که تا این حد کتاب را بزرگ کرده اند؛ هرچه بیشتر خواندم باورم قوی تر شد. کتاب به شدت تحت تاثیر بینش سیاسی نویسنده و جوی است که در آن نوشته شده. شاید در توصیف احساس و روح شخصیت ها کمی توفیق به دست آورده باشد اما در وصف صحنه ها چنین نیست. از زبان صاحب چشم ها مدام از مجالس عیش و نوش و فساد و... می گوید اما هیچ توصیف دقیقی از صحنه ها به دست نمی دهد. تنها دیده ها و شنیده های پیشین من خواننده باعث می شود که این صحنه ها را تجسم کنم و حس نزدیکی به آن داشته باشم. در نهایت چشمهایش را نه می توان داستانی عاشقانه دانست نه داستانی اجتماعی؛ انگار نویسنده سررشته را جایی بین این دو از دست داده است

یه جمله ایتالیایی اموختیم 😌😁ti voglio bene :من دوستت دارم .. بر خلاف اسم کتاب ک ترغیب کنندس موضوع جذابی نداشت..

با تشکر از اینکه همزمان با نمایشگاه کتاب اینقدر مفید عمل کردید

واقعا زیباو ملموس بسیارخواندنی وگیراوسرشارازاحساس

خیلی دوست دارم این داستان رو.به نظرم کسایی که عاشق رضا شاه هستند و بهش میگن معمار ایران حتما باید این کتاب رو بخونن. آدم با خوندن این کتاب میفهمه رضا شاه یه مستبد واقعی بوده و نکته ی مهم اینه که بزرگ علوی به خاطر کتاب ها و فعالیت هایش در زمان پهلوی دوم به زندان رفت. و کتاب هایش تا بعد از انقلاب مجوز چاپ نداشتن

شسته رفته ، بدون دخالت داستان های خیالی که ازشون خسته شدیم ، واقعگرایانه و جذاب ... من دوست داشتم

تنها ایرادی که داشت این بود که معقول نیست یه آدم ۳۰۰ صفحه یا بیشتر یک ریز حرف بزنه و خسته نشه

داستان جذابی داشت خصوصا ابتدای کتاب و تا پایان جذابیت خودشو داشت طبعا ولی نسبت به اینکه رمان معروفی هست انتظار دیگه ای داشتم نه اینکه بگم بده ولی واقعا انتظار نداشتم سیاست دخیل باشه در داستان 😅😅⁦👍🏻⁩

اوایل کتاب به شدت حوصله سر بر بود و واقعا اگر بخاطر تعریفای دیگران نبود نصفه رها میکردم ولی تقریبا از وسطای کتاب یهو همه چیز تغییر کرد و جذاب شد. از خودگذشتگی زن ناشناس و تحمل عذاب به خاطر عشقش خیلی برای من ناراحت کننده بود. در کل اگر اوایل کتاب رو صبوری کنید کتاب و داستان خوبیه

ممنون از طاقچه به خاطر این هدیه‌ی با ارزش (بعد از مطالعه، نظرم رو ویرایش می‌کنم)

بالاخره امروز مطالعه رمان "چشمهایش" اثر "بزرگ علوی" را تمام کردم. کسانی که اهل مطالعند می‌دانند که آوازه این کتاب آنقدر ریاد است که ناچار وسوسه میشوی به سمتش بری و برش داری و مطالعه کنی. همین میل باعث شد وقت بزارم و بخوانمش . کتاب از لحاظ قصه پردازی و داستان گویی بی‌نظیر است و خواننده را تا پایان کتاب با خود کشان کشان می‌برد اما متاسفانه پایان کلیشه‌ای و هندی داشت که یه کم تو ذوق می‌زد. نگاه چپ گرایانه نویسنده کتاب و مبارزات گروه‌های چپ با رضاشاه از نکات منفی کتاب بود . نویسنده با خلق شخصیت داستانی و غیرواقعی استاد ماکان امده بود و تلاش خود را بر شیطانی و اهریمنی جلوه دادن رضاخان که شخصیت واقعی داستان بود گذاشته بود که خب از لحاظ اخلاقی درست نبود ضمنا کلا چپ‌ها در دوره‌ای که خرشان در دنیا می‌رفت و الگوی جنبش‌های مبارزاتی بودند خود را مجاز به هر گونه دروغ و افترا بر علیه مقابل خود می‌دانستند. از این منظر این گرایش را عامل ضعف کتاب می‌دانم که نه تنها حاوی نکات مستندی نبود بلکه سعی در سیاه‌نمایی داشت. ارزش یکبار خواندن را دارد اما به هر حال یک رمان ایرانیست با تمام جوانب خاص آن. موفق باشید.

خوب بود . اما از ان دسته داستان هایی هست که همه جذبش نمیشن. من دوست داشتم.

داستان عاشقانه فوق‌العاده سطحی، پرداخت‌های سیاسی به‌شدت ضعیف، نحوه روایت اعصاب خرد کن، حوصله سر بر، در کل افتضاح.

اثر چشم هایش از سری کتاب هاییه که تاحالا چندبار خوندمش و خیلی دوستش دارم

این کتاب رو وقتی شاید دوازده سیزده سالم بود توی انباری خونمون پیدا کردم و خوندم و خب اونموقع حتما به اقتضای سن کلی کیف کردم از دستانش 😀 و الان با وجود گذشت چندین سال همچنان داستان خاطرم مونده. کلا اهل خوندن رمان نیستم چه برسه عاشقانه اما به خاطر حس نوستالژی که احتمالا با خوندنش بهم دست میده شاید دوباره بخونمش. در مجموع به نظرم بیشتر مناسب دختر خانم هایی هست که داستان های عاشقانه و رمانتیک دوست دارند.

رمان کلاسیک، آموزنده از نظر داستان نویسی و قابل ستایش برای شخصیت پردازی و پی رنگ های حرفه ای. موضوع چندان دلچسب نبود.

این کتاب رو یکی از دوستام بهم معرفی کرده بود و واقعا دوست داشتم بخونمش. داستان درباره یه تابلو نقاشی از چشم های یه زن ناشناس بود که نقاش اون در تبعید میمیره و یکی از علاقمندان اون نقاش تلاش میکنه داستان مرگ نقاش و رمز و راز چشم های تابلو رو بفهمه. با وجود اینکه من با علاقه خیلی زیاد این کتاب رو شروع کردم ولی اوایل داستان اصلا نتونست من رو جذب کنه. چون توصیفات و اتفاقات رو خیلی کش داده بود ولی از یه جایی به بعد که داستان اصلی شروع میشه رو دوست داشتم و تقریبا از نصف کتاب به بعد رو پسندیدم. آدم هایی مثل استاد ماکان واقعا منو ناراحت میکنن و به نظرم به صاحب چشم ها خیلی ظلم شده بود! کاش مردا یه کم کمتر ظالم بودن

راستش خیلی حرف برا گفتن از این کتاب دارم ولی آنقدر زیباست ک دلم نمیاد لذت چشیدنش رو از نگاهتون بگیرم حتما بخونید

ازعالیترین ها بود.سه بار خوندم

عالی عالی! یکی از جذاب‌ترین، پُرکِشِش ترین و زیباترین رمان‌هایی که خوندم. با پایانی به شدت درست. پر از کارکترهایی که کاملا درک و باور می‌کنید؛ انگار که جلوی چشمتون ایستاده‌اند. تراژدی‌ای گیرا درمورد عشق، سیاست و خوی انسانی. به‌شدت پیشنهاد می‌شه.

کتاب واقعا جذابی بود من ک احساس میکردم تابلو چشم هایش واقعا وجود داره و باید برم سرچ بزنم پیداش کنم تمام توصیفات ب پوقع و جذاب بود فضا سازی ها انتقال حس عالی بود

کتاب برا من شروع خوبی نداره. و فقط صبوری باعث شد ادامه بدمش. در کل از قلم نویسنده خوشم نیومد. داستان هم با اینکه میشه نکات خیلی مهمی از هر کدام از شخصیت ها برداشت کرد اما...در کل نمره متوسط رو میدم بهش. به عنوان توصیه برا خوندنش ترجیح میدم بهتون کتاب های دیگه رو توصیه کنم😊

ببینید این کاملا سلیقه‌ایه که نظرمون درباره یه کتاب چیه، این کتاب با سلیقه من جور نیست داستانش گیرایی داره در این حد که دوسداری بدونی آخرش چی میشه اما فقط همین چیزی به داشته‌هاتون اضافه نمیکنه خیلی جاها هم زیادی توضیحات داده که برای من حوصله سربر بود، برای پیشنهاد دادنش به بقیه دوستان خب باید بگم شما چرا کتاب میخونید؟ اگه دنبال اینید که یه داستان گیرا بخونید و اوقات فراغتتون رو پر کنید خب این کتاب رو بخونید، اما اگه دنبال داستانهایی هستید که ازش چیزی یاد بگیرید تو این کتاب چیز خاصی پیدا نمیکنید.

#خطر _اسپویل چشم هایش درباره راز چشم های است که در تابلویی نقاشی استاد ماکان منعکس شده است.و آقای ناظم ساالها بعداز مرگ استاد در پی کشف این راز بر می آید... چشم هایش با خفقان سیاسی و اجتماعی زمان شاه اول آغاز میشود طوری که با کمی خواندن به این فکر خواهید رسید که با رمانی سیاسی روبه رو هستید.اما کمی که پیش میرود خواهیم فهمید این کتاب صرفا سیاسی نیست بلکه آمیزه ای از ابهام عشق سیاست درد ورنج است.... ابهام یک نگاه که در تابلوی نقاشی جاری میشود....تا نهایت فهم یک نقاش عاشق را از چشمانی که از آن میترسد نشان دهد... رمان چشم هایش شاید در کنار موضوعات بالا درباره این باشد چرا ما آدم هایی که دوستشان داریم را نمیشناسیم..واگر نمیشناسیم چرا به خودت شجاعت نمی دهیم آن را بشناسیم.... رمان چشمهایش به راستی از نظر من تاوان نفهمیدن یا نداشتن شجاعت فهمیدن معشوق است..... تاوانی که جز جدایی و درد و رنج برای هردو طرف نیست.

یک رمان ایرانی بسیار جذاب که به محض مطالعه ۳۰ صفحه نخست خواننده جذب شخصیت اصلی و اتفاقات پیرامون و نوع زندگی به خصوص وی می‌گردد(البته این نظر بنده هست همانطور که در بخش نظرات به آن اشاره میکنم) مطالعه این رمان مخاطب را به دهه ۳۰ می‌برد و از خفقان سیاسی آن زمان و تلاش افراد وطن پرست نسبت به مملکت خویش می‌گوید. این کتاب داستان بی نظیری از چگونگی زندگیو عاشقانه بی بدیل او که یک میهن پرست واقعی و هنرمندی بسیار خاص بوده است را روایت می‌کند. در ضمن شخصیت استاد ماکان همان کمال الملک است و اینگونه شرحی از زندگی ایشان نقل شده است.

داستان جالبی داشت اما اوایل گتاب حدود دیویست صفه اول خیلی حاشیه داشت.و کمتر ب اصل موضوع تو کتاب پرداخته یودن.تو سلیقه من نبود متاسفانه و خیلی صفحاتو سرسری مطالعه کردم و رد شدم

جزو کتاب هایی هست که ارزش خوندن داره و از خوندنش خوشحالم ولی چون خیلی معروف هست انتظار داشتم بهتر از این ها باشه،بنظرم جذابیت داستان باید کمی بیشتر میبود.

قشنگ‌بود،همزاد پنداری با شخصیت‌زن داستان واسه اکثریت ما‌هست...ولی خیلی اضافه گویی داشت که گاهی خارج‌از‌حوصله‌بود

کتاب خیلی‌ خوبی بود . واقعا نمیشد کنارش گذاشت از بس که جذاب بود❤ پیشنهاد میکنم حتما بخونیدش:)

تصویر روی جلد خانوم غزاله علیزاده هست که خودکشی کرد سالیان پیش

پنج ساعت بی وقفه خوندم داستان گیرایی داره و خواننده رو با خودش میکشونه ممنون طاقچه بخاطر این حس خوب

ی وقتایی با وجوده بعضی کتاب های عاشقانه ایرانی ادم تاسف میخوره. ولی وقتی این کتاب رو میخونین میتونین خیلی عمیق ب داخل عشق شطرنجی هجوم ببرین و تک تک جملات اون خانم رو از تهه دلتون حس کنین. بابته خوندن همچین کتابی ب خودم افتخار میکنم.

بزرگ علوی ، واقعا استاد بزرگ و بی همتایی هستند ... چشمهایش ، بی نظیر بود 😭😭😭😭❤️❤️🥺

عاشقانه ای کم نظیر در ادبیات پارسی است. خوشبختانه ردپای تاریک و کج اندیشه های چپ علوی در این اثر دیده نمیشه..

من صوتی این کتاب را گوش دادم واینکه لحن گوینده بی تاثیر نبوده اغراق نکردم اما کتاب عالی بود باتوجه به تاریخ انتشارش اخه انصافتون کجا رفته سی چهل سال پیش این رمان نوشته شده اگه هم برای کسی پیش پا افتاده اس ازبس از روی همجین داستان هایی کپی کردند

کتاب رمان قشنگ و تاثیر گذاری است ، باید با حوصله خوندش .

یک تراژدی جذاب با غمی وصف ناپذیر...🖤

در موخره کتاب که بزرگ علوی احتمالا در دهه شصت نوشته و بر تاریخچه نویسندگی خودش حسرت نامه ای می نویسد، جمله ای است با این مضمون که نمایش نامه نویسی راحت تر از داستان نویسی است، زیرا بر مبنای گفتگو است. شاید این طور بخوانم این عبارت را که داستان چه می افزاید؟ فضاسازی و خلق شخصیت و چیزی بیش از روایتی خطی از داستان، حداقل انتظارات من‌اند بزرگ علوی نسبت به دهه 30 خودش که این کتاب را در آن نوشته، خود را هرگز نویسنده نمیداند. البته کم لطفی است اگر چنین حرفی را به پای فروتنی نگذاریم. با معیارهای امروزی هم به نظرم داستان انسجام خودش را دارد و البته قالبی عاشقانه برای روایتی سیاسی هم کار خودش را کرده است. یعنی حتی بیش از اینکه کتاب را عاشقانه ای فارسی بدانیم، مانیفستی سیاسی پیش روی خودمان می بینیم که روایت رمانتیکی درون خود می پروراند با این حال، آن بخشهایی که باعث شد "چشم هایش" را لزوما معیاری برای قضاوت درباره بزرگ علوی ندانم و انگیزه پیدا کنم برای خواندن آثار متاخر، در ضعف شخصیت پردازی، و البته کمی روایت عام پسند و "اسماعیل فصیح" گونه است. یعنی مثلا راوی اولیه داستان که زندگی استاد ماکان را می نویسد، در داستان حل می شود و بود و نبودش فرقی نمی کند. همین طور خدمتکار وفادار استاد با تمام شجاعتش محو روایت فرنگیس است. فرنگیسی که حتی گفتگوی "نمایش نامه گونه" داستان را تبدیل به یک تک گویی بلند می کند، اما خود نویسنده هم شاید می داند که شخصیتش را آن طور که باید نپرداخته، و گاه و بی گاه مجبور به یادآوری از زبان خودش می شود که من اصلا نتوانسته ام درونیات خودم را بروز دهم با این حال، این رمان بخشی قابل توجه از تاریخ داستان نویسی معاصر ماست. از کلاسیک هایی که باید خوانده شوند و با تمام ضعف هایی که ممکن است به چشم خواننده ای چون من بیاید، هنوز معیاری برای قضاوت درباره نوشته های دیگران است. لااقل میدانیم چطور در زمینه و زمانه خودش می نوشت، و احتمالا تاثیراتش را در نوشته های دیگران بیشتر خواهیم دید

ساعت ۳ بامداده و تموم کردم این کتاب رو. از وقتی پای اون خانم به داستان باز شد خیلی هیجان‌انگیز بود برای من.. اصلا نمی‌فهمیدم چه مدتی گذشته و چند صفحه‌‌ی پیاپی هس که دارم میخونمش.. همه چیزشو دوست داشتم.. بنظر من ارزش این همه تعریف و تمجید رو داره. خیلی جاها همزاد پنداری کردم با فرنگیس.. خیلی ملموس بود شرایط، رفتارش و حتی عشقش.. با اینکه نزدیک به ۶۰ سال گذشته.. حالا دیگ دید متفاوتی دارم از چشم‌هایش.. :)