کتاب طوطی فلوبر

کتاب طوطی فلوبر نوشتۀ جولین بارنز و ترجمۀ عرفان مجیب است. نشر چشمه این کتاب را روانۀ بازار کرده است. این اثر، حاصل علاقۀ شدید نویسنده‌اش به «گوستاو فلوبر» است که می‌توان آن را یک «رمان-تفکر» دانست. این کتاب، قوی، تأثیرگذار و سرشار از دیدگاه‌های تازه است. این اثر، درواقع، گشت و گذاری در زندگی و آثار فلوبر، به قلم بارنز، است.

درباره کتاب طوطی فلوبر

کتاب طوطی فلوبر، داستان، زندگی‌نامه، تحلیل و نقد ادبی را در هم آمیخته است.

قهرمان این کتاب، یک دکتر فرهیخته است. این شخصیت، عاشق «گوستاو فلوبر»ِ نویسنده است. او برای گشودن رازی که ابتدا کم‌اهمیت می‌نماید، در دل زندگی، شخصیت و آثار فلوبر غرق می‌شود و حقایق زندگی و عقاید خود را با رازهای دنیای گوستاو فلوبر درهم می‌آمیزد. در این کتاب، افزون‌بر گا‌ه‌شماری زندگی شخصی و حرفه‌ای فلوبر و خانواده‌اش، با آثار این نویسنده نیز بیشتر آشنا خواهید شد و دنیای او را بیشتر خواهید شناخت.

جولین بارنز، در این کتاب، عشق و ارادت خود به گوستاو فلوبر را به‌تمامی ابراز کرده است.

خواندن کتاب طوطی فلوبر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی و نیز علاقه‌مندان به شخصیت و آثار گوستاو فلوبر پیشنهاد می‌کنیم.

درباره جولین بارنز

جولین بارنز در سال ۱۹۴۶ در انگلستان متولد شد. او پس از فارغ‌التحصیلی از کالج مگدالن آکسفورد به مدت سه سال، فرهنگ‌نویس واژه‌نامه انگلیسی آکسفورد بود و پس از آن برای نیو استیتسمن و آبزرور نقد می‌نوشت. بارنز چهار مرتبه برای کتاب‌های طوطی فلوبر (۱۹۸۴)، انگلستان، انگلستان (۱۹۹۸)، آرتور و جورج (۲۰۰۵) و درک یک پایان (۲۰۱۱)، نامزد دریافت جایزه بوکر شده است. گفتنی است کتاب درک یک پایان، بالاخره او را موفق به دریافت جایزه بوکرد کرد. چاشنی فلسفه را باید از جذابیت‌های داستان‌های بارنز دانست؛ درواقع او سعی می‌کند خواننده را درگیر داستان کند.

بخشی از کتاب طوطی فلوبر

«بگذارید برای‌تان بگویم چرا از منتقدجماعت متنفرم. نه به خاطر دلایل مرسومی چون این‌که منتقدها آفرینندگانی شکست‌خورده‌اند (اغلب این‌طور نیست، احتمالش هست که منتقدان شکست‌خورده‌ای باشند، اما این بحث دیگری است)، یا این‌که آن‌ها به‌خودی‌خود ناراضی و حسود و خودبین‌اند (اغلب این‌طور نیست، اگر بنابر متهم کردن‌شان باشد، بهتر است به سخاوت بیش‌ازحد متهم‌شان کنیم، به این‌که گاهی آثار دست‌دوم باب طبع حساسِ خودشان را با انواع اغماض تا حد تافته‌های جدابافته بالا می‌کشند). نه، دلیل تنفرم از منتقدها، البته بعضی از آن‌ها، این است که جملاتی از این‌دست می‌نویسند:

فلوبر شخصیت‌هایش را مانند بالزاک با توصیفات عینی و بیرونی نمی‌پردازد. در واقع او چنان در توصیف ظاهر آن‌ها سهل‌انگار است که در یک مورد به اِما چشمان قهوه‌ای، در یک مورد چشمان مشکی تیره، و در موردی دیگر به او چشمان آبی می‌بخشد.

این اتهام دقیق و مأیوس‌کننده را دکتر اِنید استارکی فقید، دانشیار بازنشستهٔ گروه ادبیات فرانسهٔ دانشگاه آکسفورد و جامع‌ترین زندگی‌نامه‌نویس بریتانیایی فلوبر، مطرح می‌کند. اعدادی که در یادداشت این خانم آمده به پانوشت‌هایی ارجاع می‌دهند که او در آن‌ها با ذکر فصول و سطور به رمان‌نویس خنجر می‌زند.»

***

«و طوطی؟ خب، دو سال طول کشید تا مورد طوطیِ خشک‌شده را حل کنم. هیچ‌کدام از نامه‌هایی که پس از اولین مراجعتم از رُوآ نوشته بودم اثر نکردند؛ بعضی‌شان حتی بی‌جواب مانده بودند. هر کسی می‌توانست فکر کند ابلهم، یک کارشناس ناشیِ خرف که درگیر موردی بی‌اهمیت شده و به طرز رقت‌باری سعی می‌کند برای خودش اسم‌ورسمی دست‌وپا کند. درحالی‌که در واقع جوان‌ها ابله‌تر از پیرها هستند؛ بسیار خودخواه‌تر، خودویرانگرتر و حتی عجیب‌وغریب‌تر. جوان‌ها فقط با سهل‌انگاری بیش‌تری مورد توجه قرار می‌گیرند. وقتی انسانی هشتاد یا هفتاد یا پنجاه و چهارساله دست به خودکشی می‌زند، به آن زوال عقل می‌گویند، افسردگیِ پس از یائسگی یا واپسین ضربهٔ غرور پَستی که هدفش برانگیختن حس گناه در دیگران است. وقتی کسی در دههٔ سوم زندگی دست به خودکشی می‌زند اسمش را امتناع عاقلانه از قبول شرایط حقیرانه‌ای می‌گذارند که زندگی پیش پای انسان می‌گذارد، عملی نه از روی شهامت، بلکه از روی اخلاق و طغیان علیه اجتماع. زندگی کردن؟ پیرها می‌توانند این کار را برای‌مان انجام دهند. البته بلاهت محض است. در مقام یک دکتر حرف می‌زنم.»