کتاب ژان کریستف (جلد ۱)

«ژان کریستف (جلد ۱)» بخش نخست از اثر بلند رومن رولان (۱۸۶۶-۱۹۴۴)، نویسنده نام‌آور فرانسوی است که دکتر علی اصغر خبره‌زاده آن را ترجمه کرده‌است. رولان در یک خانواده بورژوای فرانسوی متولد شد. پس از تحصیل مدتی استاد تاریخ موسیقی مدرسه عالی و دانشگاه سوربن بود.

رولان در سال ۱۹۱۰ مفتخر به دریافت نشان لژیون دونور (بالاترین مدال افتخار فرانسه) شد و در سال ۱۹۱۳ جایزه بزرگ آکادمی فرانسه را گرفت، در سال ۱۹۱۶ نیز جایزه ادبی نوبل را برای ژان کریستف به دست آورد. او، خود درباره نگارش این کتاب می‌گوید: بیش از بیست سال با فکر ژان کریستف زیستم. این فکر در بهار ۱۸۹۰ در رم، برای نخستین بار، سراغ من آمد، و آخرین کلمات این کتاب را در ژوئن ۱۹۱۲ روی کاغذ آوردم:

ژان پسری است که در خانواده‌ای اهل موسیقی به دنیا آمده‌است. پدر و پدربزرگ او از بزرگان دوران‌اند و در هنر موسیقی شناخته‌شده هستند. اما هیچ کدام از آنها به آن‌چه که می‌خواستند به طور کامل نرسیده‌اند. پدربزرگ ژان کریستف تمام تلاش خود را کرد تا پسرش، مِلکُیور نقص‌ها و کاستی‌های او را نداشته باشد. اما در این راه موفق نبود. حال، پدربزرگ و پدر ژان کریستف هر کدام به گونه‌ای سعی می‌کنند تا کریستف به هرآن‌چه که آنها آرزو داشته‌اند دست پیدا کند. جلد اول این رمان از تولد ژان کریستف شروع می‌شود و تا ۱۶ سالگی او ادامه می‌یابد:

رؤیاهایش، داستان‌های پیوسته نبودند؛ نه سر داشتند و نه ته. به دشواری، گاه تصویری روشن می‌دید. مادر، شیرینی می‌پخت و با کاردی، خمیر را که لای انگشتانش، به جا مانده بود، پاک می‌کرد؛ یک موش آبی که روز پیش در رودخانه دیده بود که شنا می‌کرد؛ ــ تازیانه‌ای که می‌خواست از ترکه درخت بید، درست کند ... خدا می‌داند که چرا، این یادها، اکنون گریبانش را می‌گرفتند. امّا چه بسا، او بی‌خبر می‌شد؛ و با وجود این، او به نکته‌های بی‌شماری پی می‌برد. گویی، توده انبوهی بود از چیزهای بس برجسته، که نمی‌توانستند بر زبان آیند و بیانشان بی‌فایده بود.