کتاب بر فراز معرکه

کتاب بر فراز معرکه نوشتهٔ رومن رولان و ترجمهٔ سپهر یحیوی است. انتشارات روزبهان این مجموعه جستار درمورد جنگ جهانی اول را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب بر فراز معرکه

در کتاب بر فراز معرکه می‌بینیم که نویسنده باور دارد وقتی به ملتی هجوم برده می‌شود، تنها وظیفه‌اش دفاع از مرزهای میهنش نیست؛ باید به دفاع از خودش نیز بپردازد و باید خویشتن را از بند خیال‌پردازی‌ها، بی‌عدالتی‌ها و ندانم‌کاری‌هایی رها کند که در پی این بلای بزرگ بر او رفته است. هر کسی را در این میانه کاری است؛ لشکریان به حفاظت از خاک میهن کمر می‌بندند و مردان اندیشه‌ورز، سنت فکری وطن را پاس می‌دارند. اگر این‌ها اندیشه را در خدمت احساسات مردمانشان قرار دهند، بعید نیست خود این اندیشه‌ورزان به ابزاری برای تحقق این احساسات بدل شوند؛‌ در این صورت، با خطر خیانت به روح ملتشان روبه‌رو می‌شوند؛ روحی که بخش عظیمی از میراث آن مردم به شمار می‌رود. تاریخ، روزی به حساب یکایک ملت‌های درگیر جنگ خواهد رسید و مجموع اشتباه‌ها، دروغ‌ها و دیوانگی‌های نفرت‌بار آن‌ها را بر کفۀ ترازو خواهد گذاشت؛ پس بکوشیم که در پیشگاه او، سهم ما از این مسائل اندک و بارمان سبک باشد.

کتاب حاضر به قلم رومن رولان، در ابتدا عنوان مقاله‌ای ساده بود که در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۱۹۱۴ در ژورنال دو ژنو منتشر شد؛ پیش از آنکه در قالب دو جزوه بازنشر شود. این اثر، بار نخست یک ماه بعد به ابتکار «امِده دونوا»، روزنامه‌نگار سوسیالیست و بار دوم در نوامبر ۱۹۱۵ به‌همت نشر «اولندورف» منتشر شده بود. پیش از این درخشش که یکی از جالب‌توجه‌ترین رویدادهای تاریخ روشنفکری اروپا و قابل‌مقایسه با کتاب «من متهم می‌کنم» اثر «امیل زولا است، آوازهٔ رومن رولان از محفل دوستدارانش فراتر نمی‌رفت؛ دوستدارانی که گاه پرشور بودند، ولی دامنهٔ محدودی داشتند. این کتاب در ۱۶ بخش حاوی مجموعه‌ای جستار درمورد جنگ جهانی اول است.

خواندن کتاب بر فراز معرکه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه درمورد جنگ جهانی اول در قالب جستار و نامه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره رومن رولان

رومن رولان در ۲۶ ژانویهٔ ۱۸۶۶ به دنیا آمد و در ۳۰ دسامبر ۱۹۴۴ درگذشت. او نویسنده‌ای فرانسوی بود. در سال ۱۸۶۶ در شهر کلامسی، در ایالت بورگونی، در خانوادهٔ بورژوای مرفهی به دنیا آمد. در ۱۴سالگی همراه با خانواده‌اش برای تحصیل راهی پاریس شد. در نوجوانی با افکار «باروخ اسپینوزا» آشنا شد و «لئو تولستوی» را کشف کرد. در ۱۸۸۹ در رشتهٔ تاریخ ادامهٔ تحصیل داد و در ۱۸۹۵ به رم رفت و در رشتهٔ هنر مدرک دکترا گرفت. رومن رولان در سال ۱۹۱۰ مفتخر به دریافت نشان لژیون دونور (بالاترین مدال افتخار فرانسه) شد و در سال ۱۹۱۳ جایزهٔ بزرگ آکادمی فرانسه را به دست آورد؛ در سال ۱۹۱۵ نیز جایزهٔ ادبی نوبل را به دست آورد. رمان بلند «ژان کریستف» یکی از آثار اوست.

بخشی از کتاب بر فراز معرکه

«دوست عزیزم،

شما از من برای حضور در روزنامه‌تان، De Amsterdammer، به‌گرمی دعوت کرده‌اید. از شما تشکر می‌کنم و این دعوت را می‌پذیرم. خوب است جان‌های آزاده گرد هم بیایند؛ جان‌های آزاده‌ای که از خود در مقابل انواع احساسات ملی‌گرایانهٔ لگام‌گسیخته دفاع می‌کنند. در این نزاع نفرت‌انگیزی که مردمان گوناگون را به جان هم انداخته‌است و اروپای ما را از هم می‌درد، دست‌کم باید بیرق خود را نجات دهیم و گرداگردش جمع شویم. بحث بر سر شکل‌دادنِ دوباره به افکار عمومی اروپاست. این مبرم‌ترین وظیفهٔ ماست. در میان میلیون‌ها انسان __که فقط می‌توانند آلمانی، اتریشی، فرانسوی، روس، انگلیسی و غیره باشند__ بکوشیم «انسان‌هایی» باشیم که فراتر از منافع خودبینانهٔ ملت‌های موقت، منافع تمدن انسانی را در کلیتش از نظر دور نمی‌دارند؛ تمدنی که هر نژاد، آن را به شکلی نابخشودنی با تمدن سرزمین خود یکسان می‌انگارد تا بتواند تمدن ملت‌های دیگر را نابود کند. من خیلی دوست داشتم، کشور مغرور شما [هلند] __که همواره توانسته‌است استقلال سیاسی و اخلاقی‌اش را در میان هیبت هیولاوار دولت‌های بزرگ گرداگردش حفظ کند__ بتواند در این روزها به قلب اروپای آرمانی بدل شود. اروپایی که ما به آن ایمان داریم، همچون کانونی‌ست برای اجتماع اراده‌های تمام کسانی که آرزوی بازسازی‌اش را در سر دارند. در هر یک از طرف‌های درگیر جنگ، هستند کسانی که مطلقاً شناختی از طرف روبه‌رو ندارند. آنان را بشناسیم و یاری‌شان کنیم تا از یکدیگر شناخت پیدا کنند. من امروز دو دستهٔ مهم از این افراد را به شما معرفی می‌کنم که یکی از آنها اهل شمال است و دیگری اهل جنوب: روشنفکران کاتالان که انجمن دوستان اتحاد معنوی اروپا را در بارسلون بنیان گذاشته‌اند [مانیفست زیبایشان را برای‌تان می‌فرستم] و نیز اتحادیهٔ نظارت دموکراتیک که در لندن ایجاد شده و محصول خشم و نفرت از این جنگ اروپایی است و نتیجهٔ اراده‌ای سرسختانه برای امتناع دستگاه‌های دیپلماسی و حزب‌های سیاسی از امکان درگرفتن یک جنگ دیگر در آینده. من برنامه‌ها و نخستین نشریات این دو گروه را برای‌تان ارسال می‌کنم. این تشکل __که در میان اعضاء مجمع عمومی‌اش نام‌هایی از نمایندگان و نویسندگانی چون ایزرائیل تسانگویل، نورمن آنجل و ورنون لی به‌چشم می‌خورَد__ هم‌اکنون شعبه‌هایی در بیست شهر بریتانیا دارد.»