کتاب زبان تمشک های وحشی

کتاب زبان تمشک های وحشی نوشتۀ نغمه ثمینی توسط نشر نی منتشر شده است. این اثر از مجموعه نمایشنامه‌های دور تا دور دنیا است که به معرفی نمایشنامه‌های برجسته می‌پردازد. این نمایشنامه روایتی پیچیده از زندگی سه شخصیت درگیر در روابطی چندلایه و رازآلود است که با زبانی شاعرانه و نمادین نوشته شده است.

درباره کتاب زبان تمشک های وحشی

نمایشنامهٔ زبان تمشک های وحشی داستان ۳ شخصیت اصلی را روایت می‌کند: دانیال، جوانی هجده‌ساله، دنیا، زنی سی‌وهفت‌ساله، و داوود، مردی چهل‌ساله. در طول نمایش، این شخصیت‌ها در فضایی غریب و خیال‌انگیز با یکدیگر تعامل می‌کنند. همچنین "مهمان‌های عروسی که مهمان‌های عروسی نیستند"، به عنوان عناصری نمادین، لایه‌های بیشتری از داستان را به نمایش می‌گذارند. نغمه ثمینی در این نمایشنامه با زبانی تمثیلی و شاعرانه، به روابط انسانی، تنهایی، و پیچیدگی‌های ارتباط میان انسان‌ها پرداخته است. فضاسازی اثر با استفاده از تصاویر زنده و نمادهایی همچون "تمشک‌های وحشی" کمک می‌کند تا مخاطب درگیر دنیای متفاوت و معماگونه داستان شود. نغمه ثمینی، نمایشنامه‌نویس، فیلمنامه‌نویس و پژوهشگر برجستۀ ایرانی است. او با آثار متعددی که در حوزه نمایشنامه‌نویسی و فیلمنامه‌نویسی دارد، یکی از چهره‌های شناخته‌شده در این عرصه به شمار می‌آید. ثمینی در آثارش اغلب به مسائل اجتماعی، انسانی و روابط میان‌فردی می‌پردازد و توانسته با زبانی خاص و نگاه منحصربه‌فرد خود جایگاه ویژه‌ای در ادبیات نمایشی ایران پیدا کند. این اثر نخستین بار در تابستان و پاییز ۱۳۹۶ در تماشاخانۀ پالیز اجرا شد. کارگردانی این اجرا را شیوا مسعودی بر عهده داشت و طراحی صحنه و لباس به‌ترتیب توسط مهناز اسماعیلی و غزاله معتمد انجام شد. بازیگران اصلی نمایش الهام کردا، صابر ابر و علی شادمان بودند که به کمک اجراهای خود روح تازه‌ای به متن بخشیدند.

نمایشنامه متنی است که برای اجرا بر روی صحنه و یا هر مکان دیگری نوشته می‌شود. هر چند این قالب ادبی شباهت‌هایی به فیلم‌نامه، رمان و داستان دارد، شکل و فرم و رسانه‌ای جداگانه و مستقل محسوب می‌شود. نخستین نمایشنامه‌های موجود از دوران باستان و یونان باقی مانده‌اند. نمایشنامه‌ها در ساختارها و شکل‌های گوناگون نوشته می‌شوند، اما وجه اشتراک همهٔ آن‌ها ارائهٔ نقشهٔ راهی به کارگردان و بازیگران برای اجرا است. بعضی از نمایشنامه‌ها تنها برای خواندن نوشته می‌شوند؛ این دسته از متن‌های نمایشی را کلوزِت (Closet) نامیده‌اند. از مشهورترین نمایشنامه‌نویس‌های غیرایرانی می‌توان به «آیسخولوس»، «سوفوکل»، «اوریپید» (یونان باستان)، «شکسپیر»، «هارولد پینتر» (انگلستان)، «مولیر» (فرانسه)، «هنریک ایبسن» (نروژ)، «آگوست استریندبرگ» (سوئد)، «برتولت برشت» (آلمان)، «ساموئل بکت» (ایرلند) و «یوجین اونیل» (آمریکا) اشاره کرد. نام برخی از نمایشنامه‌نویس‌های ایرانی نیز «بهرام بیضائی»، «عباس نعلبندیان»، «اکبر رادی»، «غلامحسین ساعدی»، «بهمن فُرسی»، «محسن یلفانی»، «نغمه ثمینی»، «محمد رضایی راد»، «علیرضا نادری»، «محمد یعقوبی»، «محمد رحمانیان» و «محمد چرمشیر» بوده است.

کتاب زبان تمشک های وحشی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این اثر مناسب علاقه‌مندان به تئاتر، نمایشنامه‌های مدرن ایرانی و همچنین کسانی است که به ادبیات نمایشی با درون‌مایه‌های انسانی و تمثیلی علاقه دارند.

درباره نغمه ثمینی

نغمه ثمینی در سال ۱۳۵۲ به دنیا آمده است. او نمایشنامه‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس، مدرس دانشگاه و پژوهشگری ایرانی است. نغمه ثمینی دانش‌آموختهٔ کارشناسی ادبیات‌نمایشی، کارشناسی‌ارشد سینما و دکتری پژوهش هنر (اسطوره و درام) از دانشگاه‌های تهران (پردیس هنرهای زیبا) و تربیت مدرس است. نمایشنامه‌های او در ایران و کشورهای دیگری از جمله هندوستان، انگلستان، آمریکا و فرانسه روی صحنه رفته است. او از سال ۱۳۸۲ در مقام فیلم‌نامه‌نویس نیز مشغول به کار شد. از فیلم‌نامه‌های او که برخی به‌صورت مشترک نوشته شده می‌توان به «خون‌بازی»، «حیران»، «یک جرعه خون تازه»، «سه زن» و مجموعه سریال «شهرزاد» اشاره کرد. او در هشتمین دورهٔ انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی و برای نگارش نمایشنامهٔ «خانه» به‌عنوان بهترین نمایشنامه‌نویس انتخاب شد. دیگر نمایشنامه‌ها و کتاب‌های او عبارتند از «اسب‌های آسمان خاکستر می‌بارند»، «دیو جغرافی و دست‌های دکتر زمل وایس»، «شکلک»، «خواب در فنجان خالی»، «چهار دقیقه و همان چهار دقیقه»، «افسون معبد سوخته»، «زبان تمشک‌های وحشی»، «بچه»، «اینجا کجاست؟» «سه جلسه تراپی»، «هیولاخوانی»، «نگاهمان می‌کنند»، «بر اساس دوشس ملفی» (نویسندگی مشترک با محمد رضایی‌راد)، «به گزارش زنان تروا» (نویسندگی مشترک با محمد رضایی‌راد) و کتاب نظری «تماشاخانهٔ اساطیر»، سفرنامهٔ «من سندبادم تو مسافر» و کتاب نظری «جنگ‌ها و بدن‌ها».

بخشی از کتاب زبان تمشک‌های وحشی

«پراید سفیدی روی صحنه. داوود و دنیا با لباس عروس و داماد در پراید خود نشسته‌اند. مهمان‌های عروسی بیرون اتومبیل ایستاده‌اند و بر فراز اتومبیل پارچه‌ای گرفته‌اند. انگار که روی سر عروس و داماد قند می‌سابند و، هم‌زمان زیر لب، آرام آهنگ «مبارک باد» را می‌خوانند که کم‌کم تبدیل به مویه می‌شود. دانیال گوشه‌ای ایستاده است. اندکی عصبی است و عصیان دارد. هرچه داستان جلوتر می‌رود، او عصبی‌تر و عصیانش بیشتر می‌شود.

دانیال:کاش می‌تونستم عمقِ عمیق اضطراب و بی‌قراری و بی‌تابی‌م رو یک‌جا بیرون بکشم از توی توی وجود ناموجودم و پیش روی شما بگذارم تا ببینید این تو، درست این تو، توی من، یک جزیره است، که کوهش داره آتشفشان می‌کنه، بارها مهیب‌تر از آتشفشانِ آتلانتیس، و دریاش آبستنِ سونامیه، هولناک‌تر از سونامی توکوهو، و گردباد کارولینا در برابرش نسیم ملایمی بیش نیست، و زلزله‌ش تمام ریشترهای هفت و هشت رو پشت سر گذاشته اما این پوست، که روی توی من کشیده شده، نمی‌ذاره شما ببینید و بشنوید صداهای رعشه‌آور عمق جان من رو. و همۀ این‌ها برای اینه که من کار سختی در پیش دارم. مجبورم قتل کنم. یا چیزی شبیه قتل. مجبورم بکشم. اما دقیقاً کشتن هم نیست. ولی عین کشتنه. توضیحش سخته و من اصلاً وقت توضیح‌دادن ندارم. اون‌ها تازه راه افتادن و من اگر دیر بجنبم، زمان از دست می‌ره.

مهمان‌ها، کاملاً طوطی‌وار، بی‌آن‌که به دانیال توجه کنند.»