کتاب تراس ـ روال عادی
۳٫۹
(۸)
خواندن نظراتمعرفی کتاب تراس ـ روال عادی
ژان کلود کرییر(۱۹۳۱- )، فیلمنامهنویس فرانسوی و سردبیر مجله «فمی» است.
ژان کلود کرییر از دهه ۶۰ تا امروز، همواره به عنوان یکی از بزرگترین فیلمنامهنویسان سینمای جهان مطرح بوده است.
او در کنار فیلمنامهنویسی، به شکلهای دیگر نوشتار هم روی آورده و در کارنامهاش چند رمان، نظریه، سفرنامه و نمایشنامه دیده میشود.
کرییر نوشتن برای تئاتر را از۱۹۶۷ آغاز کرد و یک دوره طلایی و طولانی همکاری با «پیتر بروک» را پشت سر گذاشت که منجر به نمایشنامهها و اقتباسهای متعددی چون «مجمع مرغان»، «تراژدی کارمن» و «مهابهاراتا» شد.
طنز گزنده، توجه به پوچیهای زندگی و نوعی سوءظن به صاحبان قدرت از جمله ویژگیهای آثار ژان کلود کرییر است.
«تراس» قصه جدایی یک زوج جوان امروزی است. کرییر در این نمایشنامه به مضمونی جهان شمول و معاصر میپردازد: عدم امکان تفاهم واقعی بین انسانها؛ این که هیچ کس درست نمیداند دنبال چیست و همه در حال فرار از وضعیتی شکست خورده و رسیدن به وضعیتی تازهاند، بیآنکه بدانند در این وضعیت تازه چه باید بکنند.
«روال عادی» ماجرای ملاقات خبرچین یک حکومت دیکتاتوری با کمیسر همان حکومت است. کمیسر، خبرچین را احضار کرده چون خود او را لو دادهاند. کرییر در این نمایشنامه به خوبی نشان میدهد که در جوامعی از این دست، گاهی عجیبترین و ترسناکترین چیزها به امری عادی و روزمره تبدیل میشود.
مرغابی وحشی
هنریک ایبسن
جن زدگانهنریک ایبسن
عزادارِ اجیربهرنگ رجبی
روسمرسهولمهنریک ایبسن
شب در رستوران تاکهاسوالاس شان
جمجمهای در کانهمارامارتین مکدونا
تشنگی و دو نمایشنامه دیگریوجین اونیل
خدای دوزخ (نمایشنامه در سه پرده)سام شپرد
این روبان سیاه که به قاب دنیاستسیدمحمد مساوات
زخم های عمیق زمین بازیسمیه نصرالهی
اولئانادیوید ممت
انواع مرغابی و سه نمایشنامهی دیگردیوید ممت
درخواست کارمیشل ویناور
بیرون از مولینگارجان پاتریک شنلی
جان گابریل بورکمانهنریک ایبسن
غرب غمزدهمارتین مکدونا
فرشتهی تاریخمحمد رضاییراد
با گروتفسکیپیتر بروک
نورگیرآنتونیو بوئرو بایخو
اثر پرتوهای گاما بر روی گل های همیشه بهار ساکنان کره ماهپل زیندل
حجم
۱۰۴٫۳ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۱
تعداد صفحهها
۱۷۹ صفحه
حجم
۱۰۴٫۳ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۱
تعداد صفحهها
۱۷۹ صفحه
قیمت:
۷۸,۰۰۰
۵۴,۶۰۰۳۰%
تومان
نظرات کاربران
ترجمه عالی اما دو نمایشنامه ضعیف..مخصوصا تراس که واقعا معلوم نبود نویسنده از این همه کش دادن یک موقعیت ساده چه چیزی رو مد نظر داشت
عالیه به خصوص روال عادی به وضوح معنی رو انتقال میده به خواننده