کتاب مزیت

کتاب مزیت نوشتهٔ پاتریک لنچیونی و ترجمهٔ سعید زرگریان و مهران رضوانی است و انتشارات آموخته آن را منتشر کرده است. این کتاب دربارۀ سلامت سازمانی است. این کتاب به ما کمک می‌کند به‌وضوح دریابیم چه‌کسی هستیم، چه می‌کنیم و از مردم انتظار چه رفتاری داریم. این کار سیاست‌بازی‌های سازمانی را به کمترین میزان رسانده و بر توانایی‌مان در انجام مأموریتمان نیز تأثیر زیادی می‌گذارد.

درباره کتاب مزیت

اگر رهبر یا مدیر سازمانی باشید که به‌احتمال زیاد هستید چون می‌خواهید این کتاب را بخوانید، بی‌گمان تا به حال برایتان پیش آمده که سازمانتان با وجود داشتن دانش، تجربه، فناوری و ابزارهای مناسب، عملکرد مناسبی نداشته باشد. خواه سازمانتان شرکتی بزرگ باشد، کسب‌وکاری کوچک، مدرسه یا هر جای دیگری که مستلزم همکاری گروهی است، به‌گمانم چنین مشکلی برایتان به وجود می‌آید. البته به یک شرط: اینکه سازمانتان فاقد سلامت باشد. منظور از سلامت جنبه‌های اخلاقی آن نیست؛ بلکه منظور، وجود انسجام در میان مدیران و رهبران سازمان و وضوح در عملکرد و رفتار آن‌هاست. پس باید به‌جای اتکای بیش از حد بر دانش، تجربه و فناوری، به‌دنبال روش‌هایی برای دستیابی به این سلامت باشید که از آن با عنوان «سلامت سازمانی» یاد می‌شود.

کتاب مزیت ضمن بررسی مفهوم سلامت سازمانی و مزایای گوناگون آن، به ارائهٔ دستورعملی جامع و گام‌به‌گام برای سالم‌سازی سازمان‌ها می‌پردازد. آنچه این کتاب را از آثار مشابه متمایز می‌کند این است که مؤلف آن، افزون بر داشتن سابقهٔ طولانی کار در سطح مدیریت شرکت‌های مختلف، صاحب یکی از موفق‌ترین مؤسسات مشاوره در ایالات متحدهٔ آمریکا هم هست. پاتریک لنچیونی کار خود را با بیان نکات و تعاریف ساده و بنیادین در هر بخش آغاز می‌کند و با ذکر نمونه‌های واقعی از تجربیات کاری خود و سایر مشاوران مؤسسه‌اش، کاربرد ابزارهای مختلف برای تبیین هرچه بهتر موضوع و همچنین آوردن فهرست بررسی جامع در پایان هر فصل، می‌کوشد مهم‌ترین نکات را به‌شکلی بیان کند که در خاطر خواننده نقش ببندند. 

این کتاب به سبک قصه‌گویی نیست بلکه راهنمایی جامع و کاربردی است. 

 با خواندن مزیت سازمانتان را دگرگون می‌کنید: خواه این سازمان شرکتی بزرگ، واحدی از یک شرکت، بنگاه کارآفرینی، مدرسه یا کلیسا باشد. 

خواندن کتاب مزیت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگرچه مخاطب این کتاب مدیران و افراد اهل فن هستند، پاتریک لنچیونی تلاش کرده است با بیانی ساده و پرهیز از پرداختن به اصطلاحات پیچیده، اثری قابل‌درک و در عین حال فوق‌العاده کاربردی را پدید آورد. هدف نویسنده این است که روزی در آینده، همهٔ افراد اصول سادهٔ موجود در این کتاب را به کار ببرند و فروشندگان، کمک‌خدمتکارها، تحویلداران بانک، مدیران‌عامل و تمامی افراد دیگری که در سازمان‌ها کار می‌کنند به اشخاصی سازنده‌تر، موفق‌تر و در نتیجه راضی‌تر بدل شوند.

درباره پاتریک لنچیونی

پاتریک لنچیونی بنیان‌گذار و رئیس مؤسسهٔ تیبل گروپ است که از سال ۱۹۹۷ تا کنون خودش را وقف کمک به رهبران برای ارتقای سلامت سازمان‌شان کرده است. ایده‌های او را رهبران سراسر دنیا پذیرفته و از سوی سازمان‌های گوناگونی، از جمله شرکت‌های بزرگ چندملیتی، بنگاه‌های کارآفرینی، تیم‌های ورزشی حرفه‌ای، ارتش، سازمان‌های ناسودبر، مدارس، دانشگاه‌ها و کلیساها، به کار برده شده‌اند.

لنچیونی در حوزهٔ کسب‌وکار نُه کتاب تألیف کرده است و آثار او در نشریه‌های وال‌استریت، مجلهٔ کسب‌وکار هاروارد، فورچن، بلومبرگ بیزنس‌ویک و یواس‌ای تودی به چاپ رسیده‌اند.

پیش از تأسیس تیبل گروپ، لنچیونی عضو تیم مدیریت اجرایی شرکت سایبیس۲۷ بود. کارش را از مؤسسهٔ بین و شرکا۲۸ آغاز کرد و سپس در اوراکل مشغول به کار شد.

بخشی از کتاب مزیت

«در کنفرانس رهبری یکی از مراجعان مؤسسهٔ مشاوره‌ام حضور داشتم و کنار مدیرعامل شرکت نشسته بودم. این شرکت به‌هیچ‌وجه شبیه شرکت‌های دیگر نبود. یکی از سالم‌ترین سازمان‌هایی بوده و هست که در عمرم دیده‌ام و نیز یکی از موفق‌ترین نهادهای تجاری آمریکا در پنجاه سال اخیر. در صنعتی که در باتلاق مصیبت‌های مالی و خشم مشتریان و مبارزات کارگری گرفتار است، این شرکت اعجاب‌آور سابقه‌ای طولانی از رشد و موفقیت اقتصادی دارد و کارمندانش عاشق کارشان، مشتریان‌شان و رهبران‌شان‌اند و مشتریانش نیز سینه‌چاک آن‌اند. در مقایسه با دیگر شرکت‌های فعال در همین صنعت، موفقیت‌های این شرکت کم‌وبیش حیرت‌انگیز به نظر می‌رسند.

زمانی که در کنفرانس نشسته بودم و یکی پس از دیگری به سخنرانی‌ها گوش می‌دادم و فعالیت‌های چشمگیر و نامتعارفی را یادداشت می‌کردم که سازمانی تا این اندازه سالم پدید آورده بودند، خم شدم و به‌آرامی پرسشی از مدیرعامل کردم که نیازی به پاسخ نداشت: «آخه چرا رقیب‌هاتون این کارها رو انجام نمی‌دن؟»

پس از چند ثانیه، با حالتی غمگین در گوشم گفت: «می‌دونی، راستش فکر می‌کنم کسر شأن‌شون می‌شه.» بی‌گمان همین‌طور بود.»