کتاب ۱۰ مقاله خواندنی از هاروارد درباره مدیریت میان فرهنگی

کتاب ۱۰ مقاله خواندنی از هاروارد درباره مدیریت میان فرهنگی با عنوان اصلی HBR's 10 must reads on managing across cultures نوشتهٔ انتشارات هاروارد بیزینس ری ویو، ترجمهٔ الهه قدیری و ویراستهٔ «علیرضا خاکساران» و «فاطمه قاسمی‌پور» است. انتشارات آموخته این کتاب را منتشر کرده است. اثر حاضر که در دستهٔ مدیریت کسب‌وکار قرار گرفته، در باب مدیریت کارمندان شرکت‌های چند‌ملیتی و مدیریت تفاوت‌های فرهنگی در محيط كار است. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب ۱۰ مقاله خواندنی از هاروارد درباره مدیریت میان فرهنگی اثر انتشارات هاروارد بیزینس ری ویو

کتاب «۱۰ مقالهٔ خواندنی از هاروارد دربارهٔ مدیریت میان‌فرهنگی» که نخستین‌بار در سال ۲۰۱۶ میلادی و در ایران در سال ۱۴۰۱ منتشر شده، یادآوری می‌کند که هوش فرهنگی (Cultural Intelligence - CQ) در دنیای متنوع امروز فراتر از هوش هیجانی (Emotional Intelligence - EQ) است؛ هرچند ارتباط نزدیکی با هوش هیجانی دارد. هوش هیجانی به درک ویژگی‌های مشترک انسانی و تفاوت‌های فردی می‌پردازد و هوش فرهنگی به فرد توانایی می‌دهد تا رفتارهای یک فرد یا گروه را به سه دسته تقسیم کند؛ ویژگی‌های همگانی انسان‌ها، ویژگی‌های خاص یک فرد یا گروه فرهنگی و ویژگی‌هایی که نه عمومی هستند و نه خاص. فرهنگ در واقع همان قلمرو گسترده میان این دو قطب است. در محیط کسب‌وکار روبه‌رشد و متنوع امروزی، مدیران باید قادر باشند در میان انبوهی از عادت‌ها، حرکات و فرضیات گوناگونِ همکارانشان راه خود را پیدا کنند. فرهنگ‌های خارجی تنها محدود به کشورهای دیگر نیست؛ آن‌ها در شرکت‌ها، حرفه‌ها و مناطق مختلف نیز حضور دارند. تعامل موفق با افراد درون این فرهنگ‌ها نیازمند تیزبینی و سازش‌پذیری است. افرادی که این خصوصیات در آن‌ها برجسته است، لزوماً همان‌هایی نیستند که در محیط‌های آشنا از موفقیت اجتماعی بالایی برخوردار هستند. کتاب حاضر در ۱۰ فصل به این موضوع پرداخته است. این ۱۰ فصل برابر با ۱۰ مقاله از نویسنده‌های مختلف و گوناگونی مانند «الین موساکوفسکی»، «کریستین بِهفر»، «هاو یونگ هونگ»، «آرین میر» و «فونز ترامپنارس» است. عنوان برخی از این مقالات عبارت است از «هوش فرهنگی»، «مدیریت تیم‌های چندفرهنگی»، «گشت‌وگذار در میدان مین فرهنگی»، «کسب‌وکار جهانی به انگلیسی صحبت می‌کند»، «روش درست مدیریت کسانی که برای مأموریت به خارج اعزام می‌شوند» و «گمشده در ترجمه».

خلاصه کتاب ۱۰ مقاله خواندنی از هاروارد درباره مدیریت میان فرهنگی

هوش فرهنگی با وجود شباهت‌هایش با هوش هیجانی، یک گام فراتر می‌رود و فرد را قادر می‌سازد تا بین رفتارهای ریشه‌دار در فرهنگ، رفتارهای شخصی و رفتارهای مشترک بین تمام انسان‌ها تمایز قائل شود. بسیاری از مدیران در هر سه حوزهٔ هوش فرهنگی به یک اندازه قوی نیستند؛ بااین‌حال تحقیقات نشان داده هر فردی که به‌نسبت هوشیار، گوش‌به‌زنگ و باانگیزه باشد می‌تواند به هوش فرهنگی قابل قبولی دست یابد. ابزارها و فنون آموزشی نیز برای شناسایی نقاط قوت و غلبه بر نقاط ضعف در این زمینه طراحی شده است. مدیران معمولاً در یکی از شش نمایهٔ هوش فرهنگی جای می‌گیرند؛ نمایهٔ محلی که تنها در محیط‌های آشنا کارایی دارد، نمایهٔ تحلیلگر که فرهنگ‌های خارجی را روشمندانه کشف می‌کند، نمایهٔ طبیعی که بر شهود تکیه دارد، نمایهٔ سفیر که با وجود عدم آگاهی کاملْ اعتمادبه‌نفس خود را از تعلق نشان می‌دهد، نمایهٔ مقلد که با تقلید رفتارها ارتباطات را تسهیل می‌کند و اعتماد می‌سازد و نمایهٔ آفتاب‌پرست که ترکیبی نادر از هر سه جزء هوش فرهنگی است و به‌راحتی با بومیان یک فرهنگ جدید اشتباه گرفته می‌شود و هیچ موجی از ناآرامی ایجاد نمی‌کند. تیم‌های چندفرهنگی اغلب چالش‌های مدیریتی پیچیده‌ای را ایجاد می‌کنند. تفاوت‌های فرهنگی می‌توانند موانع جدی برای کار تیمی مؤثر باشند که تشخیص آن‌ها دشوار است. مدیران باید بتوانند علل فرهنگی زیربنایی اختلافات را شناسایی کرده و به‌شیوه‌ای مداخله کنند که هم تیم را به مسیر بازگرداند و هم اعضا را برای چالش‌های آینده توانمند سازد. اگر مدیران و اعضای تیم رویکرد درستی داشته باشند و از تحمیل رویکردهای تک‌فرهنگی بپرهیزند، مشکلات فرهنگی قابل کنترل هستند. این خلاصهٔ بخشی از محتوای کتاب حاضر است.

چرا باید کتاب ۱۰ مقاله خواندنی از هاروارد درباره مدیریت میان فرهنگی را بخوانیم؟

این کتاب به شما کمک می‌کند با مفهوم هوش فرهنگی (CQ) که فراتر از هوش هیجانی است، آشنا شوید و یاد بگیرید چگونه رفتارهای انسانی را در بسترهای مختلف فرهنگی تمیز دهید. با مطالعهٔ این مجموعه مقالات از نویسندگان برجسته با انواع نمایه‌های هوش فرهنگی آشنا می‌شوید و راهبردهای عملی برای مدیریت مؤثر تیم‌های چندفرهنگی، حل چالش‌های ارتباطی و جلوگیری از سوءتفاهم‌ها را فرا می‌گیرید. این اثر نه‌تنها دیدگاه‌های شما را درمورد تعاملات میان‌فرهنگی عمیق‌تر می‌کند، بلکه ابزارها و فنون لازم را برای موفقیت در محیط‌های کاری پیچیده و متنوع امروزی در اختیار شما قرار می‌دهد.

کتاب ۱۰ مقاله خواندنی از هاروارد درباره مدیریت میان فرهنگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب را به دوستداران حوزهٔ مدیریت و مدیرهایی که باید کارمندان شرکت‌های چند‌ملیتی یا تفاوت‌های فرهنگی در محيط كار را مدیریت کنند، پیشنهاد می‌کنیم.

درباره انتشارات هاروارد بیزینس ری ویو

انتشارات هاروارد بیزینس ری‌ویو (Harvard Business Review) به‌عنوان مرجعی پیشرو در حوزهٔ تفکر مدیریت هوشمند شناخته می‌شود. این سازمان از طریق مجلهٔ HBR یازده کتاب ویرایش‌شده و دارای مجوز بین‌المللی از انتشارات هاروارد بیزنس ریویو و همچنین محتوا و ابزارهای دیجیتال منتشرشده در وب‌سایت HBR.org، بینش‌های دقیق و تجربیات ارزشمندی را به متخصصان سراسر جهان ارائه داده است. هدف این منابع را توانمندسازی افراد و سازمان‌ها برای هدایت مؤثرتر خود و ایجاد تأثیری مثبت در جهان دانسته‌اند.

چه نسخه‌های دیگری از این کتاب در ایران منتشر شده است؟

کتاب حاضر نخستین‌بار با عنوان «دربارهٔ مدیریت بین فرهنگ‌ها» با ترجمهٔ «سید محمد تقی‌زاده مطلق» توسط انتشارات هنوز در سال ۱۴۰۰ منتشر شده است (چاپ دوم: ۱۴۰۲).

بخشی از کتاب ۱۰ مقاله خواندنی از هاروارد درباره مدیریت میان فرهنگی

«در این نظرسنجی جهانی، میزان احساس پاسخ‌دهندگان را از کنترلی که بر زندگی‌شان دارند، ارزیابی کردیم و تفاوت‌های درخورتوجهی یافتیم. نزدیک به ۹۰ درصد پاسخ‌دهندگان در رژیم صهیونیستی و حدود ۸۰ درصد آمریکایی‌ها، بریتانیایی‌ها، استرالیایی‌ها و کانادایی‌ها احساس می‌کردند کنترل زیادی بر محیطشان دارند. شاید پیش‌بینی‌پذیر بود که فقط ۴۰ درصد چینی‌ها و ۵۰ درصد روس‌ها احساس می‌کردند چنین کنترلی بر محیط دارند؛ اما این کلیشه‌ها همیشه صدق نمی‌کنند. نزدیک به ۷۰ درصد افراد در کرهٔ جنوبی و اندونزی احساس می‌کردند بر محیط کنترل دارند. واضح است که مزایا و معایبی در هر دو دیدگاه وجود دارد. کسانی که احساس می‌کنند این کنترل درونی است، شکست را تهدیدی شخصی می‌دانند و ممکن است برای بالابردن سطح آسودگی‌شان، خودکامه یا عوام‌فریب شوند. آن‌ها می‌توانند قراردادهای بلندبالایی بنویسند که همهٔ احتمالات پیش‌بینی‌پذیر را پوشش دهند یا جلوی همهٔ بندها را بگیرند. از طرفی، آن‌ها کمتر اسراف‌کارند؛ چون تمایلی به تکرار اشتباه‌ها ندارند. فرهنگ‌های جبری‌گرایانه‌تر، تطبیق‌پذیرتر نیز هستند. آن‌ها به‌سرعت و با اثربخشی به شکست واکنش نشان می‌دهند؛ اما تمایل دارند علل شکست را بدون بررسی رها کنند. بنابراین، مجبورند بارها و بارها یک کار را تکرار کنند که ممکن است خیلی گران تمام شود.

روشن است شرکتی که پیشگیری را با انطباق‌پذیری ترکیب می‌کند، رقیب باصلابتی خواهد شد. خط هوایی ملی دبی، یعنی شرکت امارات، نمونهٔ خوبی است. خلبانان غربی طی تمرین‌های آموزشی سعی می‌کنند از شکست جلوگیری کنند، با اینکه «سقوط» در شبیه‌ساز هیچ هزینه‌ای ندارد. آن‌ها طراحی کابین خلبان و رویه‌ها و مسیرها را تغییر می‌دهند تا احتمال فاجعه را کمینه کنند. برعکس، خلبانان عرب که به همان اندازه احتمال «شکست» بدون عواقب را دارند، ریسک می‌کنند و به آن واکنش نشان می‌دهند. آن‌ها می‌خواهند وضعیت بحرانی را امتحان کنند، برای نمونه، کنترل‌ها چند ثانیه پیش از کم‌شدن ارتفاع چه حالتی خواهند داشت. آن‌ها مستقیم از میان ابرهای مُجاز عبور می‌کنند، نه اینکه ابرها را دور بزنند یا از بالایشان بگذرند. امارات از هر دو نوع خلبان یاد می‌گیرد که از شکست‌ها پیشگیری کند و واکنش به آن‌ها را بهبود بخشد و از این راه، به یکی از امن‌ترین خطوط هوایی دنیا تبدیل شود.»