نظرات کاربران درباره کتاب چشمهایش

یه مدته به سندروم دوست نداشتن کتاب‌های محبوب مبتلا شدم😄 از وقتی نوجوون بودم تعریف چشم‌هایش رو میشنیدم، با دو بار استارت ناموفق و همون صفحات اول رها کردن کتاب مواجه شدم و شرم از اینکه یه اثر محبوب رو خوشم نمیاد ازش! اما بار سومی که خوندم این خوش نیومدن رو پذیرفتم، همین! وقتی فهمیدم سریال "بوم و بانو" که شبکه دو پخش کرد اقتباسی از این کتابه خوندنش زجرآورتر هم شد، این حجم دوست نداشتنِ یه کتاب عجیبه:')

میشه سطحی خوندش، میشه عمیق خوندش، میشه عاشق بودو عشقشو دید، میشه سیاسی بودو جنبه‌ی اعتراضیش رو دید میشه هنرمند بود و مفهوم تابلوهای ماکان رو از دل کلمات بیرون کشید در کل حیفه این کتاب و همه کتابهای خوب ک خونده نمیشن

اون دوستی که گفتن کتاب خوبی نیست به نظرم درست گفتن ولی فقط برای قشری خوب نیس ک تازه دارن استارت کتابخونی رو میزنن و گرنه این کتاب برای بقیه آدما عالیه،من همین کتاب و از همین انتشاراتی ولی چاپیشو خوندم،بدون سانسوره و خیلی خوب.

فایل صوتی رمان رو گوش دادم و بعد اصل کتاب رو هم خوندم تصویر سازی ها عالی بود ... و این که متاسفم برای افرادی که در نظراتشون کم لطفی می کنند و سطح کتاب رو پایین می بیننن! .... امیدوارم روزی برسه که بفهمیم رمان واقعی چی هست و چه ویژگیهایی داره! .... یک سطر از این کتاب برای دگرگون کردنت کافیه : - دختر! این‌طور به من نگاه نکن! این چشم‌های تو، بالاخره مرا وادار به یک خبطِ بزرگ در زندگی خواهد کرد...! +این خبطِ شما، آرزوی من است...! ..... یک عاشقانه تامل برانگیز بود!

عاشقانه ای در دل جریانات سیاسی و اجتماعی زمان حکومت رضا شاه فضای داستان طوری بود که هم دلدادگی و فداکاری رو زیبا به تصویر کشیده بود و هم جریانات سیاسی آن زمان را به خوبی روایت می کرد.👌 ((چشمهایش ))حکایت چشم هایی بود که گاه دل می برد و گاه دل می سوزاند، گاه آرام می کند و گاه به جنون می کشاند...😌❤ وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید وقتی زمین ناز تو را در آسمانها می کشید وقتی عطش طعم تو را با اشکهایم می چشید من عاشق چشمت شدم، نه عقل بود و نه دلی چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود آندم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود❤

دوستان عزیز! خواهشا وقتی در مورد کتابی نظر می‌دید داستان رو لو ندید. مرسی

یه نظر بود که می گفتن در مورد کمال الملک نوشته شده اکر اشتباه نکنم. خیلی سال پیش خوندمش که گمانم بدون سانسور بود. رمان ایرانی خوب و پرکششی بود. یه جور عواطفی توش بود مع معمولا بصورت تصویری فقط میشه تو فیلمها دید. که این یعنی نویسنده واقعا کارشو بلد بوده در زمینه ی تصویر سازی.و خب این هم از جذابیت های یک کتاب خوبه.

در شهر کوران،یک چشمی شاه است.....فوق العادس

تنها نقدی که میشه به این کتاب کرد اینه که زن ناشناس به نظر خیلی حراف میاد که از شخصیت هنرمند و تحصیلکرده ش یه مقداری به دوره... یجورایی توی منطق نمیگنجه که ۳۰۰ صفحه صحبت در یک شب اتفاق افتاده باشه شاید اگر داستان زندگیش توی چند قسمت عنوان میشد جالب تر بود

من نسخه چاپیش رو خوندم ولی اصلا کشش لازم رو نداشت که تا اخر تمومش کنم! نمیدونم چرا اینقد ازش تعریف میکنن در کل دوست نداشتم

کتاب عاشقانه بامتنی روان.کتاب خوبی بود.در حین اینکه عاشقانس ظلم شاهنشاشی رو هم نشون میده.پیشنهاد مطالعه. اما ای کاش استاد ماجرای فداکاری رو میفهمید 😭 و من الله توفیق

خیلی دوست دارم این داستان رو.به نظرم کسایی که عاشق رضا شاه هستند و بهش میگن معمار ایران حتما باید این کتاب رو بخونن. آدم با خوندن این کتاب میفهمه رضا شاه یه مستبد واقعی بوده و نکته ی مهم اینه که بزرگ علوی به خاطر کتاب ها و فعالیت هایش در زمان پهلوی دوم به زندان رفت. و کتاب هایش تا بعد از انقلاب مجوز چاپ نداشتن

با تشکر از اینکه همزمان با نمایشگاه کتاب اینقدر مفید عمل کردید

واقعا زیباو ملموس بسیارخواندنی وگیراوسرشارازاحساس

شسته رفته ، بدون دخالت داستان های خیالی که ازشون خسته شدیم ، واقعگرایانه و جذاب ... من دوست داشتم

یه جمله ایتالیایی اموختیم 😌😁ti voglio bene :من دوستت دارم .. بر خلاف اسم کتاب ک ترغیب کنندس موضوع جذابی نداشت..

تنها ایرادی که داشت این بود که معقول نیست یه آدم ۳۰۰ صفحه یا بیشتر یک ریز حرف بزنه و خسته نشه

داستان جذابی داشت خصوصا ابتدای کتاب و تا پایان جذابیت خودشو داشت طبعا ولی نسبت به اینکه رمان معروفی هست انتظار دیگه ای داشتم نه اینکه بگم بده ولی واقعا انتظار نداشتم سیاست دخیل باشه در داستان 😅😅⁦👍🏻⁩

کتاب «چشم هایش» را به خاطر تعریفی که از آن در کتاب های درسی بود به دست گرفتم. در آغاز معمای چشم ها برایم شوق خواندن ایجاد کرد اما پس از آن در جستجوی اوج داستان و دلیل این همه تعریف از کتاب بودم. کمی که گذشت این فکر در من جان گرفت که بیشتر بر اثر زمینه ی سیاسی و نوع نگرش سیاسی نویسنده است که تا این حد کتاب را بزرگ کرده اند؛ هرچه بیشتر خواندم باورم قوی تر شد. کتاب به شدت تحت تاثیر بینش سیاسی نویسنده و جوی است که در آن نوشته شده. شاید در توصیف احساس و روح شخصیت ها کمی توفیق به دست آورده باشد اما در وصف صحنه ها چنین نیست. از زبان صاحب چشم ها مدام از مجالس عیش و نوش و فساد و... می گوید اما هیچ توصیف دقیقی از صحنه ها به دست نمی دهد. تنها دیده ها و شنیده های پیشین من خواننده باعث می شود که این صحنه ها را تجسم کنم و حس نزدیکی به آن داشته باشم. در نهایت چشمهایش را نه می توان داستانی عاشقانه دانست نه داستانی اجتماعی؛ انگار نویسنده سررشته را جایی بین این دو از دست داده است

ممنون از طاقچه به خاطر این هدیه‌ی با ارزش (بعد از مطالعه، نظرم رو ویرایش می‌کنم)