تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب مزرعه

نویسنده:تام راب اسمیت

مترجم:نادر قبله‌ای

انتشارات:نشر چشمه

دسته‌بندی:

امتیاز:

۲.۷از ۱۵ رأیخواندن نظرات

۲٫۷

(۱۵)

خواندن نظرات

معرفی کتاب مزرعه

رمان مزرعه نوشته تام راب اسمیت یکی از پرمخاطب‌ترین داستان‌نویسان ادبیات انگلیسی است. مزرعه که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد یک تریلر روان‌شناسانه و عجیب است و مخاطب را تا آخرین لحظه درگیر می‌کند.

درباره کتاب مزرعه

راب اسمیت ماجرای مزرعه را با الهام از روایتی واقعی در زندگی خانوادگی خودش نوشته است. سال‌ها پیش مادر و پدر راب برای زندگی به مزرعه‌ای در سوئد رفتند و بعد از مدتی پدر راب به او تلفن کرد و گفت که مادرش را به تیمارستان برده‌اند. اما مادر راب از آن تیمارستان خودش را آزاد کرد و به لندن آمد تا به راب بگوید پدرش یک مجرم است و با همدستانش قصد جان او را کرده بودند.

خواننده در این اثر با دورغ همراه می‌شود دروغی با پوششی محکم و رازهای چندین ساله یک خانواده سه‌نفره.

در این کتاب جزء به جزء ماجرای خانواده راب در قالب رمانی روان‌شناختی و تریلر به تصویر کشیده می‌شود با شروعی غافلگیرکننده، ضرباهنگی پرهیجان و پایانی که وجوه تاریک روابط و زندگی شخصیت‌ها را آشکار می‌کند.

خواندن کتاب مزرعه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به رمان‌های روان‌شناختی و پرهیجان از خواندن رمان مزرعه لذت خواهند برد.

درباره تام راب اسمیت

تام راب اسمیت متولد ۱۹۷۹ نویسنده پرمخاطب معاصر ادبیات انگلیسی با تریلوژی معروفش به شهرت رسید. کودک ۴۴، گزارش محرمانه و مامور مخفی که فروش بسیار بالایی داشتند. او توانست نظر منتقدین و خواننده‌هایش را جلب کند و خود را به عنوان یک نویسنده موفق رمان‌هان‌های تاریخی بشناساند اما با انتشار رمان مزرعه ثابت کرد نه تنها در زمینه نگارش رمان تاریخی توانایی‌های زیادی دارد بلکه استاد رمان‌های روان‌شناختی هم هست.

تام راب اسمیت در دانشگاه کمبریج لندن ادبیات انگلیسی خواند و پس از آن در ایتالیا رشته نویسندگی خلاق را ادامه داد. سپس به عنوان نویسنده در بی‌بی‌سی مشغول به کار شد و ۴ سال به عنوان خبرنگار این رسانه در ویتنام حضور داشت.

رمان اول او، کودک ۴۴ که بر اساس پرونده قاتل زنجیره‌ای معروف روسیه، آندره چیکاتیلو، در دهه ۱۹۸۰ و دوران حکومت کمونیستی نوشته شده بود در سال ۲۰۰۸ منتشر شد و توانست جایزه خنجر فولادی یان فلمینگ را برای بهترین تریلر سال توسط انجمن منتقدین ادبی دریافت کند، کاندیدای جایزه کتاب بوکر و جایزه کوستا شود و یک سال بعد هم برنده جایزه ویورتون گود رید برای رمان اول و جایزه گالاکسی بوک شود.

بخشی از کتاب مزرعه

وقتی تلفن را قطع کردم، کیسه‌ی خرید را زیر و رو کردم، تمام خریدها را بیرون کشیدم، آنها را روی پیاده رو مرتب چیدم تا اینکه شیشـه‌ی شکسـته‌ی سـس گوجه‌فرنگی را پیدا کردم. با دقت آن را برداشـتم؛ فقط تکه شیشـه‌های زیر برچسـب سالم مانده بودند. آن را در سطل آشغالی در نزدیکی‌ام انداختم، سراغ خریدهای به‌هم‌ریخته‌ام برگشتم، از دستمالی برای پاک کردن سس‌های اضافی استفاده کردم که شاید کاری غیرضروری بود ــ لعنت به این کیسه، مادرم مریض است ــ ولی شاید شیشه کامل شکسـته و سس گوجه‌فرنگی روی همه‌چیز پخش شده باشد؛ درهرحال در سادگی ملالت‌بار این کار، آرامشی وجود داشت.

نظرات کاربران

مشاهده همه (۹)

لیلا

۱۴۰۲/۰۱/۱۸

در حال خوندنشم نتونستم تا تهش صبر کنم قبل از اینکه بگم: چه ترجمه بدی، چرا کمی ساده تر و عامیانه تر نمی نویسید تا باورپذیر باشه هرچی قلمبه سلمبه تر بود که نشان از توان بیشتر شما نداره جمله ها را کوتاه

- بیشتر

کاربر ۱۴۲۰۶۰۹

۱۴۰۰/۱۲/۰۶

کسانیکه کتابای دیگه ی تام راب اسمیتو خونده باشن متوجه میشن داستان مزرعه یک پله پایین تر هست ولی در نوع خودش جذاب وفوق العادس،ترجمه بسیار عالیه و فکر میکنم اوناییکه به داستانهای معمایی علاقه داشته باشن از خوندنش لذت

- بیشتر

مهدی

۱۴۰۳/۰۸/۱۱

ترجمه افتضاح‌ از موضوع داستان‌ خوشم میاد اما متاسفانه به خاطر ترجمه‌ بد باید از میانه رهاش‌ کنم‌ دیکشنری‌ و باز کرده و نوشته‌

atieh

۱۴۰۳/۰۴/۰۴

ابدا جذاب نیست و ترجمه افتضاحه

sama65

۱۴۰۱/۰۳/۳۱

خوب بیشتر کسل کننده بود.

Mary gholami

۱۴۰۰/۰۸/۱۲

بد نبود

yasha

۱۴۰۱/۰۷/۱۹

داستان جوری آدم محصور خودش می کند که باور نمی کنید، کار نویسنده حرف ندارد.

پروانه

۱۳۹۹/۱۰/۰۶

کسل کننده بود

دوستدار حضرت آقا

۱۴۰۰/۱۱/۱۹

نتونستم کتابو تموم کنم.حقیقت مشمئز کننده همجنسگرا بودن اول شخص وروایت خسته کننده کتاب ارزش وقت گذاشتن نداشت.

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۷)

تو همیشه از چشم‌های یک نفر می‌توانی بگویی که دربارهٔ تو حرف می‌زند یا نه.

نازنین بنایی

همه قاچ باریکی از خوشبختی را طلب‌کارند، این چیزی حسی است؛ خوشبختی حقی برای بشر نیست، ولی باید باشد.

نازنین بنایی

شناگر اقیانوسی را تصور کن که جرئت نمی‌کند چشم‌هایش را از افق آفتابی بردارد، زیرا زیرش ژرف‌ترین تاریکی مغاک است و جریان‌های آب سرد اطراف قوزک‌هایش چرخ می‌خورد. او انتخاب کرد که با یک دروغ زندگی کند؛ انتخاب مشتاقانهٔ کوری. من این کار را نکردم. من مثل او نخواهم شد؛ من چیزهایی را که او در کشف‌شان ناتوان بود، کشف خواهم کرد.

نازنین بنایی

زیر دوش آب سرد ایستادم و فکر کردم باید گریه کنم ــ از خودم پرسیدم نباید گریه کنم؟ مثل تصمیم گرفتن برای سیگار کشیدن یا نکشیدن بود. این وظیفهٔ من به عنوان یک پسر نبود؟ گریه کردن باید از روی غریزه باشد؛ ولی پیش از نشان دادن احساسات مکثی می‌کنم. از نظر غریبه‌ها من آدم ملاحظه‌کاری‌ام. در این مورد احتیاط نبود؛ ناباوری بود. نمی‌توانستم یک واکنش احساسی را به موقعیتی بچسبانم که درکش نمی‌کردم. نباید گریه می‌کردم. دلایل زیادی برای گریه کردن وجود داشت.

نازنین بنایی

ما، وقتی حقیقت انزوا در حس آگاهی‌مان غرق می‌شود، تغییر می‌کنیم؛ نه از همان ابتدا بلکه به‌آرامی، رفته‌رفته، تا این‌که آن را به عنوان هنجاری می‌پذیریم و هر روز بدون درک این حالت به زندگی ادامه می‌دهیم، بدون دنیای خارجی‌ای که در طرف‌داری از ما فرسوده می‌شود، و به ما وظایف‌مان را در قبال یکدیگر یادآوری می‌کند؛ بدون حضور غریبه‌های عبوری یا همسایه‌های اطراف‌مان، بدون کسی که از پشت‌سر ما را بپاید ــ در حالت پایداری از دیده نشدن. این تصوراتِ ما را از این‌که چگونه باید رفتار کنیم، چه چیزی قابل‌پذیرش است، و مهم‌تر از همه، از چه چیزهایی می‌توانیم فرار کنیم، اصلاح می‌کند.

نازنین بنایی

من تو را به چالشی دعوت می‌کنم: به هر مدرسه‌ای که بروی، هر جایی در دنیا، یک بچهٔ بدشانس پیدا می‌کنی. دربارهٔ آن بچهٔ بدشانس شایعهٔ بدخواهانه‌ای وجود دارد. این شایعه اساساً مبتنی بر دروغ‌ها خواهد بود. با این‌که دروغ‌اند اهمیتی ندارند؛ زیرا وقتی در جامعه‌ای زندگی می‌کنی که آن دروغ‌ها را باور می‌کند، آن دروغ‌ها را تکرار می‌کند، آن دروغ‌ها واقعی می‌شوند ــ واقعی برای تو، واقعی برای بقیه، نمی‌توانی از آن‌ها فرار کنی؛ زیرا موضوع مدرک نیست، موضوع زشتی آن‌هاست، زندگی کردن میان افکار و خیالات خودت، ولی این فقط مدتی جواب می‌دهد. دنیا نمی‌تواند برای همیشه ساکت باشد. وقتی شروع می‌کند به مقاومت، پس تو باید به خاطر واقعیت فرار کنی ــ چمدانت را ببندی و بگریزی.

نازنین بنایی

همه قاچ باریکی از خوشبختی را طلب‌کارند، این چیزی حسی است؛ خوشبختی حقی برای بشر نیست، ولی باید باشد.

Mary gholami

دروغ سوم، سه‌گانه‌ی دوقلوها؛ کتاب سوم