کتاب درآمدی بر فهم ایدئالیسم آلمانی

کتاب درآمدی بر فهم ایدئالیسم آلمانی نوشتهٔ ویل دادلی و ترجمهٔ سید مسعود آذرفام است. گروه انتشاراتی ققنوس این کتاب را منتشر کرده است؛ کتابی حاوی شرحی بر آرای فیلسوفان ایدئالیسم آلمانی.

درباره کتاب درآمدی بر فهم ایدئالیسم آلمانی

کتاب درآمدی بر فهم ایدئالیسم آلمانی دربردارندهٔ شرحی است بر آرای فیلسوفان ایدئالیسم آلمانی. ویل دادلی، استاد فلسفهٔ کالج ویلیامز در اثر حاضر تلاش کرده است تا شرحی دقیق و نظام‌مند و در عین حال روان و قابل فهم، از روند تکوین و بسط ایدئالیسم آلمانی ارائه دهد. کتاب حاضر می‌تواند یکی از بهترین مراجع اساسی برای دانشجویان فلسفه و نیز علاقه‌مندان ایدئالیسم آلمانی به شمار رود. با توجه به این‌که در پایان هر فصل بخشی با عنوان «خلاصه نکات کلیدی» و در پایان کتاب نیز بخشی با عنوان «پرسش‌هایی برای بحث و بازنگری» وجود دارد که خوانندگان می‌توانند مطالب هر فصل را مرور کنند و فهم خود را از آن‌ها بسنجند. این اثر در هفت فصل نگاشته شده که عنوان آن‌ها عبارت است از «مقدمه: مدرنیته، عقلانیت و آزادی»، «کانت: ایدئالیسم استعلایی»، «چالش‌های شکاکانه و بسط ایدئالیسم استعلایی»، «فیشته: به سوی ایدئالیسمی علمی و نظام‌مند»، «شلینگ: ایدئالیسم و مطلق»، «هگل: فلسفه نظام‌مندِ بدون بنیاد» و «نتیجه‌گیری: عقلانیت، آزادی و مدرنیته؟».

خواندن کتاب درآمدی بر فهم ایدئالیسم آلمانی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دانشجویان فلسفه دوستداران ایدئالیسم آلمانی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب درآمدی بر فهم ایدئالیسم آلمانی

«رمانتیک‌های اولیه دریافت پویشی خویش از طبیعت را با همان قرائتی از ایدئالیسم مطلق پیوند دادند که شلینگ بر آن صحه می‌گذاشت. آن‌ها سوژه‌های آگاه و جهان طبیعی را تجلیات جوهر زیربنایی یگانه یا «مطلق» تلقی می‌کردند، که به باورشان خاستگاه غایی کل اشیای جزئی بود. آن‌ها همچنین باور داشتند که این مطلق در برابر هر گونه کوشش برای تعین مفهومی مقاومت می‌کند، زیرا چنین کوشش‌هایی سرشت نامشروط مطلق را نقض و تحریف می‌کنند. آن‌سان که نووالیس این مسئله را بیان کرد: «ما در همه‌جا در پی امر نامشروطیم، اما همواره صرفاً امر مشروط را می‌یابیم» (Novalis ۱۹۶۶, ۹).

با این حال، رمانتیک‌های اولیه تجربه امر مطلق از طریق شهود عقلی را ممکن می‌دانستند، یعنی از طریق آگاهی مستقیم از امری که از تجربه حسی و فاهمه فراتر می‌رود. بنا به ادعای آن‌ها، چنین آگاهی‌ای را می‌توان به واسطه هنر و زبان شاعرانه استنتاج کرد. به گمان رمانتیک‌ها تصویرگری‌های هنری امر متعال ــ که کانت آن را امری تعریف کرده بود که آن‌قدر عظیم یا نیرومند است که ظرفیت ذهن را برای فهمش از توان می‌اندازد ــ از این حقیقتحکایت دارند که امر مطلق پا را از توانایی ما برای فراچنگ آوردن آن در قالب مفاهیم و واژگان فراتر می‌نهد. زبان شاعرانه و تجربی ــ از جمله استفاده از استعاره‌ها، قطعات، کلمات قصار و آیرونی ــ خواننده را با رسالت تفسیر فعالانه و مداوم رودررو می‌کند، و بنابراین این دیدگاه را مجسّم می‌کند که حقیقت همواره فراتر از امری است که می‌توان به‌صراحت یا بی‌کم‌وکاست بیانش کرد.

بر اساس نظر رمانتیک‌های اولیه، یکی از نتایج عملی آگاهی از سرشت متعال امر مطلقْ احساس خشیت و قدردانی در قبال بنیاد غایی حیات و اندیشه است. این امر کاملاً در برابر دیدگاه فیشته قرار می‌گیرد که مبنی بر آن عامل‌های عقلانی به لحاظ اخلاقی ملزم‌اند در جهت سلطه و استیلای تعمدی بر آنچه غیر از خودآگاهی است بکوشند. نتیجه عملی دیگر این باور که حقیقت مطلق پا را از هر دریافت جزئی از آن فراتر می‌نهد، موضع کناره‌گیری آیرونیک ــ که تعدادی از رمانتیک‌های اولیه از آن دفاع می‌کردند، اما به کامل‌ترین نحو به دست فریدریش شلگل پرورانده شد ــ از تعهدات موجود بود، که همه آن‌ها را مشروط، موقتی و در معرض عدول تلقی می‌کرد.»