کارل لوویت

کارل لوویت (Karl Löwith) در ۹ ژانویهٔ ۱۸۹۷ در مونیخ و به دنیا آمد و در ۲۶ مهٔ ۱۹۷۳ در هایدلبرگ درگذشت. او فیلسوفی آلمانی - یهودی و شاگرد مارتین هایدگر بود. او مانند بسیاری از یهودیان و همکارانش در دوران حاکمیت نازی‌ها در رایش سوم، آلمان را ترک کرد. در سال ۱۹۵۱ برای تدریس فلسفه به هایدلبرگ بازگشت. مهم‌ترین آثار او «از هگل تا نیچه» است که به بررسی زوال فلسفهٔ کلاسیک آلمان می‌پردازد و «تاریخ جهانی و حصول رستگاری: مبانی الهیاتی فلسفهٔ تاریخ» است که در آن کوشش می‌کند معنای بسیاری از حوادث تاریخ معاصر را با تکیه بر مفاهیم الهیات مسیحی و اُسوهٔ رستگاری عیسوی توضیح دهد. «معنا در تاریخ» یکی دیگر از آثار مکتوب او است.