کتاب الفبای تقلب

کتاب الفبای تقلب مجموعه ای از داستان های فرانتز کافکا , جیمز تربر , دانیل خارمس , گروچو مارکس ، دوروتی پارکر و دیگران است. این کتاب با انتخاب و ترجمهٔ حسین یعقوبی در انتشارات مروارید به چاپ رسیده است. این داستان‌ها اغلب گروتسک هستند. گروتسک چیزی بین طنز خالص و طنز سیاه است؛ گروتسک هم زمان شما را می‌خنداند و می ترساند!

درباره کتاب الفبای تقلب

سی‌وهشت داستان کوتاه طنز سوررئال، فانتزی و گروتسک از ده تن از نام‌آوران این حوزه در این کتاب ارائه شده است. موش شهری که به روستا رفت، دخترک و گرگ بد گنده‌، جغدی که فرزانه بود، سونات،‌ بی‌خوابی‌، هارپوی سق‌سیاه‌، دولت با پول‌های ما چه می‌کند؟،‌ شوهر حصیری و چرا فلامینگوها ماهی‌ها را می‌خورند؟ از این متن‌ها هستند.

درباره جیمز تربر

جان آپدایک، که از معدود نویسندگانی است که موفق به کسب دو جایزهٔ معتبر ادبی «پولیتزر» و جایزهٔ «ملی آمریکا» شده است، «جیمز تربر» را یکی از بهترین الگوهای خود در داستان‌نویسی معرفی می‌کند و اعتراف می‌کند: «نخستین نویسندهٔ مورد علاقه‌ام که به من نشان داد چگونه به سبک و سیاق آمریکایی بنویسم، جیمز تربر بود. او به من آموخت که چگونه نثرم را با طنز و کنایه بیامیزم و نثری روان خلق کنم.»

جیمز تربر طنزنویس و هنرمند موفق آمریکایی در سال ۱۸۹۴ در شهر کلمبوس ایالت اوهایوی آمریکا به دنیا آمد. چشم‌های او در کودکی در تصادفی آسیب دید و به‌تدریج ضعیف شد تا اینکه نابینا شد و در سال ۱۹۶۱ درگذشت، از او میراثی باارزش از نوول‌ها و قصه‌های کوتاه فراوان بجا مانده است.

درباره دانیل خارمس

دانیل خارمس (۱۹۰۵-۴۲) متولد لنینگراد/ نویسندهٔ کتاب کودک، اشعار مدرن و داستان‌های کوتاه ابسورد و گروتسک. اغلب نوشته‌های او در نشریات غیر قانونی زیرزمینی که کمابیش شباهت به شبنامه داشتند چاپ می‌شد. دلیل آن خیلی واضح بود: ادبیات آوانگارد از دیدگاه استالین و عوامل دم و دستگاه فرهنگی هنری‌اش مضر و نویسندگان مرتبط با آن، انگل جامعه محسوب می‌شدند. همین فعالیت‌های شبه‌شبنامه‌ای بالاخره کار دست او داد و او در سال ۱۹۳۱ به جرم فعالیت‌های ضد کمونیستی محکوم به یک سال تبعید به ولایت خوش‌آب‌وهوای کورسک در حوالی دوزخ یخی سیبری شد. در ۱۹۳۷ کلیهٔ کتاب‌های خارمس از کتابفروشی‌ها جمع‌آوری و او از هرگونه فعالیت ادبی منع شد. روزگار فلاکت‌بار نویسندهٔ مفلس و گرسنه از بد به افتضاح در حال نوسان بود. اما او در همین اوضاع فلاکت‌بار هم از نوشتن غافل نبود و داستان‌های کوتاه عجیب و غریبی می‌نوشت که در کشوهای میز تحریرش تلنبار می‌شد.

درباره استر کلیز

استر کلیز نویسندهٔ انگلیسی متولد ۱۹۷۶. ابداع‌گر سبکی شخصی با عنوان طنز آخرالزمانی یا طنز آپوکالیپسی است. داستان ستاره از مجموعه داستان «آخر خط موازی» انتخاب شده که مضمون مشترک داستان‌هایش تأثیر پایان جهان بر زندگی آدم‌های مختلف است.

درباره ویرجیلو پینه را لی‌یرا 

ویرجیلو پینه را لی‌یرا (۱۹۷۹-۱۹۱۲) نویسنده، نمایشنامه‌نویس، شاعر و روزنامه‌نگار کوبایی. عمده مقالات مطبوعاتی او در حوزهٔ نقد ادبی بود. مجموعه چهل قصهٔ کوتاهش در کتاب «افسانه‌های زمستان» گردآوری شده است. سبک نگارش و مضمون داستان‌های او تأثیر زیادی بر نویسندگان امروز آمریکای لاتین داشته است. به‌رغم حمایتش از انقلاب کوبا، به‌خاطر مسائل زندگی شخصی و برخی عقایدش مغضوب فیدل و چه‌گوارا شد.

درباره فرانتز کافکا

فرانتز کافکا متولد سوم جولای ۱۸۸۳ پراگ، یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان قرن بیستم است. بسیاری با شنیدن نام کافکا قصه‌هایی غریب با فضایی سیاه را به‌خاطر می‌آورند که با دنیای واقعی پیرامون ما چندان سنخیتی ندارد.

کافکا عمده شهرت خود را مدیون نگارش داستان‌های سیاه و سوررئال با شخصیت‌های غیرمتعارف است. و برای عده‌ای شاید صحبت دربارهٔ طنز او کمی غریب باشد.

در طنز کافکا نه خبری از بذله‌گویی‌ست و نه از بازی با کلمات. نه نشانی از نقیضه‌گویی پیدا می‌کنید و نه اثری از پارودی. نه از پیرمرد حریص خسیس خبری هست، نه از زن وراج و سبک‌مغز.

در واقع به‌جای اینکه تناقض محور طنز کافکا باشد، عدم ثبات، یکی از بن‌مایه‌های مکتب اگزیستانسیالیسم، خمیرمایهٔ طنزش است. در منظر دید کافکا تراژدی و کمدی تفاوتی با هم ندارند. در مسخ گرگوار سامسا یک قربانی تراژیک نیست. تنها عدم ثبات هستی‌اش را در شکل فیزیکی تجربه می‌کند.

درباره دوروتی پارکر

دوروتی پارکر متولد ۱۸۷۳ وِست اِند، نیوجرسی. عمده شهرت خود را مدیون لحن طعنه‌آمیز و تند و اشعار و داستان‌هایش است.

در سال ۱۹۱۶، تعدادی از اشعارش را به مجلهٔ "ووگ" فروخت و به‌عنوان ویراستار در مجله شروع به کار کرد. اولین مجموعهٔ اشعار پارکر با عنوان «طناب به میزان کافی» در سال ۲۶ انتشار یافت. اشعار این کتاب بیشتر در مورد زندگی اجباری، مرگ ناگهانی و خودکشی بود.

کتاب «طناب به میزان کافی» کتاب پرفروشی شد و سه مجموعه شعر دیگر از او نیز به دنبالش چاپ شد. اکثر اشعار طعنه‌آمیز او دربارهٔ عشق و توهم عشق و هستی و نیستی است.

کسب جایزهٔ ا.هنری برای داستان زنگ تلفن باعث شد که او موقعیت خود را به‌عنوان داستان‌نویسی موفق نیز تثبیت کند.

دوروتی پارکر در داستان‌های کوتاهش تکیه بر تک‌گویی‌های نمایشی دارد. این داستان‌ها همه از ضربآهنگی خاص پیروی می‌کنند. طنز گزنده و نگاه مشکوک او به روابط انسانی، انگیزهٔ دراماتیک داستان‌هایش را پررنگ‌تر می‌کند.

گروچو مارکس

گروچو مارکس را صرفاً با یک کلمه می‌توان توصیف کرد: نابغه. عمده شهرت او به‌خاطر فعالیت‌هایش در عرصهٔ سینما، تئاتر، تلویزیون و رادیوست. اما او در عین حال نویسنده‌ای چیره‌دست بود. سبک طنز و شوخی‌نویسی او تأثیری شگرف بر دیگر نابغهٔ عرصهٔ طنز نمایشی و نوشتاری یعنی وودی آلن داشت. او در فاصلهٔ زمانی نزدیک به نیم قرن یعنی از سال ۱۹۲۷ تا ۱۹۷۳ برای نشریاتی چون نیویورک تایمز، ساتردی ایونینگ پست و هالیوود ریپورتر مطلب می‌نوشت. مضمون عمدهٔ مقالات او در مورد خانواده‌اش، خاطرات کار در وود ویل، فعالیت‌های سینمایی‌اش و جنگ جهانی دوم است. گروچو نویسندهٔ یک نمایشنامه، دو فیلمنامه، هفت کتاب و بیش از صد مقاله است.

فرناندو سورنتینو

فرناندو سورنتینو متولد ۸ نوامبر ۱۹۴۲، نویسنده و روزنامه‌نگار. تاکنون شش مجموعه داستان کوتاه و یک رمان و مجموعه‌هایی برای کودکان و همچنین دو کتاب مصاحبه از او منتشر شده است. اکثر داستان‌های او روایت اتفاقات غریب در زندگی روزمره با چاشنی طنزی سرد و منحصربه‌فرد است.

ارسولا ویلیس

ارسولا ویلیس جونز متولد ۱۹۳۵ گلاستر شایر اسکاتلند. نویسنده و شاعر. موضوع اکثر داستان‌هایش قصه‌های جن و پری، داستان ارواح و هر چیز عجیب و غریب دیگری است که بتواند طنز خاص خودش آن را در آن پیاده کند. شوهر حصیری نمونه‌ای از طنز گوتیک است، تلفیقی از فانتزی، افسانه و واقعیت.

هوراشیو کوئیروگا

هوراشیو کوئیروگا نویسندهٔ اروگوئه‌ای متولد سالتو اروگوئه در ۱۸۷۸ متوفی در بوئنس آیرس در ۱۹۳۷. مجموعه داستان‌های کوتاهش در کتاب «افسانه‌های زمستانی» منتشر شده است.

الفبای تقلب را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم

خواندن این کتاب را به علاقه‌مندان به داستان‌های گروتسک پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب الفبای تقلب

مطمئناً تاریخچهٔ پیدایش کمدی بسیار قدیمی‌تر از طنز است. احتمالاً یکی از اجداد شبه میمون ما که بعد از شکار یک ببر دندان‌خنجری شروع به شکلک درآوردن و عنتربازی کرده است، بنیانگذار کمدی بوده است.

در لوحه‌های شش هزار سالهٔ سومری که قدیمی‌ترین آثار کاربرد الفبا و خط هستند به نمایش‌های خنده‌آوری اشاره شده که در جشن‌ها و مراسم شکرگزاری از خدایان اجرا می‌شده است، درحالی‌که تاریخ پیدایش طنز مربوط به حول‌وحوش میلاد مسیح است.

یونانی‌ها و رُمی‌ها لغت کمدی را برای اشاره به نمایش‌هایی با پایان خوش ابداع کردند.

ارسطو، فیلسوف یونانی که معتقد بود انسان حیوانی است که قادر به خندیدن است، در کتاب اشعار خود از کمدی به‌عنوان یکی از چهار فرم اصلی ادبیات ـ در کنار تراژدی، شعر حماسی و شعر تغزلی یاد می‌کند ـ تعریف کلی ارسطو از ادبیات، تقلید منثور و منظوم زندگی بود. در نظر او، تراژدی نزدیک‌ترین شکل ادبی به حقیقت زندگی بود و کمدی دورترین و جداافتاده‌ترین. ارسطو در تعریف کمدی می‌نویسد که کمدی با فرد زشتی شروع می‌شود که قادر نیست هیچ کاری را درست انجام دهد، اما در پایان موفق به تصاحب دختری زیبا و یا انجام عملی بزرگ می‌شود (با این حساب فیلم‌های جری لوییس از مصداق‌های بارز تعریف کمدی کلاسیک ارسطویی است) در کمدی‌های کلاسیک یونانی جادو و ماوراءالطبیعه و ایزدان میتولوژیک اجزای جدایی‌ناپذیر داستان بودند.