دانلود و خرید کتاب سیاست شادکامی درک باک ترجمه نرگس سلحشور
با کد تخفیف OFF30 اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۳۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.
کتاب سیاست شادکامی اثر درک باک

کتاب سیاست شادکامی

معرفی کتاب سیاست شادکامی

کتاب سیاست شادکامی اثری از دِرِک باک با ترجمه نرگس سلحشور است که در نشر نو به چاپ رسیده است. این کتاب درباره این موضوع مهم است: آنچه حکومت می‌تواند از تحقیقات جدید درباب بهروزی بیاموزد

درباره کتاب سیاست شادکامی

شادکامی، حالتی از بودن و یکی از اهدافی است که انسان در پی رسیدن به آن است. برای رسیدن به شادکامی، انسان‌ها با هفت متغیر در ارتباطند و این متغیرها عبارتند از: 

خلق و خو

ازدواج

روابط اجتماعی مانند دوستی و همنشینی، شارکت در گروههایِ اجتماعی، و انجام‌دادنِ کارهایِ خیریّه و رایگان‌بخشانه

رضایت شغلی

سلامتی و تلقی شخصی فرد از سلامت خود

داشتن ایمان مذهبی که به انسانقوت ذهنی ببخشد.

و آخرین مورد، داشتن نظامی حکومتی مردم سالار که به آزادی‌ها و حقوق شهروندی (اعم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی) پایبند باشد و قوانین کارآمد و مشکل‌گشا داشته باشد. 

درک باک در کتاب سیاست شادکامی، توصیه‌ای به تمام حکومت‌ها دارد و گزارشی از تحقیقاتی را ارائه می‌کند که در ایجاد شادکامی موثر است. توصیه این است: «حکومتها باید فرآیندِ حکومت و نیز رفتارهایِ حکومتی را معطوف به فرآورده‌ای، به نامِ “شادکامی شهروندان” کنند». به این ترتیب اگر قرار باشد که معیاری برای داوری در باب موفقیت یا شکست یک حکومت داشته باشیم، می‌توانیم به شادکامی شهروندان توجه کنیم. 

نویسنده در ادامه به بیان عواملی که در شادکامی موثرند می‌پردازد و راه‌های رسیدن به هرکدام را به طور مفصل شرح می‌دهد.

کتاب سیاست شادکامی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

خواندن کتاب سیاست شادکامی را به تمام دوست‌داران مطالعات سیاسی و جامعه‌شناسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب سیاست شادکامی

اگر شادکامی یگانه غایت سیاست‌گذاری عمومی باشد، ممکن است قانون‌گذاران تمایلی به نگرانی درباره «گدای ناامید،» «کارگر بی‌زمین،» یا «شخص بیکاری که به بیکاری عادت کرده،» نداشته باشند مشروط بر آن که چنین افرادی واقعاً به اندازه کسانی که از زندگی راحت‌تری بهره‌مندند شاد باشند. اما چنین توجه تمام‌عیاری به شادکامی به نتایج نگران‌کننده‌ای می‌انجامد. به زندان انداختن یک مرد به‌خاطر جرمی که مرتکب نشده را نباید فقط به این خاطر که او از روال عادی زندگی در زندان لذت برده است توجیه کرد. اَعمال غیراخلاقی، همچون برده‌داری، را نمی‌توان با مطالعه منسجمی توجیه کرد که نشان می‌دهد برده‌ها به همان اندازهٔ گروه گواه، یعنی افراد آزاد که از تحصیلات، هوش، و پیشینه قومی قابل‌مقایسه برخوردارند، رضایت دارند. در عوض، باید ارزش‌های دیگری غیر از شادکامی وجود داشته باشند که بتوانند سیاست‌گذاری‌های خاصی را فارغ از اثرشان بر احساسات کسانی که تحت تأثیر قرار گرفته‌اند محکوم کنند.

این موضع ممکن است به نظر حاکی از یک استثنای بسیار ضعیف باشد، چون برده‌ها و زندانیان بی‌گناه اغلب اوقات به تعداد زیاد در جوامع دموکراتیک پیشرفته یافت نمی‌شوند. اما موضع سِن را می‌توان برای زیر سؤال بردن طرز تلقی گروه‌های بزرگ‌تر، نظیر گروه‌هایی که فقیرند یا در شُرف فقرند، به کار برد. حتی اگر بشود این را نشان داد که تقریباً همه خانواده‌های کم‌درآمد با شرایطشان در زندگی سازگار شده‌اند و به درجهٔ حیرت‌انگیزی از شادکامی دست یافته‌اند، لزوماً به این معنا نخواهد بود که سیاست‌گذاران دلیلی برای کمک به آنها در اختیار ندارند. واضح است که، اگر می‌شد نشان داد که شرایط اقتصادی‌شان آشکارا نامنصفانه است (مثلاً، چون کارفرماشان سرشان کلاه گذاشته)، هر قدر هم که خوب با تقدیرشان سازگار شده باشند با این‌همه غایات عدالت باز ممکن است مستلزم تلاش حکومت برای یاری و مساعدت باشد.

درعین‌حال، مثال‌هایی همچون مواردی که هم‌اینک بحث شد نمی‌توانند بی‌توجهی گسترده قانونی به شواهد موثق شادکامی انتخاب‌کنندگان را توجیه کنند. در دموکراسی، شهروندان باید قاضیان بهروزی خودشان باشند به شرط اینکه احساساتشان با اصول روشن و عموماً پذیرفته‌شده عدالت مغایرت نداشته باشد. این واقعیت که قانون‌گذاران بر حسب اتفاق ارزش‌های متفاوتی دارند یا با نظریه‌ها و یا مکتب‌های متفاوتی موافقند نباید دلیل کافی برای نادیده گرفتن احساسات انتخاب‌کنندگانشان باشد. در غیر این صورت، صاحبان قدرت کاملاً این حق را به خود می‌دهند که آراء و نظرات خودشان درباره بهترین امور را بر انسان‌هایی که نمایندگیشان را بر عهده دارند تحمیل کنند. البته، برده‌داری، حبس اشتباهی، و کلاهبرداری را باید مواردی خاص تلقی کرد که مستلزم اصول بنیادین انصافند و آن‌قدر مورد پذیرش همگانند که مداخلهٔ حکومت را، قطع‌نظر از احساسات قربانیان، ایجاب می‌کنند.

نظرات کاربران

وحید شعبانی
۱۴۰۲/۱۱/۱۲

باعث تاسفه که کتابهای بسیار مهمی، مانند این کتاب، با ترجمه ای بسیار نازل و بدون یک ویرایش مناسب، روانه بازار میشوند. به نظر میرسه، ناشر این کتاب، حتی یک مطالعه سطحی از این کتاب نداشته

کاربر ۳۲۱۱۸۷۸
۱۴۰۰/۰۲/۳۱

pdf کتاب را برای مطالعه تحقیقاتی وداشتن پرسشنامه مد نظرم بود که متاسفانه دریافت نکردم

بریده‌هایی از کتاب
مشاهده همه (۳)
عوامل ایجادکنندهٔ تلخ‌کامی عبارتند از: حمایت پزشکی ناکافی، از دست دادن کار، درد مزمن، اختلال خواب، افسردگی، افول خانواده‌های دارای دو والد، و عدم رضایت از کیفیت حکومت.
احسان رضاپور
یک نویسنده، جرمی بنتام، شهرت ماندگارش را به‌خاطر این اظهارِ نظر کسب کرد که هدف اصلی حکومت باید این باشد که از طریق به بیشترین حد رساندن لذت و به کمترین حد رساندن درد و رنج، بیشترین شادکامی را برای بیشترین تعداد از افراد جامعه فراهم آورد.
احسان رضاپور
حکومتها باید فرآیندِ حکومت و نیز رفتارهایِ حکومتی را معطوف به فرآورده‌ای، به نامِ “شادکامی شهروندان” کنند و، بنابراین، در مقامِ داوری دربابِ موفّقیّت/شکست یا خوبی/بدیِ یک نظامِ حکومتی و دربابِ مقایسه‌یِ نظامهایِ حکومتی با یک‌دیگر، ملاک، معیار، سنجه، و میزان باید وسعت و عمقِ شادکامیِ شهروندان باشد.
احسان رضاپور

حجم

۶۵۴٫۰ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۷

تعداد صفحه‌ها

۳۸۴ صفحه

حجم

۶۵۴٫۰ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۷

تعداد صفحه‌ها

۳۸۴ صفحه

قیمت:
۹۹,۰۰۰
تومان