کتاب فیلسوفان تحلیلی

کتاب فیلسوفان تحلیلی نوشتهٔ هری فرانکفورت و رابرت ادمز و برنارد ویلیامز و دانالد دیویدسن و فیلیپا فوت و فرنک سیبلی و کندال والتن و دنیل دنت و گیلبرت هارمن است. مرضیه ابراهیمی و سیدمحسن اسلامی و ساره امیری  یاسر پوراسماعیل و کاوه لاجوردی و میثم محمد امینی ترجمهٔ این اثر را بر عهده داشته‌اند و کاوه لاجوردی گردآوری آن را انجام داده است. نشر نو این مجموعه‌مقاله در باب آرای فلاسفهٔ تحلیلی منتشر کرده است. نسخهٔ الکترونیکی این کتاب را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب فیلسوفان تحلیلی

این مجموعه، ترجمهٔ فارسی ۱۰ مقالٔ کلاسیک از سنت فلسفهٔ تحلیلی است. هدف اصلی از انتشار این مجموعه، ارائه ترجمه‌های دقیق و قابل فهم از متون جدی فلسفی به خوانندگان فارسی‌زبان است، تا بتوانند به جای یا در کنار متون مقدماتی، مقالات کلاسیک و مهم را به زبان فارسی مطالعه کنند. این مجموعه، قصد دارد علاوه بر ترجمه کتاب‌های کلاسیک، مقالات مهم این حوزه را نیز منتشر کند. علاوه بر استدلال‌های فلسفی، مقالات این مجموعه حاوی نکات قابل توجه دیگری نیز هستند. هشت مقاله از ده مقاله، ابتدا در مجلات معتبر با داوری سخت‌گیرانه منتشر شده‌اند و نویسندگان آن‌ها در زمان انتشار، عمدتاً جوان بوده‌اند. این نشان می‌دهد که آثار مهم فلسفی، مانند سایر حوزه‌های دانش، اغلب در دوران جوانی و میان‌سالی خلق می‌شوند. در این مقالات، تلاش چشمگیری برای آشکارسازی فرضیات و پیش‌فرض‌ها وجود دارد و نویسندگان، حتی در مقالاتی که مستقیماً به هنر مربوط نمی‌شوند، آگاهی عمیقی از هنر و ادبیات کلاسیک نشان می‌دهند. سیاست ترجمه این مقالات، همانند مجلد اول این مجموعه، بر دقت در انتقال معنا و حفظ سبک متن اصلی استوار است. مترجمان معتقدند که این مقالات نیازی به حواشی و مقدمه‌های توضیحی ندارند و هرگونه نقد فنی فلسفی قابل‌عرضه، باید در جای دیگری منتشر شود تا از افزایش حجم کتاب و هزینه برای خریدار جلوگیری شود.

چرا باید کتاب فیلسوفان تحلیلی را بخوانیم؟

مقالات این مجموعه، لزوماً وحدت موضوعی ندارند، اما هر کدام به تنهایی قابل فهم هستند و برای درک آن‌ها نیازی به پیش‌زمینهٔ فلسفی پیچیده نیست. این مقالات می‌توانند سرآغاز مطالعات جدی در مقاطع تحصیلات تکمیلی فلسفه باشند و همچنین به‌عنوان متن پایه در دروس فلسفه تحلیلی دانشگاه‌ها مورد استفاده قرار گیرند. اگرچه این مقالات پیش‌نیاز فلسفی ندارند، اما مطالعهٔ آن‌ها نیازمند دقت، صبر و تأمل است. خواننده می‌تواند با مطالعهٔ مقالات ابتدایی‌تر مانند مقالات آدامز، فرانکفورت یا والتون، کار خود را آغاز کند. در این مجلد، مقالاتی از نه فیلسوف برجسته، از جمله رابرت آدامز، کندال والتون و دنیل دنت، گردآوری شده است. تدوین‌گر این مجموعه با فیلسوفان در قید حیات مکاتبه کرده و از آن‌ها اجازه انتشار گرفته است. هر ده مقاله این مجلد، نقش مهمی در پیشبرد تفکر فلسفی داشته‌اند و انتخاب آن‌ها، با توجه به سلیقه انتخاب‌کننده و دسترسی به مترجمان متخصص، انجام شده است.

خواندن کتاب فیلسوفان تحلیلی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مقاله‌های این کتاب می‌توانند سرآغاز مطالعات جدی در مقاطع تحصیلات تکمیلی فلسفه باشند و همچنین به‌عنوان متن پایه در دروس فلسفه تحلیلی دانشگاه‌ها مورد استفاده قرار گیرند.

درباره مترجمان

مرضیه ابراهیمی: دانشجوی دکترای پژوهش هنر در دانشگاه هنر تهران.

سیدمحسن اسلامی: دارای دکترای فلسفه از دانشگاه تربیت مدرس و استادیار فلسفه در همان دانشگاه.

ساره امیری: دانشجوی دکترای پژوهش هنر در دانشگاه هنر تهران و مترجم راهنمای فلسفه و فیلم راتلج.

یاسر پوراسماعیل: دارای دکترای فلسفه از پژوهشگاه دانش‌های بنیادی و مترجم کتاب «ذهن آگاه» از «دیوید چالمز» و آثاری از «جان دیویی».

کاوه لاجوردی: دارای دکترای فلسفه از دانشگاه تورنتو و مترجم آثاری در فلسفهٔ قرن‌های هفدهم و هجدهم.

میثم محمدامینی: دارای دکترای فلسفه علم از مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفهٔ ایران و مترجم کتاب‌های «ساخت واقعیت اجتماعی» «جان سرل» و «مسئولیت و داوری» از «هانا آرنت».

فهرست کتاب فیلسوفان تحلیلی

مقاله‌های «منطقِ همه‌توانی» و «امکان‌های بدیل و مسؤولیتِ اخلاقی» نوشتهٔ هری فرنکفورت، مقالهٔ ««آیا خداوند باید بهترین را خلق کند؟» نوشتهٔ رابرت ادمز، مقالهٔ «سازگاریِ اخلاقی» نوشتهٔ برنارد ویلیامز، مقالهٔ «ضعفِ اراده چگونه ممکن است؟» نوشتهٔ دانلد دیویدسن، مقالهٔ «واقع‌انگاریِ اخلاقی و دوراههٔ اخلاقی» نوشتهٔ فیلیپا فوت، مقالهٔ «مفاهیمِ زیبایی‌شناختی» نوشتهٔ فرنک سیبلی، مقالهٔ «مقوله‌های هنر» نوشتهٔ کندال والتن، مقالهٔ «کواینیدنِ کیوف» نوشتهٔ دنیل دنت و مقالهٔ «استنباطِ بهترین تبیین» نوشتهٔ گیلبرت هارمن است.

بخشی از کتاب فیلسوفان تحلیلی

«پیدا است که بسیاری اوقات وقتی کلماتی را همچون اصطلاحاتِ زیبایی‌شناختی به‌کار می‌بندیم داریم استعاره‌هایی می‌سازیم و به‌کارشان می‌بریم، داریم کلماتی را به‌خدمت می‌گیریم که اساساً کارکردشان به این شیوه نیست. نیز مسلّم است که بسیاری از کلمات از طریقِ نوعی انتقالِ استعاریْ اصطلاحاتِ زیبایی‌شناختی شده‌اند. در موردِ کلماتی مانندِ "پویا" و "ماخولیایی" و "متوازن" و "به‌هم‌تنیده" وضع به این منوال است که، به‌جز در نوشته‌های هنری و انتقادی، معمولاً اصطلاحاتِ زیبایی‌شناختی نیستند. اما واژگانِ زیبایی‌شناختی را نباید تماماً استعاری انگاشت. بسیاری از کلمات، از جمله مرسوم‌ترینِ آنها (دلپسند، قشنگ، زیبا، مطبوع، لطیف، شکیل)، قطعاً استعاری به‌کار نمی‌روند وقتی که همچون اصطلاحاتِ زیبایی‌شناختی به‌کار بسته می‌شوند، به این دلیلِ خیلی خوب که این اولین یا تنها کاربردِ آنها است، بعضی‌شان هیچ کاربردِ غیرزیبایی‌شناختیِ متداولی ندارند. و گرچه تعابیری چون "پویا" و "متوازن" و مانندِ اینها از طریقِ یک چرخشِ استعاریْ اصطلاحاتی زیبایی‌شناختی شده‌اند، به‌زحمت بتوان گفت که کاربست‌شان در نقد چیزی بیش از کاربستِ شبه‌استعاری است. حالا که همچون استعاره به زبانِ توصیف و نقدِ هنر وارد شده‌اند واژگانِ استانداردِ این زبان‌اند.

عباراتی که آنها را اصطلاحاتِ زیبایی‌شناختی می‌خوانم بخشی از گفتارِ ما را شکل می‌دهند که کوچک نیست. در حقیقت بسیاری اوقات کسانی که هوشِ عادی و بینایی و شنواییِ خوب دارند، دست‌کم تا اندازه‌ای فاقدِ حساسیتی‌اند که برای کاربست‌شان لازم است؛ نیاز نیست آدم احمق باشد یا بیناییِ ضعیفی داشته باشد تا نتواند ببیند که چیزی لطیف است. پس ذوق یا حساسیت قدری کمیاب‌تر از بعضی از قابلیت‌های دیگرِ انسان است؛ در اقلّیت‌اند کسانی که حساسیتی از خود نشان بدهند که هم وسیع باشد و هم پیراسته. همچنین معروف است که مناقشات و اختلافات بر سرِ کاربستِ اصطلاحاتِ زیبایی‌شناختی بعضاً به‌طرز ناامیدکننده‌ای رفع‌نشده می‌مانند. اما تقریباً هر کسی به درجه‌ای و در اموری قادر است اعمالِ ذوق کند. لذا جای تعجب است که اصطلاحاتِ زیبایی‌شناختی این‌همه مغفول مانده‌اند. در خلالِ بحث‌های زیبایی‌شناختیِ دیگر به‌اجمال به آنها پرداخته شده است؛ اما به‌عنوانِ یک مقولهٔ کلّی چنانکه شایسته است در کانونِ توجه نبوده‌اند»