کتاب خشونت و نظم‌های اجتماعی

کتاب خشونت و نظم‌های اجتماعی، اثر داگلاس نورث، جان جوزف والیس و باری آر. وینگاست، چارچوب مفهومی برای تفسیر تاریخ ثبت‌شده‌ی بشر ارائه می‌دهد. 

کتاب خشونت و نظم‌های اجتماعی را با ترجمه‌ی جعفر خیرخواهان و رضا مجیدزاده در اختیار دارید. 

درباره‌ی کتاب خشونت و نظم‌های اجتماعی

داگلاس نورث، جان جوزف والیس و باری آر. وینگاست در کتاب خشونت و نظم‌های اجتماعی، چهارچوبی مفهومی برای درک دو نوع نظم اجتماعی دسترسی محدود و دسترسی باز ارائه می‌دهد، همچنین به این پرسش بسیار مهم پاسخ می‌دهند که چرا جوامع دسترسی باز از لحاظ سیاسی و اقتصادی توسعه یافته‌تر هستند؟ و چرا معدود کشورهایی موفق به گذار بین این دو نوع جامعه شده‌اند؟

داگلاس نورث، جان جوزف والیس و باری آر. وینگاست در کتاب خشونت و نظم‌های اجتماعی با اثبات اینکه رفتار اقتصادی و سیاسی ارتباط نزدیکی با هم دارند، مشکل خشونت را درون یک علم اجتماعی بزرگ‌تر و چهارچوب تاریخی ده هزار ساله جای می‌دهند. بیشتر جوامع، _حکومت‌های طبیعی_  با دستکاری و دخالت سیاست در اقتصاد و خلق رانت برای فرادستان، خشونت را محدود می‌کنند. این رانت‌ها اگرچه خشونت از سوی افراد قدرتمند را محدود می‌کند در عین حال مانع توسعه اقتصادی و سیاسی هم می‌شود. اما اتفاقی که در جوامع مدرست دسترسی باز می‌افتد متفاوت است: ایجاد سازمان‌های اقتصادی و سیاسی. این سازمان‌ها رقابت سیاسی و اقتصادی را تقویت می‌کنند و نتیجه آن نوآوری، رونق و شکوفایی هر چه بیشتر است.

کتاب خشونت و نظم‌های اجتماعی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

کتاب خشونت و نظم‌های اجتماعی برای علاقه‌مندان به مباحث اجتماعی، سیاسی و اقتصادی کتابی جذاب و خواندنی است. 

بخشی از کتاب خشونت و نظم‌های اجتماعی

نویسندگان درپاسخ به این پرسش مهم که چرا نیروهای فعال در جوامع دسترسی محدود، توانایی حرکت از قالب‌های سازمانی ساده به پیچیده‌تر را ندارند با اتکا به منطق جوامع دسترسی باز علت را در نبود تخریب خلاق در هر دو عرصه اقتصادی و سیاسی می‌دانند: «دسترسی باز و آزادی ورود به سازمان‌ها در اقتصاد، از دسترسی باز در عرصه سیاست پشتیبانی و دسترسی باز و آزادی ورود به سیاست نیز از دسترسی باز در اقتصاد پشتیبانی می‌کند. مجموعه‌ای گوناگون و گسترده از سازمان‌ها بر مبنای دسترسی باز در اقتصاد تأسیس می‌شوند که کارگزاران اصلی فرایند تخریب خلاق به‌شمار می‌روند. به این ترتیب مبنایی برای جامعه مدنی به‌وجود می‌آید، یعنی گروه‌های بسیاری در جامعه وجود دارند که هنگام تهدید منافع خود از قابلیت تبدیل‌شدن به فعال سیاسی برخوردارند. تخریب سازنده در عرصه اقتصادی موجب میشود تا توزیع منافع اقتصادی به‌طور دائم جابه‌جا شود و مقامات سیاسی برای تثبیت و تحکیم مزایا و امتیازات ویژه خویش، از طریق رانت‌جویی با مشکل مواجه می‌گردند. به همین ترتیب، دسترسی باز در عرصه سیاست از طریق رقابت حزبی به تخریب خلاق سیاسی منجر می‌شود. حزب رقیب و مخالف برای پایش رفتار حزب حاکم و رسوا نمودن هر گونه تلاش برای تحریف و تفسیر واژگونه قانون اساسی، به‌ویژه حفظ دسترسی باز، انگیزه‌هایی قوی دارد. با آن که مخالفان در نظام‌های انتخاباتی حکومت طبیعی نیز انگیزه‌هایی مشابه دارند اما نبود دسترسی باز و محدودیت‌هایی که برای رقابت وجود دارد، از توانایی مخالفان برای مقابله با تلاش‌های جناح حاکم، در مقایسه با توانایی مخالفان در نظم دسترسی باز می‌کاهد. به بیان ساده، رقابت حزبی در حضور نظم دسترسی باز نسبت به رقابت حزبی در حالت دسترسی محدود، کارایی بسیار بیشتری دارد.»