تا ۷۰٪ تخفیف رؤیایی در کمپین تابستانی طاقچه! 🧙🏼🌌

کتاب نامی نمی توان گذاشت

نویسنده:آریا صدیقی

انتشارات:نشر چشمه

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۰از ۸ رأیخواندن نظرات

۴٫۰

(۸)

خواندن نظرات

معرفی کتاب نامی نمی توان گذاشت

کتاب نامی نمی توان گذاشت مجموعه اشعار سپید کوتاه از آریا صدیقی است.

این کتاب دربردارنده ۳۵ شعر سپید کوتاه و بلند با مضامین عاشقانه احساسی و امیدبخش است که زیباترین لحظات زندگی روزمره را به تصویر کشیده است.

کتاب نامی نمی توان گذاشت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر از خواندن شعر کوتاه و شعر سپید لذت می‌برید این اثر را به شما پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب نامی نمی توان گذاشت

همچون شقایقی در دشت

که نمی‌توانی بچینی و به خانه بیاوری و

برایت زیبا بماند

از آن‌ها که دوست‌شان داری

عکسی بگیر و

به دیوارهای خانه‌ات لبخند بزن

نظرات کاربران

MarjanSmir

۱۴۰۰/۱۲/۲۰

واقعا شعرهای کتاب قشنگن و ارزش زمان گذاشتن و خونده شدن رو دارن

کاربر 8873807

۱۴۰۳/۰۶/۰۴

یک مشاهده عمیق و یک بیان تاثیرگذار

بریده‌هایی از کتاب

من مبتلا به ریاضی‌ام شعر می‌نویسم که اثبات کنم چیزی که به‌علاوهٔ چیزی می‌شود اگر همان چیز را دوباره از او کم کنیم دیگر آن اوی اولیه نخواهد بود انسان عددی‌ست که تغییر می‌کند

Sheyda Shojaei

چراغ‌ها یکی‌یکی برای دیدنِ شب خاموش می‌شوند

bud

همهٔ درها را هم که بسته باشی از پنجره می‌آید دلتنگی

Sheyda Shojaei

در رشت همه‌چیز زنگ می‌زند الا تو

Sheyda Shojaei

تنهایی برای نترسیدن از تنهایی خوب است موسیقی برای نشنیدن آن‌چه به‌هم نمی‌گوییم

Sheyda Shojaei

آن نهنگِ ناخواسته که زنده به ساحل رسید من بودم تمام آب‌های جهان را دنبال جای پارک گشتم دنیا زودتر از آن‌چه فکر می‌کردم پُر شده بود همهٔ دریاها شبیه هم‌اند جایی تمام می‌شوند جایی با آخرین رمقی که دارند خستگی‌شان را روی دوش خشکی می‌اندازند درست همان جا به دنیا آمدم من

محمدجواد

جنازهٔ آغوشی را همچون پالتویی که بیندازیم روی تخت انداخته بودم زمین

bud

از ندیدنت بود که بازمی‌گشتم و دستان خالی‌ام را هر چه می‌شستم رنگ می‌داد

bud

یک عمر اشتباهِ یک نفر می‌تواند همین باشد همین همین که فکر کند از افتادنش ممکن است دیگری دردش بگیرد

Sheyda Shojaei

آدم تا برگ‌هاش نریزند با چشم خودش نمی‌بیند از کجای تَرَک استخوانش جوانه می‌روید

Sheyda Shojaei

منظومه‌ی بازگشت و اشعار دیگر

محمد شمس لنگرودی

آکوردی برای صرف شام