کتاب نقطه

نقطه مجموعه داستانی از آذردخت بهرامی نویسنده، فیلم‌نامه‌نویس و طنزنویس ایرانی است.

در این مجموعه داستان، شش داستان کوتاه می‌خوانید که درون‌مایه‌های مشترک دارند. نقطه، شوهر نازنین، خیانت، ۲۵ کلمه، سکوت و هلاکوئيسم نام داستان های این مجموعه‌اند.

بهرامی در این کتاب روابط زناشویی و چاله‌های عمیق و گاهی شگفت‌آوری را که در این روابط ایجاد می‌شود، به تصویر کشیده است.

 خواندن کتاب نقطه‌ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 اگر داستان‌های کوتاه امروزی با موضوع روابط عاطفی و چالش‌های زندگی مشترک در جامعه ایرانی، دوست دارید، نقطه را بخوانید.

 بخشی از کتاب نقطه‌

از پشت‌سر نزدیک شد و گردنم را نوازشی کرد و پرسید این خانم خوشگل کجا دعوت شده و خم شد گردنم را بوسید خواستم بگویم مسخره‌ترین مهمانیِ ممکن، که نگفتم، فقط قهوه‌ام را مزه‌مزه کردم. دوست دارم قهوه را آرام‌آرام بخورم و هر جرعهٔ تلخش را با تمام وجود احساس کنم. از شیرینی بیزارم. مزه‌اش به‌سختی از بین می‌رود. انگار مصرانه روی زبان آدم می‌ماند، ساعت‌ها، گاهی حتی تا شب که بخوابی.

به کاغذهایم نگاهی کرد و گفت آفرین، خیلی وقت بود اتود نزده بودی و موهایم را بوسید، شاید هم نبوسید تا من قهوه‌ام را مزه‌مزه کنم و ده پانزده‌تا اسکیس بزنم، موهایش را با دقت سشوار کشید و ژل و شاید هم کرم مو و به صورتش لوسیون زد و لباسش را با دقت پوشید و بهترین عطرش را زد.

همیشه دوش گرفتن و حاضر شدنش ده دقیقه هم نمی‌کشید، اما این‌بار سه ربعی طول کشید. وقتی آمد جلو و گونه‌ام را بوسید، محکم و رسا پرسید برویم؟

همیشه قبل از رفتن لبی تر می‌کرد، این‌بار حتی سیگار هم نکشید.

قهوه‌ام را سر کشیدم و فنجان را روی کانتر گذاشتم و گفتم برویم و او را که جلوِ رویم ایستاده بود، بوسیدم

نگذاشت بروم، در آغوشم گرفت و خیلی طولانی بوسید، نه یک‌بار، نه دوبار در اتومبیل که نشستیم، از آینه نگاهی به عقب انداخت و پرسید حرکت؟

گفتم حرکت.

پرسید چیزی که جا نگذاشتی و روی داشبورد را با دستمال پاک کرد خودم را به نادانی زدم و گفتم نه و دستمال را از دستش گرفتم و قسمت خودم را تمیز کردم منظورش گل یا شیرینی بود.

گفتم سبدی که برده بودیم گالری بس است، فقط اگر برای مهوش گل بخریم بد نمی‌شود و دستمال را پس دادم به ساعتش نگاهی کرد و گفت زشت است دیر کنیم و شیشه را پایین کشید.