کتاب آهن قراضه، نان خشک، دمپایی کهنه!

کتاب آهن قراضه، نان خشک،دمپایی کهنه! نوشته آذردخت بهرامی است. این کتاب زبانی طنز دارد و خواننده را با خود به دنیایی می‌برد که به او فرصت بی‌خیال خندیدن می‌دهد.

درباره کتاب آهن قراضه، نان خشک،دمپایی کهنه!

آهن قراضه، نان خشک، دمپایی کهنه! به سه قسمت تقسیم می‌شود. بخش اول آن  داستان، که می‌شود همان آهن قراضه‌ها. بخش دوم کتاب قصه، که می‌شود همان نان خشک‌ها و بخش سوم کتاب نثر یا همان دمپایی کهنه‌ها است و خواننده در هر بخش روایت جذاب و تازه‌ای می‌خواند و از آن لذت می‌برد. یک بخش کوچک چهارم هم هست که مصاحبه‌ای است از سجاد صاحبان زند در چلچراغ با آذردخت بهرامی این مصاحبه زبان شیرینی دارد و به خواننده کمک می‌کند نویسنده را بهتر بشناسد پس بد نیست اول این بخش خوانده شود.

خواندن کتاب آهن قراضه، نان خشک،دمپایی کهنه! را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی مخصوصا ادبیات طنز پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب آهن قراضه، نان خشک،دمپایی کهنه!

زنجیری: دیوانه. زن اول که می‌بیند شوهرش برای راحله زنجیرِ طلا خریده، دیوانهٔ زنجیری می‌شود؛ راحله هم که سرِ شکستهٔ پسرش را می‌بیند زنجیری می‌شود.

زندگان: مردانی که حق حیات دارند.

زنده‌به‌گور: کسی که از مواهب زندگی بهره‌مند نباشد؛ زن اول.

زن‌زَلَخت: زیتون تلخ. هر چیز تلخ را گویند. (لابد مانند: زن‌چای به معنای چای تلخ یا زن‌قهوه به معنای قهوهٔ تلخ!)

زنکه: برای تحقیر و توهین زن اول بسیار استعمال شود.

زنگوله: زنگ‌های کوچکی که بر پای زنان و شاطران بندند و یا به گردن چارپایان آویزند.

زن‌گیجه: زنی که سرش گیج می‌رود!

زننده: هر چیز بد، زشت، نامطبوع و نفرت‌انگیز در زنان.

زن‌وبچه‌دار: مردی که زن و بچهٔ پسر) دارد!

زنی: همسر بودن، مادر هفت هشت ده‌تا پسر بودن.

زوبع: شیطان، ابلیس، زن!

زوج: شوهر، مرد، پدر همهٔ آن هفت هشت ده‌تا پسر!

زودباور: زنی که حرف شوهرش را باور می‌کند و دیگر نمی‌پرسد تا این وقت شب کجا بودی؟! و می‌رود که سفرهٔ شام را بیندازد. راحله.

زودپز: زنی که زود غذا می‌پزد. زن اول.