با کد تخفیف OFF30 اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۳۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.

کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

نویسنده:اوریانا فالاچی

مترجم:ستاره‌‌سادات آقامیری

انتشارات:انتشارات سفیر قلم

دسته‌بندی:

امتیاز:

۳.۴از ۱۸ رأیخواندن نظرات

۳٫۴

(۱۸)

خواندن نظرات

معرفی کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

«اوریانا فالاچی» نویسنده و روزنامه‌نگار بین‌المللی است. او چندین کتاب و رمان نوشت و مصاحبه‌های زیادی با رهبران سیاسی بزرگ جهان از جمله «امام خمینی(ره)»، «ایندیرا گاندی» و «محمدرضا پهلوی» انجام داد که باعث شهرتش شد. میلیون‌ها نسخه از دو رمان معروف او به نام‌های «نامه به کودکی که هرگز زاده نشد» و «جنس ضعیف» در جهان به فروش رفته است. «اوریانا فالاچی» زنی با عقاید سیاسی، مذهبی منحصربه فرد و با قلمی بی‌نظیر بود که همین موضوع باعث شد جوایز بسیاری از جمله جایزه «آمبرگنو درو» معتبرترین جایزه شهر میلان و جایزه «آنی تیلور» را دریافت کند و نامزد نوبل ادبیات شود. رمان «نامه به کودکی که هرگز زاده نشد» یادداشت‌هایی از زبان مادری است به کودکش که هنوز متولد نشده است. او از بی عدالتی‌های جهان به فرزندش می‌گوید که تولد ناخواسته خود شروع این بی‌عدالتی‌ها است. اوریانا فالاچی، در قالب داستان، به عنوان یک انسان و خصوصا یک زن، با خشم، عشق، اضطراب، شادی و بسیاری احساسات عمیق انسانی دیگر مشکلات و بی‌رحمی‌های بشر را برای فرزندش بازگو می‌کند.

معرفی نویسنده

اوریانا فالاچی

ایتالیایی | تولد ۱۹۲۹ - درگذشت ۲۰۰۶

اوریانا فالاچی، نویسنده، روزنامه‌نگار و مصاحبه‌گر سیاسی برجسته‌ اهل ایتالیا بود که به دلیل فعالیت‌های گسترده‌ای که در زمینه‌های مختلف انجام داد، مشهور و شناخته می‌شود. دامنه فعالیت‌های او بسیار گسترده بود و از فعالیت به عنوان یک چریک ضد فاشیست در دوران جنگ جهانی دوم تا مصاحبه با رهبران سیاسی جهان و همچنین نوشتن کتاب‌های مختلف و قلم زدن در نشریات مشهور و معتبر و تبدیل شدن به یک خبرنگار بین‌المللی را در بر می‌گیرد.

نظرات کاربران

مشاهده همه (۹)

آلوین (هاجیك) ツ

۱۳۹۷/۰۵/۲۹

" . . . همواره این پرسش را از خود داشتم: اگر تو اشتیاقی برای به دنیا آمدن نداشته باشی، چه؟ *** کودکم! زندگی جنگی است که هرروز تکرار میشود و لحظات شادش خلسه هایی کوتاهند که بـهایی گزاف برایشان

- بیشتر

Ramtin

۱۳۹۸/۱۲/۲۳

جدا عالی بود. توی عصری هستیم که خیلی اوقات، وقتی یه اثر که خیلی محبوب شده، مثلا یک کتاب، یک فیلم یا یه قطعه موسیقی رو می شنویم بعدش به افق خیره میشیم با همچین قیافه ای😐!! هیچ چیزی یادت نمیده، هیچ

- بیشتر

tootia

۱۳۹۸/۰۱/۰۹

این ک یک مادر بتونه انقدر نکته سنجانه با جنینه خودش صحبت کنه رازه عجیبیه ک منو شمایی ک هنوز وارد این هیطه ها نشدیم نمیتونیم درکش کنیم. کتاب دلنشین و گاهی غمناکی بود.

زر

۱۳۹۹/۰۵/۲۳

من این کتاب رو چند سال پیش خوندم و دوباره میخوام بخونمش درسته که کتاب صرفا برای خانم ها نیست ! ولی فضای زنانه دوست داشتنی و گاهی متاثر کننده ای داره نویسنده به خوبی توانسته احساسات زن ها در

- بیشتر

zahra

۱۳۹۹/۰۶/۲۴

کتاب فوق‌العاده‌ایه به نظرم، این کتاب شما رو به تفکر کاملا جدید و متفاوتی درباره فرزندآوری و تولید مثل راهنمایی میکنه که گرچه در فرهنگ ما بسیار دور از ذهن ناآشناست، ولی آشنا شدن با این دیدگاه، تجربه‌ای بسیار قابل

- بیشتر

بلوط

۱۳۹۷/۱۱/۱۹

عالی بود

Nazi Khg

۱۳۹۹/۰۷/۱۸

عالی

کاربر ۱۴۲۸۹۷۲

۱۳۹۹/۰۵/۲۶

اصلا اصلا خوب نبود.

عقیق

۱۳۹۹/۰۸/۱۹

خاطرات یک بدکاره که میخواد با هزار توجیه و تفسیر، عملِ شنیع خودش رو منطقی جلوه بده اما سرانجامِ زناکاری، چیزی جز به دَرَک واصل شدن نیست. زوال اخلاق و شیوع روزافزون شیطان صفتی و بی بندباری.

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۰)

حتی زمانی‌که احساس بدبختی می‌کنم، باز هم فکر می‌کنم که از به‌دنیا آمدنم پشیمان نیستم؛ زیرا، هیچ‌چیز بدتر از عدم نیست. باز هم می‌گویم: من از درد نمی‌هراسم. ما با درد زاده می‌شویم، درد با ما رشد می‌کند و ما مانندِ دست‌ها و پاهایمان، که به داشتن‌ِ آنها عادت داریم، با درد هم خو می‌گیریم. حقیقت این است که من از مرگ نمی‌هراسم چون مفهوم مرگ این است که حداقل به‌دنیا آمده‌ای و از نیستی نجات یافته‌ای.

Ali Heidari

آن روزی که حوا سیب را از درخت چید، چیزی به اسم گناه متولد نشد، بلکه فضیلتی پرشکوه به اسم نافرمانی زاده شد.

.ً..

با وجود این حتی زمانی‌که احساس بدبختی می‌کنم، باز هم فکر می‌کنم که از به‌دنیا آمدنم پشیمان نیستم؛ زیرا، هیچ‌چیز بدتر از عدم نیست.

.ً..

فردای موعود تنها یک ترسِ جدید بود

.ً..

ما همیشه باید فریبِ وعده‌ها را بخوریم؛ وعده‌هایی که با انبوهی از ناامیدی و آرامشی تأسف‌بار همراه‌اند و ما را وادار به سکوت می‌کنند.

.ً..

زندگی نیازی به من یا تو ندارد. تو مُرده‌ای. ممکن است من هم در حال مرگ باشم. اما مسئله این نیست. برای اینکه زندگی هرگز نمی‌میرد.

.ً..

این یکی دیگر از واقعیت‌هایی است که اگر به دنیا می‌آمدی به آن پی می‌بردی: برای به دست آوردن ثروت و عشق و آزادی خود را از همه چیز محروم می‌کنی و یا همه چیز را فدای حقت می‌کنی و زمانی‌که آن را بدست می‌آوری، دیگر لذتی برایت ندارد. می‌بینی هیچ لذتی از آن نبردی. پس آن را تلف می‌کنی و نادیده می‌گیری، اغلب به این موضوع فکر می‌کنی که چطور می‌توانی به گذشته بازگردی، جنگ را آغاز کنی و شکنجه بکشی. برای رسیدن به رویاهایت احساس را کنار بگذار. خوشبخت کسی است که بتواند بگوید: «من می‌خواهم پیش بروم، من نمی‌خواهم به مقصد برسم.» بدبخت کسی است که بر این موضوع پافشاری می‌کند: «من می‌خواهم اینجا باشم.» رسیدن همان مرگ است. طی این مسیر، فقط می‌توانی توقفی کوتاه داشته باشی.

Zeinab

یک‌باردر یک کتاب خواندم زمانی‌که رنج و اندوه پایان یافت، با پریشانی از خود می‌پرسیم: چطور توانستیم از چنین جهنمی جانِ سالم به در ببریم؟ دقیقاً چنین چیزی بود و زندگی واقعاً چیز فوق‌العاده‌ای است. زخم‌های ما با سرعتِ غیرقابلِ باوری بهبود می‌یابد. اگر جای زخم‌ها را تحمل نکنیم، نمی‌توانیم خونی را که از آن چکه کرده است، به‌یاد بیاوریم. و یک دفعه می‌بینیم که این جای زخم‌ها ناپدید شده است. آنها کمرنگ شده و در نهایت خوب می‌شوند.

Zeinab

بدان که اگر قلب و مغز داشته باشی، هرگز به تو تحمیل نخواهند کرد که باید فلان رفتار یا بهمان افکار را به‌حکم مرد یا زن بودنت داشته باشی. من از تو تنها دو چیز می‌خواهم: اول آنکه از معجزه‌ای به نام متولد شدن حداکثر بهره را ببری و دیگر اینکه هرگز بزدل نباشی

Zeinab

بزدلی جانوری است که همیشه در کمین انسان‌هاست. هرروز به بهانه‌هایی به نام مصلحت و احتیاط و گاهی عقل و کمال به آنها حمله‌ور می‌شود، اما تعداد اندکی قادرند خودشان را از تیزی چنگال‌هایش در امان نگاه دارند. انسان وقتی در معرض خطر قرار می‌گیرد، ترسو و بزدل می‌شود و وقتی خطر رفع شد، دوباره به انسانیت باز می‌گردد. پس نباید تحت هیچ شرایطی از خطر فرار کنی، حتی زمانی‌که ترس از خطر سرتاپای وجودت را فرامی‌گیرد.

نگار

یوهان ولفگانگ فون گوته