اوریانا فالاچی
اوریانا فالاچی، نویسنده، روزنامه‌نگار و مصاحبه‌گر سیاسی برجسته اهل ایتالیا بود که به دلیل فعالیت‌های گسترده‌ای که در زمینه‌های مختلف انجام داد، مشهور و شناخته می‌شود. دامنه فعالیت‌های او بسیار گسترده بود و از فعالیت به عنوان یک چریک ضد فاشیست در دوران جنگ جهانی دوم تا مصاحبه با رهبران سیاسی جهان و همچنین نوشتن کتاب‌های مختلف و قلم زدن در نشریات مشهور و معتبر و تبدیل شدن به یک خبرنگار بین‌المللی را در بر می‌گیرد.
اوریانا فالاچی در ۲۹ ژوئن ۱۹۲۹ در فلورانس ایتالیا به دنیا آمد. در زمان تولد او، موسولینی زمام امور را به دست گرفته بود. اندکی بعد، زمانی که اوریانا نه‌ساله بود، آتش جنگ جهانی دوم برافروخته شد. پدر او، از موسولینی نفرت داشت، به همین دلیل وارد جنبش‌های مقاومت زیرزمینی شد و دختر، در این دوران به پدرش کمک‌های بسیاری کرد. هرچند بعدا به این نتیجه رسید که دو طرف جنگ، تفاوت چندانی با یکدیگر نداشتند. او از بیست سالگی نوشتن برای نشریات مختلف را آغاز کرد و از این لحظه با عنوان «درک کردن قدرت واژه‌ها» یاد می‌کند. همین واژه‌های قدرتمند او سبب شد تا به سرعت پیشرفت کند و از یک ستون‌نویس در روزنامه محلی، به روزنامه‌نگار بین‌المللی تبدیل شود.
فالاچی در طول سال‌ها فعالیت خود، با رهبران و سران سیاسی بسیاری دیدار و مصاحبه کرد. این مجموعه مصاحبه‌ها سبب شد تا اوریانا فالاچی در جهان بیش از پیش شناخته شود. محمدرضا پهلوی شاه ایران، یاسر عرفات رهبر فلسطین، ذوالفقار علی بوتو سیاستمدار پاکستانی و پدر بی‌نظیر بوتو، روح‌الله خمینی رهبر و ولی فقیه ایران، ایندیرا گاندی سیاستمدار و نخست‌وزیر هند، گلدا مایر سیاستمدار و نخست‌وزیر اسرائیل، ملک حسین پادشاه اردن، معمر قذافی رئیس کشور لیبی، جرج حبش رهبر و سیاستمدار فلسطینی و هنری کسینجر وزیر امور خارجه آمریکا از جمله کسانی بودند که فالاچی با آنان مصاحبه کرد.
اوریانا فالاچی به سرطان غیرقابل کنترلی مبتلا شد و بعد از این واقعه تصمیم گرفت که به کار حرفه‌ای خود پایان دهد و در آمریکا و ایتالیا به استراحت بپردازد. اما البته این عهد را بعد از فاجعه یازده سپتامبر شکست و کتابی به نام خشم و غرور، که جنجال بسیاری نیز به پا کرد، منتشر کرد. این کتاب دربردارنده نظرات تند او درباره چیزی بود که امروزه به نام اسلام در جهان می‌بینیم. انتشار آن باعث شد تا تهدیدها علیه او چنان زیاد شود که او نتواند حتی یک روز را بدون مامور از خانه‌اش خارج شود. او در ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۶ در هفتادوهفت سالگی در فلورانس ایتالیا چشم از جهان فروبست.
آثار و کتاب‌های اوریانا فالاچی
اوریانا فالاچی در طول زندگی خود آثار بسیاری آفرید. برخی از کتاب‌های او قالب داستانی داشتند، برخی دربردارنده مشاهدات دقیق او بودند و بیش از آنکه داستان باشند، گزارشی دقیق و درست ارائه می‌کردند. یکی از مهم‌ترین آثار او هم مصاحبه با تاریخ است. این کتاب دربردارنده مجموعه مصاحبه‌هایی است که او در طول عمر خود با سران سیاسی کشورها انجام داد. این اثر در سال ۱۹۷۶ منتشر شد و حاصل سال‌ها فعالیت حرفه‌ای او در زمینه روزنامه‌نگاری و مصاحبه‌گری سیاسی بود.
زندگی، جنگ و دیگر هیچ، یکی از مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین آثار اوریانا فالاچی است که در سال ۱۹۶۹ منتشر شد. این اثر بعد از سفر او به ویتنام و مکزیک نوشته شد و گزارشی از سفر او است. او در این کتاب در تلاش است تا به سوال خواهر کوچکترش که پرسیده بود زندگی چیست؟ پاسخ دهد. این کتاب جایزه بانکارلا را در سال ۱۹۷۰ برای او به ارمغان آورد.
نامه به کودکی که هرگز زاده نشد، اثر مشهور دیگری از فالاچی است که در آن می‌توان تمام احساسات یک زن را دید. او در این کتاب در قالب یک مادر با جنینی که در شکم خود دارد، صحبت می‌کند و از آرزوها، امیدها، بیم و هراس‌ها و نگرانی‌هایش صحبت می‌کند. این اثر در سال ۱۹۷۵ منتشر شد و تا سال ۲۰۰۷ بیش از چهارمیلیون نسخه فروخته بود.
جنس ضعیف؛ گزارشی از وضعیت زنان جهان، کتابی بود که فالاچی بعد از سفر به پاکستان، هند، مالزی، ژاپن و آمریکا نوشت و در آن درباره وضعیت زنان در این کشورها توضیح داد. این اثر مجموعه گزارش‌های او برای نشریه L'Europeo است که در سال ۱۹۶۱ به شکل کتاب منتشر شد.
پنه لوپه به جنگ می‌رود هم از آن دست کتاب‌هایی است که بیشتر قالب داستانی دارند. این کتاب در سال ۱۹۶۲ منتشر شد. اوریانا فالاچی مدت زمانی را با یک انقلابی یونانی به نام الکساندروس پاناگولیس زندگی کرد و رابطه عاشقانه‌ای با او برقرار کرد. او بعدها داستان این دوران از زندگی خود و همچنین زندگینامه این مرد انقلابی را در قالب کتابی به نام یک مرد منتشر کرد. این اثر که در سال ۱۹۷۹ منتشر شد، برای فالاچی بسیار عزیز است و آن را محبوب‌ترین اثر خود می‌داند. کتاب دیگر فالاچی، اگر خورشید بمیرد، در سال ۱۹۶۶ منتشر شد. این اثر که ظاهرا درباره برنامه فضایی آمریکا نوشته شده است، درست مانند دفترچه خاطراتی است که یک سال زندگی در جهان و زمانی دیگر را به تصویر کشیده است.
اوریانا فالاچی در طول سال‌های فعالیتش برنده جوایزی مانند مدال طلای تلاش فرهنگی برلوسکونی، جایزه آمبرگنو درو، معتبرترین جایزه میلان، جایزه آنی تیلور مرکز مطالعات فرهنگ عامه نیویورک شد. او همچنین یکبار برای دریافت جایزه نوبل نامزد شد.
