
کتاب حقارت
۳٫۳
(۸)
خواندن نظراتمعرفی کتاب حقارت
«فیلیپ میلتون راث» از بزرگترین نویسندگان نیم قرن گذشته ادبیات آمریکا و برنده جوایز مهمی مانند، جایزه ملی کتاب آمریکا، جایزه منبوکر، پرنس آستوریاس و فرانتس کافکا بود.
او نخستین نویسنده زنده آمریکایی بود که مجموعه آثارش هنگام زنده بودن از سوی کتابخانه آمریکا منتشر شده است.
رمان «حقارت» اثر «فلیپ راث» و با ترجمهی عالی «سهیل سمی» داستانی خواندنی است. داستان زندگی بازیگر معروفی که پا به سن گذاشته و با خلا بزرگی در مفهوم زندگیاش دچار شده. فیلیپ راث، نویسنده این رمان، با زیرکی ارتباطی بین شخصیت پیرمرد داستان و یکی شخصیتهای نمایشنامه چخوف ایجاد میکند.
شروع داستان: «جذبه جادوییاش از دست رفته بود. نیروی غریزیاش ته کشیدهبود. در ایفای نقش هرگز شکست نخوردهبود. کارهایش همه قوی و موفق بودند؛ و بعد، فاجعه رخ دادهبود. دیگر نمیتوانست بازی کند. پا گذاشتن بهروی صحنه برایش عین رنج و عذاب شده بود. حال بهجای اطمینان از درخششاش بر صحنه، از خراب کردن نقشاش مطمئن بود.»
زوکرمن رهیده از بند![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
فیلیپ راث
نویسندهی پشت پردهفیلیپ راث
قلمرو این عالمآلخو کارپنتیه
رقصندهی یونانیآرتور شنیتسلر
تعقیبآلخو کارپنتیه
میخواهم برایت خاطره باشدجویسکرول اُتس
از آنجا که ایستاده بودم چه دیدمآرتوش بوداقیان
بارش کلاه مکزیکی (یک رمان ژاپنی)ریچارد براتیگان
ساعتهامایکل کانینگهام
جهانشهر (رمان جهان)دان دلیلو
غمدونالد بارتلمی
رَنت (زندگینامه شفاهی باستر کیسی)چاک پالانیک
واینزبورگ، اوهایوشروود اندرسن
استاد پترزبورگجان مکسول کوتسی
غمدونالد بارتلمی
شامسزار آیرا
دروغهای تابستانیبرنهارد شلینک
منظری به جهانجان چیور
آمینادبموریس بلانشو
مداد نجارمانوئل ریباس
حجم
۱۱۵٫۹ کیلوبایت
سال انتشار
۱۴۰۱
تعداد صفحهها
۱۳۶ صفحه
حجم
۱۱۵٫۹ کیلوبایت
سال انتشار
۱۴۰۱
تعداد صفحهها
۱۳۶ صفحه
قیمت:
۲۰,۰۰۰
۶,۰۰۰۷۰%
تومان
نظرات کاربران
کتاب بسیار زیبا و تاثیرگذار برای علاقهمندان جدی رمان توصیه می شود
این کتاب روایت زندگی کاری و بیشتر عشقی و پرفرازونشیب یک هنرپیشهٔ مطرح تئاتر به نام اکسلر است که بهتازگی پا به سن شصتوپنجسالگی گذاشته است. داستان با توصیف مهارتهای اکسلر در عرصهٔ بازیگری و افت ناگهانی انگیزهٔ وی در
داستانش جذابیتی برای دنبال کردنش نداشت
چقدر خوب بود