تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب یک عضو غیر وابسته

نویسنده:هاروکی موراکامی

مترجم:نیلوفر شریفی

انتشارات:کتاب کوله پشتی

دسته‌بندی:

امتیاز:

۳.۲از ۱۳ رأیخواندن نظرات

۳٫۲

(۱۳)

خواندن نظرات

معرفی کتاب یک عضو غیر وابسته

کتاب «یک عضو غیروابسته» دو داستان از نویسنده نام‌دار و محبوب ژاپنی، هاروکی موراکامی (-۱۹۴۹) دارد. موراکامی، با تحقیق و پژوهش در زمینه‌ی ادبیات غرب آثار چشمگیری در کارنامه‌اش دارد که تاکنون به ۸۰ زبان دنیا ترجمه شده‌اند و می‌توان گفت محبوبیتش در ایران به دلیل سبک نوشتاری اوست. موراکامی از آن دسته نویسندگانی است که با رفتار ساده‌اش در زبان توانسته از فراز روایت‌های خویش به گستره‌ای از نویسش برسد که امروزه میان مخاطبان اغلب کشورها به نویسنده‌ای محبوب بدل شود. او در آفرینه‌های خود با تخیل و نگاهی رازآلود و ایجاد موقعیت‌های طنز و دیالوگ‌های دیالکتیکی در صدد ایجاد فضای سوررئال است. موراکامی در داستان «یک عضو غیروابسته» بر خلاف برخی تصورات عمومی نشان می‌دهد که مردها با آن جسم تنومند نیز می‌توانند آسیب‌پذیر باشند و چطور می‌توانند سال‌های متمادی با خاطره‌ای دور در برابر ناملایمات زندگی روزگار بگذرانند؛ زیرا در فرهنگ زناشویی کشور ژاپن از دیرباز رسم بر آن است چنانچه زن و مردی از یکدیگر جدا شوند، حتی اگر پای بچه‌ای در میان باشد، دیگر حق ندارند به یکدیگر نزدیک شوند؛ حتی اگر از کرده‌ی خویش نادم و سرخورده باشند. ازاین‌رو موراکامی از یک جهت با نگاهی انتقادی این فرایند را واکاوی می‌کند.. داستان دوم این کتاب«شهرزاد» نام دارد. بخشی از داستان « یک عضو غیر وابسته»: اتفاقی که در زندگی دکترتوکای در فواصل زمانی معین رخ می‌داد، به‌هم خوردن نامزدی‌هایش بود. لحظه‌ای فرا می‌رسید که نامزد جوان دکترتوکای به او می‌گفت: «خیلی متأسفم، دیگه نمی‌تونیم همدیگه رو ببینیم. من فکر می‌کنم نمی‌تونیم با هم خوشبخت شیم و تصمیم گرفتم با کس دیگه‌ای ازدواج کنم. اختلاف سنی و فکری ما زیاده.» و دکترتوکای با شنیدن چنین حرف‌هایی از روی تأسف لبخندی تلخ می‌زد. تأسف‌آور هم بود، اما چه می‌شد کرد! در چنین شرایطی دکترتوکای به خواسته‌ی آنان احترام می‌گذاشت. سپس هدیه‌ای گران‌قیمت می‌خرید و همراه کارت پستالی مزین به تبریک و آرزوی موفقیت به دیدار آن زوج خوشبخت می‌رفت. «از صمیم قلبم برایتان آرزوی خوشبختی دارم، خانم زیبا و هوشمندی چون شما لیاقت خوشبخت‌بودن را دارد...» و البته منظورش عمیقاً نیز همین بود.

معرفی نویسنده

هاروکی موراکامی

هاروکی موراکامی در ۱۲ ژانویه سال ۱۹۴۹ میلادی در توکیوی ژاپن چشم به جهان گشود. پدر و مادر او، هر دو معلم بودند و در مدارس مختلف، ادبیات ژاپنی تدریس می‌کردند. پدرِ هاروکی از سربازان جنگ دوم امپراتوری ژاپن و چین بود و در طی این درگیری‌ها به‌شدت دچار جراحت شده بود. موراکامی بعدها در مقاله‌ای به نام از «پدرم که حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم» بیان کرد که آسیب‌های وارده بر پدرش در زندگی او تأثیر به‌سزایی داشته است.

نظرات کاربران

مشاهده همه (۹)

امين نصر

۱۳۹۷/۰۸/۱۳

منم یک ستاره میدم چون نمیدونم تا کی میخوان ۳ تا مجموعه داستان موراکامی رو به صورت تک داستان، دو داستان یا چند داستان ترکیب و چاپ کنن. اسم این کار کتاب سازیه و شاید از نظر حقوقی در ایران

- بیشتر

Mohammad

۱۴۰۱/۰۸/۳۰

(۸-۳۱-[۲۰۸]) موراکامی در این کتاب با نثری ساده و روان، به کندوکاو و بررسی مفهوم عشق پرداخته؛ من فکر میکنم یکی از ویژگی هایی که اکثر کتاب های موراکامی داره اینه که مرز بین خیال و واقعیت رو از میان برداشته

- بیشتر

Dentist

۱۳۹۸/۰۳/۰۵

دو داستان کوتاه از موراکامی نازنین.. «یک عضو غیر وابسته»: دکتر توکای مرد محافظه کاریه که همیشه روابطی با حدود مشخص و محدود داشته. خیلی اتفاقی عاشق یه زن متاهل میشه و روند زندگیش واسه همیشه عوض میشه.. «شهرزاد»: هابارا مرد تنهاییه

- بیشتر

Mary gholami

۱۴۰۰/۰۸/۱۴

خوب بود

نهال احمدی

۱۴۰۲/۰۲/۰۶

من بخاطر این ترجمه یک ستاره میدم، بعضی جملات کتاب بطور واضح بازبینی نشده و بنظر میاد که زحمتی برای ویراستاری نکشیده باشند البته یک دلیل دیگه میتونه این باشه که کتاب از زبان اصلی(ژاپنی) ترجمه نشده بلکه از نسخه‌ی ترجمه‌ی

- بیشتر

کاربر ۳۳۲۶۷۶۴کاملیا نوحی

۱۴۰۱/۱۱/۰۶

کتابهای موراکانی را دوست دارم ،هر کدام برای خود رازی است تا بازش نکنی .نمیدانی

Mehrab •

۱۳۹۹/۰۱/۰۹

قشنگ بود و متحیر کننده مثل سایر کارهای هاروکی!

Golnaz

۱۳۹۹/۰۳/۲۹

هر دو داستان خیلی معمولی بودن. در‌ون مایه جذابی نداشت به نظرم و مفهوم خاصی و منتقل نمیکرد. صرفا یک رمان بود.

Ali Lotfi

۱۳۹۶/۱۲/۱۶

نخوندم اما بنظرم خوبه‌.😁

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۴)

هیچ‌وقت نه آدم کاملی بودم نه آدم کاملی شدم؛ این درد بزرگیه و چقدر دیر فهمیدم!

Mohammad

تمام چیزهایی که تا حالا برام لذت‌بخش بودن، دیگه به‌نظرم خسته‌کننده و مسخره‌ان

Mohammad

سپس مثالی زد تا منظورش را برایم توضیح بدهد: «مثل این می‌مونه که یه آقای محترمی دری رو باز می‌کنه، می‌بینه یه نفر داره لباس می‌پوشه، سریعاً عذرخواهی می‌کنه و می‌گه: ᾿ببخشید مادام҅ و سریعاً در رو می‌بنده. این آدم مؤدبه... اما اون که سیاستمداره همون‌طور که در رو می‌بنده می‌گه: ᾿ببخشید موسیو҅ ...

Shadi

بگو تابه‌حال شده سعی کنی کسی رو زیادی دوست نداشته باشی؟ مثلاً پیش خودت فکر کنی اصلاً خوب نیست اون رو دوست داشته باشی.

i._.shayan

آدم‌هایی که از عشق خالص، عشق پاک و عشق به معنای واقعی حتی یه لقمه نون هم از گلوشون پایین نره و به‌همین‌خاطر هم بمیرن وجود ندارن. شما این جور فکر نمی‌کنین؟»

Shadi

یکی از دلایلش اینه که نمی‌تونم توی وجودش نقاط منفی زیادی کشف کنم. یه دلیل دیگه‌ش هم اینه که تازه اگر هم بتونم چیزی رو پیدا کنم که منفی باشه دقیقاً از همون نقاط منفی برام جذاب‌تر می‌شه. حس می‌کنم همون نقاط ضعف بیشتر دارن به سمت اون جذبم می‌کنن. اون‌وقته که قدرت تشخیصم رو از دست می‌دم

i._.shayan

البته به‌نظر می‌رسد که این عضو از بدن با اراده‌ی خودِ فرد عمل نمی‌کند، و برعکس، از میل و خواسته‌ی شخص مقابل فرمان می‌گیرد. شاید نه آن فردی که از این عضو استفاده می‌کند و نه آن فرد مقابل، هیچ‌یک متوجه نمی‌شوند، اما کسانی که بیرون رابطه ایستاده‌اند به یکدیگر نگاه معناداری می‌کنند و از روی تأسف سر تکان می‌دهند؛ درست مثل دکترتوکای و زنی که دوستش داشت

allWhite

از نظر روان‌شناسی زن‌ها برای اینکه بتونن به زندگی عادی برگردن، معمولاً نیاز دارن انتقام بگیرن.»

Mary gholami

«حالا که حرف از سیاست و درایت افتاد، یادمه توی یه فیلم قدیمی از تروفو یه صحنه بود که خانمی به آقایی گفت: ’آدما دوجورن... یا خیلی مؤدب‌ان یا خیلی سیاست دارن و طبیعیه که هردوی این ویژگی‌ها خوب‌ان، اما بیشتر مواقع اون‌هایی که سیاست دارن برنده می‌شن.҅»

maha

«یکی از دلایلش اینه که نمی‌تونم توی وجودش نقاط منفی زیادی کشف کنم. یه دلیل دیگه‌ش هم اینه که تازه اگر هم بتونم چیزی رو پیدا کنم که منفی باشه دقیقاً از همون نقاط منفی برام جذاب‌تر می‌شه. حس می‌کنم همون نقاط ضعف بیشتر دارن به سمت اون جذبم می‌کنن. اون‌وقته که قدرت تشخیصم رو از دست می‌دم. دیگه نمی‌دونم چی برام زیادیه، چی نیست! بعد نمی‌تونم فرق این دوتا رو بفهمم. اون خط جداکننده‌ی بین کم‌وزیاد رو دیگه نمی‌تونم ببینم. این اولین‌باره که تو زندگی‌م همچین حس پیچیده‌ای دارم. یه احساس غیرمنسجم.»

maha

سه نامه و یک قصه و چند داستان دیگر