کتاب سفر درونی

کتاب «سفر درونی» نوشتۀ رومن رولان و ترجمۀ محمود اعتمادزاده (م. ا. به آذین) است و انتشارات دوستان آن را منتشر کرده است. سفر درونی، اثر ادبی زیبا، شاعرانه و خواندنی دربارۀ افکار و اندیشه‌های خالق رمان ژان کریستف است. 

درباره کتاب سفر درونی

رومن رولان در کتاب سفر درونی با قلمی زیبا و زبان شاعرانه از زندگی‌اش می‌‌گوید. او افکار، اندیشه‌ها و احساساتش را از دوران کودکی تا زمانی که درگیر بیماری شد، بیان می‌کند. رومن رولان که از دوران نوجوانی استعدادش را در نوشتن کشف کرده بود، در کتاب سفر درونی تلاش کرد تا با نوشتن‌ از رنج‌ها، پیشامدهای زندگی، تجربه‌ها، فقر، نوع‌دوستی و نیازهای انسان، مسیری که در زندگی طی کرده را به یاد بیاورد، معنای زندگی‌اش را کشف کرده و از این طریق به‌نوعی خودشناسی برسد. صداقتی که در کلام رومن رولان وجود دارد، باعث شده که خواننده با آن ارتباط برقرار کند، ‌مسحور کلمات عمیق و توصیفات زیبا و ناب کتاب شده و به تلاش برای شناخت خود تشویق شود.

 رومن رولان در مقدمۀ کتاب سفر درونی نوشته است: «دلم می‌خواهد معمای زندگی‌ام را بگشایم. می‌خواهم، پیش چشم دیگران و خودم، پرده از معمای آن برگیرم. زیرا به ساعت زندگی رسیده‌ام که با آرام‌گرفتن آرزوهای دورخیز و امیدهای زودشکن، می‌توان با نگاهی شسته و قلبی از علائق گسسته راه پیموده را سراسر در نظر آورد و من، نه به ارزش نتیجه به‌دست‌آمده (هرچند ناچیز)، بل به تلاش هنگفت طبیعت رازمند آگهی یافته‌ام که چه‌سان از هزاران راه نازکیاب و باریک و تهورآمیز یا پُر چم‌وخم، با تردید و احتیاط، خود را به نمایش می‌آورد، گویی پیچکی کور و لجوج که با پنجه‌انداختن بست‌هایش بر هرچه هست خود را بالا می‌کشد.»

خواندن کتاب سفر درونی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران متون ادبی و طرف‌داران رومن رولان پیشنهاد می‌کنیم.

درباره رومن رولان

رومن رولان در ۲۶ ژانویهٔ ۱۸۶۶ به دنیا آمد و در ۳۰ دسامبر ۱۹۴۴ درگذشت. او نویسنده‌ای فرانسوی بود. در سال ۱۸۶۶ در شهر کلامسی، در ایالت بورگونی، در خانوادهٔ بورژوای مرفهی به دنیا آمد. در ۱۴سالگی همراه با خانواده‌اش برای تحصیل راهی پاریس شد. در نوجوانی با افکار «باروخ اسپینوزا» آشنا شد و «لئو تولستوی» را کشف کرد. در ۱۸۸۹ در رشتهٔ تاریخ ادامهٔ تحصیل داد و در ۱۸۹۵ به رم رفت و در رشتهٔ هنر مدرک دکترا گرفت. رومن رولان در سال ۱۹۱۰ مفتخر به دریافت نشان لژیون دونور (بالاترین مدال افتخار فرانسه) شد و در سال ۱۹۱۳ جایزهٔ بزرگ آکادمی فرانسه را به دست آورد؛ در سال ۱۹۱۵ نیز جایزهٔ ادبی نوبل را به دست آورد. رمان بلند «ژان کریستف» یکی از آثار اوست.

بخشی از کتاب سفر درونی

«نخستین پرسشی که به مغز بچه‌گانه‌ام می‌رسد: از کجاست که آمده‌ام؟ و در کجاست که زندانی‌ام؟ من در یک خانوادۀ مرفه شهری زاده شده‌ام، در کنار پدر و مادری که دوستم می‌داشتند و در سرزمینی دل‌پذیر که خوشی‌های شادمانه‌اش را بعدها چشیدم و بر زبان کولا Cola قهرمان داستانم سرودم. از کجا سرچشمه می‌گرفت آن نخستین احساس اوان کودکی‌ام، آن نیرومندترین و پابرجاترین احساسم از آغاز ورود به زندگی، ‌احساسی تیره‌وتار، ستوه‌آور، گاه آمیخته به سرکشی و گاه از سر تسلیم و رضا: من زندانی‌ام.»