کتاب روشنایی های فلسفه

کتاب روشنایی های فلسفه (۶۴ گفتار نو دربارهٔ حکمت‌های ساده و مهم زندگی) نوشتهٔ برتراند راسل، جولیان بگینی، آلن دوباتن و ریچارد کراوات و ترجمهٔ شهاب الدین عباسی است. نشر نیماژ این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر از مجموعهٔ «استخوان‌های روح» این نشر منتشر شده است که مجموعه‌ای در باب فلسفه و نظریه‌ٔ مدرن است.

درباره کتاب روشنایی های فلسفه

کتاب روشنایی های فلسفه بر پایه‌ٔ تمثیل غار افلاطون و این حکمت سقراط شکل گرفته است که می‌گوید، زندگی بررسی‌نشده ارزش زیستن ندارد. در تمثیل غار، فردی از زنجیرهای داخل غار رهایی می‌یابد و روشنایی‌های بیرون را درک می‌کند و دیگران را هم به این روشنایی‌ها فرا می‌خواند. این کتاب طی ۶۴ گفتار از اندیشمندان و نویسندگانی همچون برتراند راسل، جولیان بگینی، آلن دوباتن، ریچارد کراوت و دیگران درباره‌ٔ بسیاری از مهم‌ترین درس‌های انسانیت و تفکر بشر سخن می‌گوید. در زمانهٔ فعلی اهمیت سنجش امور بیش از پیش روشن است؛ چنان که «ویتگنشتاین» اعتقاد داشت هیچ‌چیز را نباید مسلم گرفت، بلکه باید فکر کرد. گاندی نیز در این باره معتقد بود که نباید به هیچ‌کس اجازه داد با پاهای کثیفش در ذهن دیگری راه برود. کتاب روشنایی های فلسفه کوششی فکری و اخلاقی برای کمک به شکوفایی فردی و اعتلای زندگی جمعی است؛ چیزی که «یوهان هردر» (فیلسوف آلمانی) آن را خوشبختی جمعی می‌نامید. این کتاب شامل سه بخش اصلی است که گفتارهایی در باب معنی و ارزش زندگی، بررسی زندگی و تغییر در زندگی در آن گنجانده شده است.

خواندن کتاب روشنایی های فلسفه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعهٔ گفتارهای فلسفی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره برتراند راسل

برتراند راسل در ۱۸ می ۱۸۷۲ به دنیا آمد و در ۲ فوریهٔ ۱۹۷۰ درگذشت. او فیلسوف، منطق دان، ریاضی‌دان، مورخ، جامعه‌شناس، برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات و فعال صلح‌طلب انگلیسی بود که در قرن بیستم زندگی می‌کرد. راسل در آغاز جوانی به مطالعهٔ آثاری از «پرسی بیش شلی» روی آورد که این امر مسیر زندگی او را تغییر داد؛ سپس به کالج ترینیتی در کمبریج رفت و در ریاضیات و فلسفه تحصیل کرد. او در سال ۱۹۰۱ «پارادوکس راسل» را کشف کرد و ۷ سال بعد به عضویت انجمن سلطنتی علوم بریتانیا درآمد. راسل در طول جنگ جهانی اول به‌دلیل مبارزات ضدجنگ از دانشگاه اخراج و زندانی شد. او یکی از فیلسوفان پیشتاز قرن بیستم محسوب می‌شود و «جنبش مخالفت با آرمان‌گرایی» را در اوایل قرن بیستم رهبری می‌کرد. از برتراند راسل همراه با «گوتلوب فرگه» و «لودویگ ویتگنشتاین» به‌عنوان بنیان‌گذاران فلسفهٔ تحلیلی یاد می‌شود. او در سال ۱۹۵۰ به‌پاس «آثار متعدد در حمایت از نوع دوستی و آزادی اندیشه»، برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات شد. کتاب «در ستایش بطالت» یکی از آثار مکتوب اوست.

درباره آلن دوباتن

آلن دوباتن نویسنده، فیلسوف و مجری تلویزیونی است که دغدغه‌اش نوشتن دربارهٔ زندگی روزمره به‌شیوه‌ای فلسفی است. او در تمام نوشته‌هایش می‌کوشد فلسفه را وارد زندگی عادی انسان کند. آلن دوباتن در سال ۱۹۶۹ در شهر زوریخ سوئیس به دنیا آمده است. او مشغول مدیریت در مؤسسهٔ خود به نام «مدرسه‌ٔ زندگی» بوده است. این نویسنده به‌عنوان نویسنده‌ٔ فلسفه‌ٔ روزانه شناخته می‌شود. او درباره‌ٔ موضوعاتی می‌نویسد که هرروزه همه‌ٔ انسان‌ها با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ موضوعاتی مانند عشق، سفر، هنر، معماری و ادبیات. کتاب‌های آلن دوباتن به بیش از ۳۰ زبان دنیا از جمله پارسی ترجمه‌ شده‌اند. دوباتن دورهٔ دکتری فلسفه را در دانشگاه هاروارد آغاز کرد، ولی برای نوشتن کتاب‌های فلسفی به زبان ساده، آن را نیمه‌کاره رها کرد.

کتاب‌های «تسلی‌بخشی‌های فلسفه» و «هنر سیر و سفر» از کتاب‌های این نویسنده هستند. اولین کتاب آلن دوباتن به نام «جستارهایی در باب عشق» در سال ۱۹۹۳ زمانی که او ۲۴ سال داشت، منتشر شد. کتابی که بسیار زود در فهرست کتاب‌های پرفروش قرار گرفت و بیش از دو میلیون نسخه از آن به فروش رفت. موضوعاتی که در «مدرسهٔ زندگی» تدریس می‌شوند متنوعند، اما همه‌ٔ این آموزش‌ها در راستای افزایش خودشناسی هستند؛ زیرا گردانندگان این مدرسه معتقدند تنها با خودشناسی است که می‌توانیم زندگی برتر و رضایت‌بخش‌تری داشته باشیم. مجموعه‌ٔ آموزش‌های این مدرسه در شش دسته‌ٔ کلی تقسیم‌بندی می‌شود؛ خودشناسی، ارتباطات (Relationships)، کار، آرامش، رفتار‌های اجتماعی و فرهنگ و فراغت. نویسندگان و فیلسوفان باتجربه‌ای در این مؤسسه کار می‌کنند. باتوجه‌به تفاوتِ روش‌های یادگیری، مدرسه‌ٔ زندگی آلن دوباتن، آموزه‌ها یا محصولاتش را به روش‌های مختلفی مانند کتاب، کارگاه، ویدئو، جلسه‌ روانکاوی و... ارائه می‌کند.

آلن دوباتن کتاب‌های بسیاری منتشر کرده است. از میان این آثار کتاب‌های «جستارهایی در باب عشق»، «معماری خوشبختی»، «شغل موردعلاقه»، «خودشناسی»، «تسلی‌بخشی‌های فلسفه»، «هنر سیر و سفر»، «اضطراب منزلت»، «دین برای خداناباوران»، «سیر عشق»، «آرامش»، «هنر همچون درمان» و تعدادی از کتاب‌های مدرسهٔ زندگی به فارسی ترجمه‌ شده‌اند و همه‌ٔ آن‌ها در فهرست پرفروش‌ترین کتاب‌های بازار قرار گرفته‌اند.

بخشی از کتاب روشنایی های فلسفه

«تصور کنید می‌توانستید مغزتان را به دستگاهی وصل کنید که بالاترین لذت را در بقیهٔ عمرتان برای شما فراهم می‌کرد. اگر این حق به شما داده می‌شد که این نوع زندگی را انتخاب کنید، آیا این کار را می‌کردید؟ این پرسشی است که رابرت نازیک، فیلسوف معاصر، از طریق آزمایشی فکری که اسمش را «دستگاه تجربه» گذاشته بود، مطرح کرد. این آزمایش از ما می‌خواهد دنیایی را تصور کنیم که در آن دانشمندان ماشینی ساخته‌اند که زندگی واقعی را شبیه‌سازی می‌کند؛ ماشینی که فقط تجربه‌های لذت‌بخش را تضمین می‌کند و درد و رنج به آن راه ندارد. اما به چه قیمتی؟

خُب، شما مجبورید برای همیشه واقعیت را پشت سر بگذارید. اما به‌زحمت متوجه فرق آن‌ها می‌شوید. تجربه‌های شما در این وضعیت غیرقابل‌تشخیص از واقعیت خواهند بود. رشته‌ای از خیزها و بالارفتن‌های بی‌پایان در این زندگی جای افت‌وخیزهای زندگی واقعی را می‌گیرند.

به نظر عالی می‌آید، نه؟

ممکن است پیشنهاد وسوسه‌انگیزی به نظر برسد، اما شاید آن‌قدرها هم ایدئال نباشد. این آزمایش درواقع برای رد یک مفهوم فلسفی به نام لذت‌گرایی طراحی شده است. بنا بر نظر لذت‌گراها، برخورداری از حداکثر لذت خالص، مهم‌ترین چیز در زندگی است، چون لذت بزرگ‌ترین خیری است که زندگی عرضه می‌کند. در نظر لذت‌گراها، بهترین انتخاب ما در زندگی انتخابی است که بیشترین میزان لذتِ ممکن را برای‌مان فراهم کند و هیچ درد و رنجی در پی نداشته باشد. لذت نامحدود منهای درد، مساوی است با حداکثر لذت خالص. یا به‌عبارت‌دیگر، سناریوی دقیقی که دستگاه تجربه ارائه می‌کند.

بنابراین اگر فلسفهٔ منتخب شما «لذت‌گرایی» باشد، متصل‌شدن به این دستگاه اصلاً فکرکردن نمی‌خواهد. اما اگر زندگی چیزی بیشتر از لذت محض باشد چه؟ نازیک معتقد بود از طریق آزمایش فکریِ دستگاه تجربهٔ خودش همین موضوع را اثبات کرده است.»