کتاب سفر به انتهای شب

کتاب سفر به انتهای شب نوشته لویی‌فردینان سلین و با ترجمه فرهاد غبرایی در انتشارات جامی منتشر شده است. این کتاب یکی از تاثیرگذارترین آثار ادبی معاصر است.

درباره کتاب سفر به انتهای شب

لویی فردینان سلین نابغه فرانسوی اولین رمان خودش به نام سفر به انتهای شب را در سن ۳۸ سالگی نوشت و بلافاصله با انتشار کتابش تمام جامعه‌ی ادبی را غافلگیر کرد. موضوع اصلی این رمان درمورد ضد قهرمان سلین، فردینان باردامو است که صداقت و رو‌راست بودن او در این کتاب بسیار به چشم می‌آید.

این کتاب روایت زندگی فردینان باردامو است. او پزشکی بداخلاق و بی‌ادب است. به زبان مردم کوچه و بازار سخت می‌گوید و همواره به مردم و رسم و رسوم میانشان با دید تحقیر نگاه می‌کند. او علاقه دارد جملات قصار بگوید اما همیشه درحال غرغر کردن است. او بین سال‌های جنگ جهانی اول تا دوم زندگی می‌کند. او از روزهای جوانی خودش می‌گوید که بیشتر به ولگردی و خوشگذرانی گذشته‌است. این رمان تاحدودی داستان زندگی خود نویسنده است و اثری است نیمه-خودزندگی‌نامه و نیمه‌تخیلی.

در سال ۱۹۳۲، هنگامی که دکتر لویی فردینان دتوش (نام اصلی سلین)، در سن ۳۸ سالگی دستنویس نخستین رمان خود سفر به انتهای شب را برای چاپ فرستاد، ناشرش او را همتای شکسپیر و دانته و بزرگانی از این قبیل خواند. رمان فروش زیادی داشت. اما بسیاری از بزرگان ادب، زبان آن را نپسندیدند و آن را زیاده از حد عامیانه خواندند. نویسندگان باب روز آن روزگار، از چپ و راست، او را با شور و شوق یکسانی می‌ستودند. سلین می‌گفت که می‌کوشد تا زبان فرانسه را از کهنگی و فرسودن نجات دهد و به کمک زبان روزمره جان تازه‌ای به آن بدمد، یا به عبارت دیگر، بهتر بگوییم، زبان عامیانه فرانسه را تا حد زبان ادبی ارتقاء دهد.

سفر به انتهای شب نخستین رمان لویی فردینان سلین در ۱۹۳۲ چاپ شد و داستان فردینان باردومو را تعریف می‌کند که در بین سال‌های جنگ جهانی اول تا دوم زندگی می‌کرد. فردینان مثل خیلی از ما انسان‌ها دچار خودسانسوری نیست، او حتی تمام افکار ذهنی و قلبیش را بدون ترس و واهمه فریاد می‌زند. ترسش را، نفرتش را، بیزاریش را و تقریبا هر احساسی را که داشته باشد فریاد می‌زند. فردینان هیچ ترسی از ابراز وجود ندارد. فردینان باردومو از روزهای جوانی‌اش می‌گوید که بیشتر به ولگردی و خوشگذرانی مشغول بوده است. باردومو مانند سلین یک پزشک و فردی بداخلاق است. او دیگران و رسم و رسوم بین آنان را تحقیر می‌کند، همواره غر می‌زند و علاقه دارد حرفش را در قالب جملات قصار و کنایه بیان کند. تشابه اسم او با نویسنده هم تصادفی نیست. این داستان برنده جایزه‌ی «نودو» شد.

چارلز بوکوفسکی، نویسنده‌ی آمریکایی درباره‌ی کتاب سفر به انتهای شب می‌گوید: «سفر به انتهای شب بهترین کتابی‌ست که در دوهزار سال گذشته نوشته شده‌است.»

خشم لویی فردینان سلین از موضوعی که خودش، آن را حماقت جامعه می‌داند، تقریبا در تمامی صفحات رمان سفر به انتهای شب آشکار است. این رمان که از شیوه‌ی روایی رک و البته تاحدی محاوره‌ای بهره برده است، سمفونی ادبی‌ای است از پر از خشونت، بی‌رحمی و پوچ‌گرایی. این کتاب در زمان انتشار در سال ۱۹۳۲، اغلب منتقدان را شوکه کرد و خیلی زود به موفقیت‌های بزرگی در سراسر اروپا و آمریکا رسید. کتاب سفر به انتهای شب، سفرهای شخصیت ضدقهرمان داستان، به نام باردامو، را از خرابه‌های به‌جامانده از جنگ جهانی اول به جنگلی در آفریقا، نیویورک و دیترویت را روایت می‌کند و سرانجام زندگی این شخص را به عنوان دکتری شکست‌خورده در پاریس به تصویر می‌کشد.

بخش اول ماجراهای کتاب سفر به انتهای شب در زمان جنگ جهانی اول اتفاق می‌افتد. و بخش های بعدی کتاب شامل سفرهای ماجراجویانه فردینان است. در نگاه اول حس خواهید کرد با یک کتاب ضدجنگ طرف هستید. ابرقهرمان سلین در سفر به انتهای شب یک آدم معمولی است، با همه‌ی ترس‌ها و امیدهایش برای زندگی کردن. یکی از بین انسان‌های معمولی که سعی نمی‌کند ترس‌ها و شکست‌هایش را مخفی کند. کسی که کشتن آدم‌ها را ارزش نمی‌داند و اعتقاد دارد دنیا بدون جنگ بسیار زیباتر است.

سفر به انتهای شب برای اولین بار به قلم فرهاد غبرایی از فرانسوی به فارسی ترجمه شده ‌است. برطبق تحقیقات او که در مقدمه ترجمه سفر به انتهای شب نیز آمده، اولین بار نام این کتاب از زبان جلال آل احمد و در کتاب ارزیابی شتابزده آمده‌است.

خواندن کتاب سفر به انتهای شب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی جهان پیشنهاد می‌کنیم و به‌خصوص خواندن آن برای طرفداران رمان‌هایی با موضوع جنگ و کتاب‌هایی درباره تنهایی می‌تواند بسیار جذاب باشد.

چرا باید کتاب سفر به انتهای شب را مطالعه کنیم؟

این رمان تاحدودی داستان زندگی خود نویسنده نیز هست و اثری است نیمه‌خودزندگی‌نامه و نیمه‌تخیلی. سفر به انتهای شب، خوانندگان را وارد دنیایی بی‌رحم و شوکه‌کننده می‌کند و پایان عجیب و پیش‌بینی‌ناپذیر آن تا مدت‌ها در ذهن خوانندگان این اثر باقی خواهد ماند.

درباره لویی فردینان سلین

لویی فردینان دتوش در سال ۱۸۹۴ در کوربوآ در حومه‌ی پاریس به‌دنیا آمد. او با نام مستعار «سلین»، نویسنده‌ای فرانسوی بود. پدر او کارمند بیمه بود. خودش پزشکی خوانده بود و تا آخر عمرش نیز پزشک ماند. او در ۱۹۳۲ اولین رمانش سفر به انتهای شب را منتشر کرد و مورد تحسین جامعه‌ی ادبی قرار گرفت. همه‌ی این ستایش‌ها قبل از این بود که کسی نوشته‌های او را بخواند؛ نوشته‌هایی که ضد یهود بودن او را نشان می‌داد و احتمال اینکه او طرف آلمان‌هاست. بعد از افشای این نوشته‌ها او خائن شناخته شد و در همین موقع بود که فرانسه را ترک کرد و ابتدا به آلمان و بعد هم به دانمارک رفت؛ و نوشته و کتاب‌هایش از فرانسه جمع شد.

لویی فردینان سلین یک سال را در زندان کپنهاگ گذراند و بعد از آزادی نیز به عنوان ننگ ملی شناخته شده و تبعید شد. بعد از آن در پاریس به اتهام قیام علیه حکومت به صورت غیابی و بدون اجازه اینکه حق دفاع داشته باشد و حتی بدون حضور وکیل محاکمه و راهی زندان شد. بعد از اتمام دوره‌ی محکومیتش به فرانسه برگشت؛ و از تمام مردم فرانسه عذر خواست؛ و ارزش بقیه‌ی آثار او، مرگ قسطی، جنگ، شمال، افسانه‌های پریان برای زمانی دیگر و بسیاری شاهکارهای دیگر در زمان خود او نادیده گرفته شد. اگرچه در حقیقت او قربانی مناسبات سیاسی شده بود. او سرانجام در اول ژوئیه ۱۹۶۱ در منطقه‌ای دورافتاده در فرانسه درگذشت.

بخشی از کتاب سفر به انتهای شب

اجداد ما به خوبی خودمان بودند؛ کینه‌ای، رام، بی‌عصمت، درب و داغان، ترسو و نامرد، حقا که به خوبی خودمان بودند! ماها عوض نمی‌شویم؛ نه جوراب‌مان عوض می‌شود و نه ارباب‌هامان، و نه عقایدمان. وقتی هم می شود آنقدر دیر است که به زحمتش نمی‌ارزد. ما ثابت‌قدم به دنیا آمده‌ایم و ثابت‌قدم هم ریغ رحمت را سر می‌کشیم؛ سرباز بی‌جیره و مواجب، قهرمان‌هایی که سنگ دیگران را به سینه می‌زنند، بوزینه‌های ناطقی که از حرف‌هاشان رنج می‌برند. ماها آلت دست عالیجناب نکبتیم. او صاحب اختیار ماست. باید هوای کار دستمان باشد که لااقل بشود غذایی بلنبانیم. این که نشد زندگی.