کنوت هامسون

"درباره کنوت هامسون

کنوت هامسون (Knut Hamsun) نویسندهٔ اهل نروژ است که جایزهٔ نوبل ادبیات سال ۱۹۲۰ میلادی را از آن خود کرد. کنوت هامسون با نگارش رمان «گرسنه» در سال ۱۸۹۰، اولین کتاب از مجموعه رمان‌هایی را عرضه کرد که قبل‌از وجود مضامین پوچ و رعب‌انگیز «فرانتس کافکا»، رنج و ملالت اگزیستانسیالیست‌ها و حتی کاوش‌های خودزندگی‌نامه‌ای نویسنده و شاعر آلمانی- آمریکایی، «چارلز بوکوفسکی» را به چالش کشید. کنوت هامسون در آثار خود به لایه‌های زیرین ذهن شخصیت‌های داستان‌هایش می‌پردازد؛ موضوعی که در رمان «گرسنه» بسیار مشهود است. هامسونِ جوان پس از نوشتن این کتاب با شور مبالغه‌آمیز همیشگی آن دوران خود مدعی شد که در نویسندگی از «فئودور داستایفسکی» پیشی گرفته و رئالیسم اجتماعیِ «هنریک ایبسن» را نیز نابود کرده است.

«ایزاک باشویس سینگر»، نویسندهٔ لهستانی کنوت هامسون را «پدر ادبیات مدرن» نامید و بر این عقیده بود که تمامی مکتب‌های داستان‌سرایی در قرن بیستم، ریشه در آثار هامسون دارد. با همهٔ این درخشش‌ها، کنوت هامسون نویسنده‌ای است که امروزه توسط بخش قابل‌توجهی از نهادهای ادبی مورد تأیید قرار نمی گیرد؛ نه به‌خاطر این که آثارش، ارزش و درخشش خود را از دست داده‌اند، بلکه به‌خاطر عقاید سیاسی راست‌گرایانهٔ افراطی او که در خلال جنگ جهانی دوم با حمایت آشکار از آدولف هیتلر و دولت دست‌نشاندهٔ نازی‌ها در نروژِ پس از اشغال به اوج خود رسید. بسیاری عقیده دارند که هامسون در زمان جنگ، به کشور و انسانیت خیانت کرد و لایق همهٔ بازخوردهای بدی بود که پس از آن دریافت کرد.