برای خرید و دانلود کتاب صوتی سه گزارش کوتاه دربارهی نوید و نگار نوشته مصطفی مستور و خواندن و شنیدن هزاران کتاب الکترونیکی و صوتی دیگر، اپلیکیشن طاقچه را رایگان نصب کنید.
مصطفی مستور، داستان‌نویس، پژوهشگر و مترجم ایرانی است که سال ۱۳۴۳ در شهر اهواز به دنیا آمد. دوران کودکی، فردی پرسشگر و کنجکاو بود و از همان دوران به کتاب‌های فلسفی و پرسش‌های عمیق علاقه نشان می‌داد.
مستور تحصیلاتش را در رشته مهندسی عمران در دانشگاه شهید چمران اهواز ادامه داد. اما به دلیل علاقه‌ی زیادش به ادبیات برای ادامه تحصیل در این رشته اقدام کرد و مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته ادبیات از همین دانشگاه گرفت. مصطفی مستور هم‌اکنون ساکن تهران است و علاوه بر نویسندگیِ داستان‌های بلند و کوتاه، دستی بر ترجمه و پژوهش نیز دارد.
اولین اثرِ مستور در قالب داستان کوتاه با نام «دو چشم‌خانه‌ی خیس» در مجله کیان منتشر شد. مصطفی مستور در سال ۱۳۷۷ اولین مجموعه داستانِ خود را با نام «عشق روی پیاده رو» منتشر کرد. این کتاب از دوازده داستان کوتاه تشکیل شده است و توسط نشر رسش به بازار عرضه شد. تنها دوسال بعد از انتشار اولین مجموعه داستانِ خود، رمان بلند و محبوب «روی ماه خداوند را ببوس» را منتشر کرد.
در ایران کمتر نویسنده‌ای به دنبال فلسفه و عرفان و ترکیبِ آن با ادبیات رفته است. اما فلسفه یکی از موضوعات مورد علاقه‌ی مصطفی مستور است همانطور که از کودکی به آن علاقه نشان می‌داد. مستور در کتاب‌هایش افکار دینی و تلاش انسان برای کشف حقیقت خود و جهان را از زبان شخصیت‌های اصلی بیان می‌کند. اغلبِ آثار او بر پایه سه مفهوم بنا شده است: تنهایی، شک و عدم قطعیت.
یکی دیگر از مسائل مورد علاقه‌ی مصطفی مستور، توصیف تکرار و روزمرگی است. اما ویژگی متمایزکننده‌ی آثار او ، تکرار شخصیت‌های یکسان در موقعیت و کتاب‌های مختلف است. مستور با دنبال کردن این روند توانسته مخاطب را نسبت به سرنوشت شخصیت‌های مختلف آثار خود وابسته و کنجکاو نگه دارد. در عین حال اگر مخاطب تنها یکی از آثار او را مطالعه کند می‌تواند به راحتی با شخصیت‌ها ارتباط برقرار کند، بدونِ آنکه از مسیر اصلی داستان گمراه شود.
آثار مستور اغلب در قالب داستان کوتاه منتشر شده است. «چند روایت معتبر»، «من دانای کل هستم»، «حکایت عشقی بی‌قاف، بی‌شین، بینقطه»، «بهترین شکل ممکن»، «تهران در بعدازظهر» و «زیر نور کم » از مجموعه داستان‌های او از سال ۱۳۸۲ تاکنون به شمار می‌آیند. از آثار مستور در زمینه داستان بلند می‌توان به کتاب‌های «استخوان خوک و دست‌های جذامی»، «من گنجشک نیستم»، «سه گزارش کوتاه دربارهی نوید و نگار» و «عشق و چیزهای دیگر» اشاره کرد.
مصطفی مستور نگارش دو نمایشنامه را در کارنامه‌ی ادبی خود ثبت کرده است. اولین نمایشنامه‌ی او به نام «دویدن در میدان تاریک مین» در سال ۱۳۸۵ در نشر چشمه منتشر شد و دومین اثرش در این حوزه با نام «پیاده‌روی در ماه» در سال ۱۳۹۷ وارد بازار شد.
«فاصله و داستان‌های دیگر» اثر ریموند کارور از اولین تلاش‌های او برای ترجمه به شمار می‌آید. «سرشت و سرنوشت، سینمای کریشتف کیشلوفسکی» اثر مونیکا مور و «پاکت‌ها و چند داستان دیگر» نوشته‌ی ریموند کارور از دیگر آثار او در حوزه ترجمه هستند.
کتاب «مبانی داستان کوتاه» اولین کتاب غیر داستانی مصطفی مستور است. او در این کتاب، به بررسی دقیق داستان کوتاه، تاریخچه، ساختار و عناصر تشکیل‌دهنده‌ی داستان کوتاه پرداخته است. مستور با بررسی داستان‌هایی از نویسندگان شناخته شده، به مفاهیمی مانند، شخصیت پردازی، زاویه دید، صحنه پردازی، نقطه‌اوج، لحن، فضا و سبک می‌پردازد.
دیگران دریافت کرده‌اند
معرفی کتاب صوتی سه گزارش کوتاه دربارهی نوید و نگار
کتاب صوتی سه گزارش کوتاه دربارهی نوید و نگار رمانی جذاب از مصطفی مستور نویسنده معلاصر ایران است که همزمان در ایران و ایتالیا منتشر شده است. مستور در این کتاب ماجرای سه روز از زندگی یک خواهر و برادر را روایت می‌کند. این کتاب با صداهای هوتن شکیبا، حمیرا افشار و نیما رئیسی منتشر شده است..
مستور پیش از این شخصیت را نگار را در یکی از اپیزودهای کتاب استخوان خوک و دست‌های جذامی هم معرفی کرده است. این رمان درفضای تهران امروز می‌گذرد و سفری به لایه‌های زیرین جامعه امروز پایتخت‌نشین دارد.
درباره کتاب سه گزارش کوتاه دربارهی نوید و نگار
نوید و نگار و رحمت خواهر و برادرند، نوید رشته مکانیک را در دانشگاه تهران رها کرده و الهیات خوانده است. نگار ۱۹ ساله است او دانشجوی عکاسی است و رحمت برادر دیگر دچار یک نوع اختلال ذهنی است و در ۸ سالگی خود مانده است.
داستان از جایی شروع می‌شود که نگار شبی به خانه نمی‌آید و هرچه با او تماس می‌گیرند تلفنش خاموش است. پس از آن نوید هم شروع به روایت‌های مختلفی از زندگی خود می‌کند و از حال و روز و تفکراتش و خانواده‌اش می‌گوید.
سبک رمان سه گزارش کوتاه دربارهی نوید و نگار، داستان در داستان است و روایت هر یک از دو راوی قصه، یعنی «نوید» و «نگار» به تنهایی می‌تواند داستانی مستقل باشد.
مستور در این رمان از موضوعاتی نظیر ترس، فقر، بی‌پناهی، اضطراب سخن می‌گوید.
شنیدن کتاب سه گزارش کوتاه دربارهی نوید و نگار را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم
علاقه‌مندان به رمان‌های ایرانی با موضوعات اجتماعی را به خواندن این رمان جذاب دعوت می‌کنیم.
درباره مصطفی مستور
مصطفی مستور متولد ۱۳۴۳ است. او در اهواز متولد شده، در رشته‌ی مهندسی عمران در دانشگاه شهید چمران اهواز تحصیل کرده و مدرک کارشناسی ارشد او زبان وادبیات فارسی است. مستور نخستین داستان خود را با عنوان دو چشمخانه خیس در سال ۱۳۶۹ نوشت و در همان سال در مجلهٔ کیان به چاپ رساند. از معروف‌ترین کتاب‌های این نویسنده می‌توان روی ماه خداوند را ببوس، استخوان خوک و دست‌های جذامی، عشق روی پیاده‌رو، من دانای کل هستم، دویدن در میدان تاریک و حکایت عشقی بی شین، بی قاف، بینقطه را نام برد.
جملاتی از کتاب سه گزارش کوتاه درباره نوید و نگار
آذرماه سال پیش از پاسگاه زنگ زدند تا برای شناسایی جسد الیاس بروم پزشکی قانونی. شماره‌ام را مادر الیاس به آنها داده بود. گفته‌بود خودش تحمل دیدن جسد را ندارد. افسر نگهبان گفت الیاس چاقو را از آبدارخانه‌ی پاسگاه برداشته و بعد رفته است توی دستشویی و رگ مچ چپش را با آن بریده است. با رضا رفته بود پاسگاه تا از بازجویی مردی که دو بچه‌اش را کشته بود فیلم بگیرد. طرف، بچه‌هایش را به بهانه‌ی سینما برده بود کنار رودخانه و آنها را انداخته بود توی آب. توی بازجویی گفته بود قبل از این که بچه‌ها را بیندازد توی رودخانه، جیب‌هایشان را پرُ از سنگ کرده تا سنگین بشوند و زودتر بروند ته آب. بازجوی پاسگاه می‌گفت وقتی قاتل این حرف را زده الیاس از اتاق بازجویی رفته است بیرون. می‌گفت وقتی رضا جسد الیاس را توی دستشویی دیده، اول چند دقیقه بهت‌زده به آن خیره شده و بعد شروع کرده است به هذیان گفتن. گفت رضا آن قدر هذیان گفته که مجبور شده‌اند او را ببرند درمانگاه.
سایر کتاب‌های نوین کتاب گویا
مشاهده همهاطلاعات تکمیلی
| دسته‌بندی | |
| شابک | undefined |
| زمان | ۰۴ ساعت و ۲۴ دقیقه |
| قابلیت انتقال | دارد |
| حجم | ۴۰۴٫۹ مگابایت |
نظرات کاربران
مشاهده همه نظرات (۷)اگر نویسنده را نمی شناختم و کتاب را میخواندم، باز هم می فهمیدم یکی از نوشته های مصطفی مستور است؛ انسان، عشق، زندگی، مرگ و سوال! نوشته هایش را دوست دارم. صدای نیما رئیسی شنیدنی است.
خیلی دوستش دارم،مخصوصا با این گویندگی بی نظیر.
می‌توان ساعت‌ها به توصیف این کتاب پرداخت، اما چیزی که در ذهن دارم را خلاصه خواهم کرد؛ شاهکاری که دلیل خوبی برای اشک‌هایم است...
خوانش نیمارئیسی عالی بود، آدم مشتاق بود گوش کنه.. هوتن شکیبا رو هم دوست داشتم.. اما خوانش خانم افشار خیلی خسته کننده و یکنواخت بود
غمگین اما قشنگه🥺🥺
رمان جالبیه، با اشارات زیادی به دیگر داستان های نویسنده. به پیوندهای خانوادگی و تاثیرش در سرشت و سرنوشت انسان ها پرداخته شده. تا حدودی دردناکه ولی در مجمع امیدبخش هست. برخلاف خیلی از رمان های ایرانی
بهترین کتاب در مورد زندگی روزمرهء یک خانواده