دانلود و خرید کتاب صوتی یادداشت هایی در باب زندگی

کتاب صوتی یادداشت هایی در باب زندگی نوشتهٔ اورهان پاموک و ترجمهٔ بهاره فریس‌آبادی و با صدای میلاد فتوحی است و رادیو گوشه آن را منتشر کرده است. یادداشت هایی در باب زندگی جستارهای پاموک از دو کتاب «رنگ‌های دیگر» و «چشم‌اندازها» گردآوری شده‌اند که در آن‌ها پاموک از احساسش به استانبول، کودکی، سلمانی، آسانسور، کتابخانه و گشت‌وگذارهایش در برخی شهرها مانند نیویورک می‌گوید.

درباره کتاب صوتی یادداشت هایی در باب زندگی

کتاب صوتی یادداشت هایی در باب زندگی مجموعه‌ای است از یادداشت‌های اورهان پاموک که در دو کتاب جداگانه «رنگ های دیگر» و «چشم اندازها» در سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۰ منتشر شده‌اند. هر دو کتاب یادداشت‌هایی از نویسنده را دربر گرفته‌اند که نویسنده در کمال صداقت دربارهٔ کودکی، استانبول، ادبیات، رمان‌هایش و داستان‌های دیگران نوشته است. بخشی از این یادداشت‌ها روزنوشت‌ها و بخشی مقالات او هستند و بعضی از آنها هم از میان مصاحبه‌هایش انتخاب شده‌اند. پاموک در این دو کتاب سعی کرده در جایگاه یک رمان‌نویس ترک تمام احساسات و دیدگاه‌هایش را درباره‌ٔ سیاست، دین، غرب و تمایلات غرب‌گرایانه یا غرب‌ستیزانه (در شرق و به خصوص در ترکیه)، نویسندگانی که دوست دارد و حتی آنهایی که دوستشان ندارد (چه در ادبیات ترکیه و چه در ادبیات جهان)، خاطرات شیرین کودکی، یادداشت‌هایی که در سفرها نوشته، فرازونشیب‌هایی که حین نوشتن رمان‌هایش طی کرده و آشفتگی و بحران‌های درونی خود را با خواننده در میان بگذارد. از این حیث می‌توان این دو کتاب را ارزشمند دانست؛ زیرا نویسندهٔ برنده‌ٔ نوبل ادبیات را در کسوت یک جستارنویس یا خاطره‌نویس موفق برای مخاطب بازتعریف می‌کند.

شنیدن کتاب صوتی یادداشت هایی در باب زندگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر می‌خواهید اورهان پاموک را بیشتر بشناسید این کتاب را حتما بشنوید.

درباره اورهان پاموک

اورهان پاموک در سال ۱۹۵۲ در استانبول به دنیا آمد. او در خانواده‌ای پرجمعیت و از لحاظ مالی تقریبا مرفه بزرگ شد و همین فضای خانوادگی الهام‌بخش فضای بسیاری از کارهای او مانند کتاب «چیدت بی و پسران» گرفت. پدربزرگ او مهندس عمران موفقی بود و از راه ساخت ریل‌های راه‌آهن و کارخانه ثروت بسیاری به دست آورد. پدر اورهان مسیر پدربزرگش را دنبال کرد اما در عوض آنکه ثروت‌آفرینی کند ثروتش را از دست می‌داد. اورهان اما مسیری کاملاً متفاوت اختیار کرد. او سه سال معماری خواند اما بی‌آنکه این رشته را به پایان برساند انصراف داد. در عوض در کلاس‌های روزنامه‌نگاری ثبت‌نام کرد و در نهایت تصمیم گرفت که نویسنده شود. او در سن ۲۲ سالگی نخستین رمان خود را با عنوان «جودت بیک و پسران» نوشت اما چهار سال زمان برد تا ناشری چاپ کتاب او را بپذیرد.

او در سال ۱۹۸۴ کتاب «خانه خاموش» و در سال ۱۹۸۵ کتاب «قلعه سفید» را نوشت و هردو جوایز متعددی از سوی منتقدین دریافت کردند. پس از انتشار کتاب قلعه سفید نیویورک تایمز نوشت: «ستاره‌ای جدید از شرق ظهور کرده است-اورهان پاموک». با وجود استقبال منتقدان، مخاطبین عام دیرتر به نوشته‌های پاموک گرایش پیدا کردند. «کتاب سیاه» شاید نخستین موفقیت چشمگیر پاموک در ترکیه بود. شهرت بین‌المللی پاموک اما با کتاب «نام من سرخ» بیش از پیش گسترده شد. این رمان ترکیبی از ماجراجویی، عشق و معماهای فلسفی است که در قرن ۱۶ در استانبول رخ می‌دهد. داستان روایت ۹ روز برفی در حکومت عثمانی در سال ۱۵۹۱ است که جدالی از شرق و غرب را در روایتی پرکشش بیان می‌کند. این رمان به ۲۴ زبان دنیا ترجمه شد و در سال ۲۰۰۳ برنده جایزه بین‌المللی ادبیات دوبلین شد.

در کنار شهرت نویسندگی، پاموک در ترکیه سابقه قضایی نیز دارد. ملی‌گرایان ترک از او به دلیل عنوان کردن این مسأله که در زمان حکومت عثمانی نسل‌کشی کردها و ارامنه در ترکیه رخ داده است، در سال ۲۰۰۵ از او شکایت کردند و او پس از محاکمه در دادگاه قضایی ترکیه بر اساس این جرم مجبور به پرداخت جریمه نقدی شد. پاموک در این‌باره گفته است که دیگر امکان خودداری از بیان این مسأله را نداشت و اقدامش در راستای تلاش برای احیای حق آزادی بیان در کشورش بوده است.

پاموک در بسیاری از موارد عنوان کرده است که داستان‌هایش را با الهام از زندگی خود و اطرافیانش نوشته است. در جایی او چنین می‌گوید: «در کتاب خانه خاموش، از طریق تک‌گویی‌های مادربزرگم بود که توانستم عالمی میان بیداری و رؤیا تصویر کنم. رگه‌هایی از این عالم در کتاب قلعه سفید نیز دیده می‌شود.» اما به گفته او، «کتاب سیاه» نخستین باری بود که انعکاس صدای خود را در اثرش می‌دید. «در آن زمان من ۳۳ ساله بودم، در نیویورک زندگی می‌کردم و سؤال‌های دشواری درخصوص آنکه که هستم و تاریخچه‌ام چگونه بوده می‌پرسیدم. در مدت زمان زندگی‌ام در نیویورک، دلتنگی‌ام برای استانبول با علاقه‌مندی‌ام به شگفتی‌های فرهنگ‌های عثمانی، فارسی، عرب و اسلامی ترکیب شد. کتاب سیاه کتابی بود که زمان زیادی از من گرفت، کتابی بود که هنگام نوشتنش نمی‌دانستم چه کار دارم می‌کنم و مانند یک فرد نابینا تنها گام به گام جلو می‌رفتم.»

کتاب‌های پاموک عمدتاً روایت‌هایی است از سرگشتگی و بی‌هویتی، که با رگه‌هایی از تقابل ارزش‌های شرقی و غربی نیز در آن نهفته است. روایت‌های او سبکی پست‌مدرن همراه با پیچیدگی‌ و رازآلودگی دارند. اورهان پاموک در سال ۲۰۰۶ نوبل ادبیات را دریافت کرد. او نخستین نویسنده ترکی است که توانسته است نوبل ادبیات را کسب کند.