کتاب فروپاشی خانمان آشر

فروپاشی خانمان آشر که در مجموعۀ داستان‌های کوتاه لگا منتشر شده داستانی عجیب اثر ادگار آلن‌پو نویسنده سرشناس داستان‌های رازآلود و ترسناک است.

 مجموعۀ داستان‌های کوتاه لگا در پی آن است که ترجمۀ بخش عمده‌ای از داستان‌های کوتاه جهان را در اختیارتان قرار ‌دهد. تمرکز این مجموعه بر داستان‌هایی است که در اصل به زبان انگلیسی نوشته شده‌اند، اعم از اینکه خاستگاه‌شان آمریکا، انگلستان، اسکاتلند، ایرلند، استرالیا، نیوزیلند و کانادا باشد یا آفریقای جنوبی، هند، جمهوری دومینیکن، کشورهای اروپایی و غیره. داستان‌هایی که، به تعبیر ادگار آلن پو، می‌شود آن‌ها را یک نفَس در عرض نیم ساعت تا دو ساعت خواند.

 درباره کتاب فروپاشی خانمان آشر

داستان «فروپاشی خانمان آشر» اثر ادگار آلن پو است که اولین‌بار در سپتامبر ۱۸۳۹ در «برتنز جنتلمنز مگزین» (Burton’s Gentleman’s Magazine) منتشر شد و سپس در سال ۱۸۴۰ در مجموعۀ قصه‌های عجیب و خیال‌انگیز (Tales of the Grotesque and Arabesque) انتشار یافت.

در این داستان همۀ عناصر معروف داستان‌های پو را می‌توان دید: خانه‌ای گوتیک، راوی وحشت‌زده، زنده‌ زنده دفن‌کردن، جنون و فاجعه‌ای بزرگ و وحشتناک. فروپاشی خانمان آشر یکی از محبوب‌ترین و بحث‌انگیزترین داستان‌های آلن پو است که تفاسر متفاوت زیادی از آن داشته‌اند.

راوی داستان به دعوت دوست قدیمی زمان کودکی‌اش،آشر به خانه او می‌رود یک خانه بزرگ که دوست مذکور به همراه خواهرش و یک خدمتکار در آن زندگی می‌کنند. آشر بیمار است و هم‌صحبتی با راوی را به عنوان مرهمی برای بیماری‌ در نظر گرفته است اما بیماری دوست کم‌کم بر راوی هم اثر می‌گذارد و پس از مدتی مشکلاتی مشابه گریبان‌گیر او می‌شود...

 خواندن کتاب فروپاشی خانمان آشر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 اگر به داستان‌های ادگار آلن پو علاقه دراید و یا دوست‌دار خواندن داستان‌های رازآلود و حشت‌برانگیز هستید، این کتاب را از دست ندهید.

 بخشی از کتاب فروپاشی خانمان آشر

با ورود من، آشر که بر روی مبل دراز کشیده بود از جا برخاست و با محبتی پرشور به من خوش‌آمد گفت؛ اول فکر کردم محبت پرشورش آمیخته به صمیمیتی اغراق‌شده است، آمیخته به تلاش پرتکلّف مردی ملول از جهان. البته با نگاهی به حالت چهره‌اش از صداقت کامل او مطمئن شدم. نشستیم و چند لحظه‌ای که سخن نمی‌گفت به او خیره شدم، با احساسی که نیمی رِقّت بود و نیمی دِهشَت. بی‌تردید هیچ انسانی پیش از این در چنین زمان کوتاهی به‌اندازهٔ رودریک آشر چنین سخت تغییر نکرده بود! به‌سختی می‌توانستم خود را راضی به پذیرش این امر کنم که مردی که پیش روی من است همان یار ابتدای کودکی است. با وجود این، ویژگی‌های چهره‌اش مثل همان زمانْ خاص بود. رنگ‌رویی چون مردگان، چشمانی درشت، خیس، و درخشان که مانند ندارند، لب‌ها نسبتاً باریک و بسیار کمرنگ، اما با انحنایی فوق‌العاده زیبا؛ بینیِ عِبریِ ظریف، اما با حفره‌هایی فراخ که در بینی‌هایی به این شکل نامعمول است؛ چانهٔ خوش‌تراشی که نبودِ برجستگی در آن از نبودِ روحیهٔ قوی حکایت می‌کرد؛ موهایی که از نرمی و نازکی بیشتر به تار عنکبوت می‌مانست؛ این خصوصیات همراه با پهنای نامعمول ناحیهٔ بالای شقیقه‌ها همگی با هم چهره‌ای می‌ساختند که به‌آسانی فراموش نمی‌شد. ولی حالا صرفاً در شدت‌گرفتن ویژگی‌های غالب در اجزای چهره‌اش و احساساتی که معمولاً منتقل می‌کردند چنان تغییری نهفته بود که مرا دربارهٔ اینکه با چه کسی سخن می‌گویم به تردید می‌انداخت. بیش از هرچیز رنگ‌پریدگی پوست که در این لحظه حالتی شبح‌گون داشت، و درخشش چشم‌هایش که اکنون حالتی خارق‌العاده گرفته بود شگفت‌زده‌ام می‌کرد و حتی به دهشتم می‌انداخت. همین‌طور موهای ابریشمینش که بدون هیچ رسیدگی‌ای بلند شده بودند و به‌سبب بافت نازک و درهم‌برهم‌شان به‌جایِ ریختن در اطراف صورت در هوا شناور مانده بودند، برای همین بود که به‌هیچ‌وجه نمی‌توانستم حتی با تلاش بسیار حالت اسلیمی‌وارشان را به هیچ تصوری از جنبه‌های معمول بشری ربط دهم.