کتاب کالیگولا

کتاب کالیگولا اولین نمایش‌نامه‌ی آلبر کامو و یکی از اعضای خانواده‌ی سه‌گانه‌ی پوچی است. این نمایش‌نامه‌ روایتی جذاب و خواندنی از پوچی زندگی‌ست، روایتی از بی‌اهمیتی جهان و هر آنچه در آن است. کالیگولا امپراتور جوانی است که بعد از مرگ خواهرش دوسیلا دچار تلاطمی عمیق می‌شود و به معنای زندگی شک می‌کند؛ این احساس پوچی تا جایی پیش می‌رود که به جنون ختم می‌شود.

این کتاب با ترجمه‌ی پرویز شهدی توسط انتشارات مجید منتشر و برای خرید و دانلود در طاقچه ارائه شده است.

درباره کتاب کالیگولا

کالیگولا نمایش‌نامه‌ای در مورد مرگ است. مواجهه با مرگ بارها و بارها دست‌مایه‌ی خلق آثار مختلف قرار گرفته، ولی هر کس به شکل خودش با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کند. کالیگولا با مرگ خواهرش به همه‌چیز شک می‌کند؛ به این زندگی که می‌تواند به آنی در نیستی غرق شود و طوری از بین برود که انگار هرگز وجود نداشته است. از نظر کالیگولا آدم‌هایی که بالاخره روزی می‌میرند، خوشبخت نیستند و دنیایی که در آن ابدیت معنایی ندارد، خانه‌ی خوشبختی نیست. این مواجهه از او موجود دیگری می‌سازد؛ موجودی طغیان‌کرده که می‌خواهد زورش را به رخ دنیا بکشد و با کشتن دیگران و جنایت‌های بی‌شمار طعم آزادی را بچشد. کالیگولا در مسیری بی‌بازگشت پای گذاشته؛ مسیری که او را مدام تشنه و تشنه‌تر می‌کند تا با کشتن و آزار دیگران به نوعی احساس قدرت و آرامش برسد.

کتاب کالیگولا در کنار کتاب‌های بیگانه و اسطوره‌ی سیزیف، سه‌گانه‌ی پوچی کامو را تشکیل می‌دهد. سه‌گانه‌ای که نگاه آلبر کامو به جهان را روایت می‌کنند و در عین به سخره گرفتن جهان، رگه‌هایی از امید و زندگی را در خود دارند. آن‌چه نمایش‌نامه‌ی کالیگولا را تبدیل به روایتی منحصربه‌فرد می‌کند، این است که کالیگولا یک دیکتاتور نیست، بلکه پادشاهی معقول است که ناگهان با پوچی و بی‌دوام بودن زندگی مواجه می‌شود و برای تسکین رنج این مواجهه‌ی دردناک، دست به جنایت می‌زند و سعی می‌کند جا پای جای خدا بگذارد و خدایی کند. کامو جایی درباره‌ی او نوشت: «کالیگولا مردی است که شور زندگی او را تا جنون تخریب پیش می‌راند؛ مردی که از بس به اندیشه‌ی خود وفادار است، وفاداری به انسان را از یاد می‌برد.»

نمایش‌نامه‌ی کالیگولا یکی از مطرح‌ترین نمایش‌نامه‌های دنیاست؛ نمایش‌نامه‌ای که بارها و بارها در کشورهای مختلف و در زمان‌های متفاوت روی صحنه رفته و هر بار تماشاگرانش را میخکوب کرده است. این اثر، نمایش‌نامه‌ی محبوب کارگردان‌های تئاتر و مخاطبان ادبیات است. کالیگولا در دلش لایه‌های تاریخی، سیاسی، روان‌شناختی و فلسفی ظریفی دارد و در چهار پرده داستانی میخکوب‌کننده را روایت می‌کند و مرز باریک بین عقل و جنون را به نمایش می‌گذارد.

درباره آلبر کامو

آلبر کامو نامی آشنا و بزرگ است. او سال ۱۹۱۳ در دهکده‌ای در الجزایر پا به دنیا گذاشت. پدرش مردی فقیر و از قربانیان جنگ جهانی اول بود؛ آلبر با مادرش زندگی می‌کرد و شاهد فقر و رنج خانواده بود. از کودکی دست به کارگری زد و به تشویق یکی از معلم‌هایش تحصیلات را پی گرفت. آلبر از معدود فقیرهای الجزیره بود که توانست دیپلم بگیرد و وارد دانشکده‌ی فلسفه شود. ورود به دانشگاه درهای جدیدی به روی او باز کرد و پای او را به دنیای نوشتن کشاند. کامو تنها ۲۵ سال داشت که کالیگولا را نوشت، هنوز ۳۰ ساله نشده بود که دو اثر مهمش یعنی رمان بیگانه و رساله‌ی اسطوره‌ی سیزیف را خلق کرد و هنوز ۵۰ ساله نشده بود که جایزه‌ی نوبل را به کارنامه‌ی پرافتخارش اضافه کرد.

مرگ، زود در خانه‌ی آلبر کاموی بزرگ را زد؛ او تنها ۴۷ سال داشت که یک حادثه‌ی رانندگی در بعدازظهری بارانی، رمان‌های ننوشته‌اش را در نطفه خفه کرد و زندگی‌اش را به پایان رساند. بااین‌وجود عمر ۴۷ساله‌ی این نویسنده، پربار و پرفرازونشیب بود و نامش را برای همیشه در حافظه‌ی تاریخ ادبیات ثبت کرد. او نه‌تنها نویسنده‌ای به‌یادماندنی بود که حتی منتقدانش هم تاثیراتش روی ادبیات را انکار نمی‌کردند، بلکه مردی خوش‌پوش و خوش‌چهره بود و علاقه‌مندان بسیاری داشت.

بسیاری آلبر کامو را از پیشگامان مکتب اگزیستانسیالیسم یا پوچ‌گرایی می‌دانند؛ بااین‌حال نمی‌شود به کامو ناامیدی را نسبت داد. او در عین اعتراف به پوچی زندگی، به آن امیدوار بود و در زندگی شخصی‌اش هم سعی کرد با تمام وجود زندگی کند و تجربه روی تجربه بگذارد. از نظر کامو پوچی زندگی نباید مانع زندگی کردن شود، بلکه باید با تمام توان سر پا بمانیم و زندگی کنیم.

خرید و دانلود کالیگولا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

کتاب کالیگولا نمایش‌نامه‌ای برای همه‌ی علاقه‌مندان به دنیای نمایش است. نمایش‌نامه‌ای که شکوه و صلابتش شما را میخکوب می‌کند و در حیرت فرو می‌برد. بااین‌حال این نمایش‌نامه برای کسانی که به مسئله‌ی مواجهه با مرگ، مسائل روان‌شناختی و تاریخی علاقه‌مندند، می‌تواند گیراتر باشد. این کتاب با ترجمه‌ی روان پرویز شهدی در اختیار شما قرار گرفته است.

چرا باید کتاب کالیگولا را بخوانیم؟

باید کتاب کالیگولا را بخوانیم چون همگی ما در هراس از مرگ با هم مشترکیم. مرگ یکی از بزرگ‌ترین نقاط اشتراک ماست و وحشت از آن برای همه‌ی ما یکسان است. کامو در کالیگولا به روبه‌رویی با مرگ اشاره دارد؛ پدیده‌ای که قدرت‌مند‌ترین ما، پادشاهان و ثروتمندان در برابرش ناتوانند و روزی به سراغ تک‌تک‌ ما خواهد آمد. کالیگولا به‌عنوان یک پادشاه ناگهان در برابر این قطعیت هراسناک قرار می‌گیرد و دچار جنون می‌شود. او نمی‌تواند ناپایدار بودن زندگی را باور کند و برای کسب احساس آزادی، دیوانه‌وار دست به جنایت می‌زند.

کامو در چهار پرده به ما مسیر جنون این پادشاه را نشان می‌دهد؛ تلاش‌ بیهوده‌ی او برای جنگیدن با یکی از قوانین طبیعت تنها و تنها به ناتوانی‌اش دامن می‌زند و همه‌چیز را بدتر می‌کند. این نمایش‌نامه به شدت خواندنی و گیراست و همچنین با ترجمه‌ی وفادارانه‌ی پرویز شهدی، ما را در جریان نثر زیبا و ساده‌ی کامو قرار می‌دهد. این کتاب عیشی تمام و کمال است که هر کس می‌تواند بخشی از خودش را در آن ببیند.

کالیگولا کیست؟

کالیگولا یک شخصیت خیالی، ساخته و پرداخته‌ی آلبر کامو نیست! کامو این نمایش‌نامه را از روی سرگذشت کالیگولا، امپراتور سوم روم نوشت. این امپراتور ناگهان دچار جنون شد و رفتارهایی عجیب بروز داد. در مورد سرگذشت او شائبه‌های بسیاری وجود دارد، ولی کالیگولای کامو شباهت زیادی به شخصیت کالیگولای واقعی دارد.

جملاتی از کتاب کالیگولا

کالیگولا: آخر تو از این مسأله چیزی نمی‌دانی. خزانه از اهمیت قدرتمندانه‌ای برخوردار است. همهٔ چیزهای مهم به آن بستگی دارد: دارایی، روحیهٔ همگانی، سیاست خارجی، تهیهٔ تجهیزات و آذوقه برای ارتش و وسایل کشاورزی! به تو می‌گویم همهٔ این‌ها مهم هستند، همگی هم به یک اندازه: عظمت رم و بحران‌های درد مفاصل تو. آه! به همهٔ این کارها رسیدگی می‌کنم. کمی به حرف‌هایم گوش کن، پیشکار.