دانلود و خرید کتاب صوتی بیژن و منیژه

کتاب صوتی بیژن و منیژه با صدای ابوالحسن تهامی یکی از مشهورترین داستان‌های شاهنامه ابوالقاسم فردوسی است که اقتباس زیبایی از آن را با مقدمه می‌شنوید.

درباره کتاب صوتی بیژن و منیژه

داستان زیبا و هیجان‌انگیز و پر سوز و گداز بیژن و منیژه یکی از پرشورترین داستان‌های شاهنامه فردوسی بزرگ است. کتاب صوتی بیژن و منیژه روایت عشق بیژن پسر گیو و منیژه دختر افراسیاب را بازمی‌گوید. بسیاری از ادیبان معتقدند که این داستان اولین داستان شاهنامه است که فردوسی سروده است.

داستان کتاب صوتی بیژن و منیژه به زمان پادشاهی کیخسرو شاه بزرگ کیانی مربوط می‌شود زمانی که گروهی از مردم سرزمین ارمان نزد شاه ایران می‌آیند و تظلم می‌کنند که سرزمینشان که در مرز توران قرار دارد مورد تاخت‌وتاز و هجوم گرازان قرار گرفته است. کیخسرو می‌پرسد چه کسی داوطلب است و بیژن پهلوان جوان و فرزند گیو داوطلب می‌شود و قرار می‌شود پهلوانی قدیمی‌تر به نام گرگین با او همراه شود. گرگین مرد فرصت‌طلب و خائنی است و همین موضوع این سفر را برای بیژن سخت‌تر می‌کند. در نبرد با گرازها بیژن به‌تنهایی از پس آن‌ها برمی‌آید و همین موضوع برای گرگین سنگین است. او پیش از بازگشت برای اینکه تنبلی‌اش نزد شاه ایران فاش نشود نقشه‌ای برای بیژن می‌کشد. بیژن را به نزدیکی اردوی تفریحی دختران تورانی می‌برد. در این اردو منیژه دختر افراسیاب همراه ندیمه‌هایش در دامان طبیعت اردو زده‌اند. بیژن محو زیبایی منیژه می‌شود و منیژه از طریق ندیمه‌اش متوجه حضور بیژن می‌شود و حاجبی را نزد او می‌فرستد به این گمان که او سیاوش است که دوباره زنده شده. منیژه از با زیبایی بیژن دست ‌به ‌کار خطرناکی می‌زند. کاری که همه چیز را تغییر می‌دهد.

شنیدن کتاب صوتی بیژن و منیژه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

کتاب صوتی بیژن و منیژه با صدای ابوالحسن تهامی را به تمام علاقه‌مندان به داستان ایرانی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره فردوسی

ابوالقاسم فردوسی طوسی، فردوسی در سال ۳۱۹ هجری شمسی، مصادف با ۳۲۹ هجری قمری و ۹۴۰ میلادی در روستای پاژ توس به دنیا آمد. شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سرایندهٔ کتاب محبوب شاهنامه، است. بعضی از منتقدان فردوسی را بزرگ‌ترین سرایندهٔ پارسی‌گو دانسته‌اند. فردوسی را حکیم سخن و حکیم طوس گویند.

فردوسی از قدیمی‌ترین شاعران ایران است. این شاعر بزرگ با به نظم در آوردن حماسه‌های پهلوانان ایرانی، از میان داستان‌های کهن ایران، اثری جاودانه در ادبیات ما خلق کرده است. شاهنامه فردوسی برگ زرینی از ادبیات ایران‌زمین در طول سال‌ها بوده اگر در جهان سخنی از ادبیات و فرهنگ ایران شنیده می‌شود، بی‌شک فردوسی یکی از دلایل آن به شمار می‌رود.

فردوسی دوران نوجوانی و جوانی را صرف مطالعه تاریخ و به‌دست‌آوردن علم کند. فردوسی هرچه بیشتر در تاریخ ایران پیش می‌رفت و مطالعه می‌کرد، به داستان‌ها و افسانه‌های کهن ایرانی بیشتر علاقه‌مند می‌شد؛ تا جایی که تصمیم به نوشتن مجموعه‌ای عظیم از داستان‌های اساطیری ایرانیان گرفت. دوران کودکی فردوسی با دوران پادشاهی سامانیان هم‌زمان بود و پادشاهان سامانی به ادبیات ایران علاقه بسیار داشتند.

به نظم در آوردن کتاب شاهنامه، در حدود ۳۰ سال به طول انجامید و در این ۳۰ سال تمام زمان خود را در راه تحقیق و نوشتن این کتاب صرف می‌کرد. فردوسی مقدار زیادی از ثروتش را در راه نوشتن شاهنامه و گذران زندگی، از دست رفت.

بنا به روایت‌های مختلف، فردوسی بین سال‌های ۳۷۰ یا ۳۷۱ هجری قمری، به نظم در آوردن شاهنامه را شروع کرده است.

در طول سال‌های بعد، پس از تمام شدن ثروت فردوسی، چند نفر از بزرگان خراسان، فردوسی را برای به پایان رساندن کتابش یاری کردند؛ اما پس از دوره سامانیان، غزنویان از فردوسی حمایت نکردند.

با وجود حمایت علاقه‌مندان تاریخ و ادبیات کهن در خراسان، فردوسی مورد بی‌مهری زیادی قرار گرفت و در سال‌های پایانی عمرش مهجور ماند. یکی از دلیل این مسئله شیعه بودن فردوسی است. برای مسلمانان خراسان قبول شیعیان در زمان حیات فردوسی دشوار بود و به همین جهت او را از خود می‌راندند.

برای زمان مرگ فردوسی نیز روایت دقیقی وجود ندارد. بر طبق روایت‌های مختلف، فردوسی حوالی سال ۳۹۷ هجری خورشیدی یا ۴۱۱ هجری قمری، جان سپرده است. می‌توان از اطلاعات موجود نتیجه گرفت که فردوسی در حدود ۸۰ سال عمر کرده است.

برای فردوسی بزرگداشت‌هایی گرفته شده که از جمله آن‌ها هزاره فردوسی در سال ۱۳۱۳ش بوده و همچنین آثار هنری متعددی از جمله فیلم سینمایی فردوسی درباره زندگی او ساخته شده است.

در بخشی از کتاب صوتی بیژن و منیژه می‌شنویم

«افراسیاب سزای تجاوز بیژن به حریم خاندانش را مرگ تعیین می‌کند که این حکم با پایمردی وزیر خردمندش، پیران، به زندان کاهش می‌یابد. آن هم زندان، با دست‌وپای بسته به غل‌وزنجیر در ته ژرف‌ترین چاه توران که تخته‌سنگی کوه‌آسا سرش را می‌پوشاند. منیژه نیز همه‌ی امتیازات شاهدختی خویش ـ زندگی در کاخی زرنگار در میان ده‌ها خدمتگار دست به سینه ـ را از دست می‌دهد، و با جامه‌ای پاره و با پا و سر برهنه به بیابانی که چاه بیژن در آن است تبعید می‌شود. از آنجا که داستان در زمان پادشاهی کیخسرو می‌گذرد، ماجراها با تدبیر او شکل می‌گیرند: در جشنی که وی برای دیدار با پهلوانانش آراسته است، ناگهان تنی چند از دهقانان ارمان، که ناحیه‌یی در مرز ایران و توران است، به بارگاه می‌آیند و لابه‌کنان به آگاهی شاه می‌رسانند که گروه پرشماری گراز غول‌پیکر به سرزمینشان تاخته، کشتزارها و خانه‌هاشان را از میان برداشته و درخت‌های تنومند و کهن‌سال جنگل‌ها را شکسته و ادامه‌ی زندگی را برایشان دشوار کرده‌اند.

کیخسرو از پهلوانانش می‌خواهد که برای رهاندن آن مردم پا پیش گذارند، و مژده می‌دهد که به پهلوان داوطلب برای نبرد با گرازان، اسپان تیزتک زرین‌ستام و جنگ‌افزارهای گوهرنشان و بدره‌های سیم و زر پیشکش دهد. با وجود این، هیچکس از انجمن پهلوانان جنگیدن با گرازان پیلتن را در حیطه‌ی جسارت و توانایی خویش نمی‌بیند مگر بیژن پسر گیو.

کس از انجمن ایچ پاسخ نداد

مگر بیژن گیو فرخ‌نژاد!

اما از آنجا که بیژن جوان است و چندان جنگ آزموده نیست، کیخسرو، پیر سرباز رزمدیده، گرگین میلاد، را با او همراه می‌کند تا همسفر و راهنمایش باشد»